ปัญหาเรื่องครอบครัว

สวัสดีค่ะ เรื่องที่เราจะระบายต่อไปนี้เป็นเรื่องที่ไม่เคยมีใครรับฟังเราเลยค่ะไม่รู้จะระบายกับใครเรื่องของเรื่องก็คือเรามีลูกพี่ลูกน้องที่อยู่ด้วยกันค่ะเราสนิทกันตั้งแต่เด็กเพราะพวกเราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่จำความไม่ได้ค่ะ เราเป็นพี่ค่ะเราห่างกันปีเดียวเราเป็นคนที่โดนพ่อแม่ทิ้งไว้กับป้าให้เลี้ยงส่วนเขายังมีพ่อที่ส่งเงินให้เค้าใช้เวลาไปเที่ยวไหนป้าจะเอาเค้าไปด้วยตลอดเลยค่ะส่วนเราต้องอยู่บ้านตลอดไม่เคยได้ไปไหนเราน้อยใจมากๆร้องไห้บ่อยด้วยในตอนนั้น เรากับเค้าทำงานกันมาตั้งแต่เด็กเลยค่ะไม่เคยได้ใช้ชีวิตสบายเหมือนทั้งชีวิตนี้ต้องทำแต่งานแต่เราก็ได้เรียนด้วยนะคะ เราส่งตัวเองเรียนจนจบม.6 พอจะขึ้นมหาลัยเราตัดสินใจซิ่วค่ะเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมคณะที่ตัวเองอยากเรียน ส่วนเขามีพ่อกับอาเขาช่วยจ่ายค่ะแต่เรากับไม่มีใครเลยเราน้อยใจเรื่องพวกนี้บ่อยครั้งแต่เราก็คิดนะคะว่าเค้าก็ไม่ผิดที่มีคนมาช่วยเค้าจ่าย แต่ไม่เคยมีใครถามเราเลยค่ะว่าเราจะมีเงินจ่ายค่าเทอมมั้ยพอใช้มั้ย พอเราซิ่วที่บ้านก็ผิดหวังในตัวเราค่ะเหมือนเราทำอะไรก็ผิดไปหมดตั้งแต่เราซิ่วมหาลัยพวกพี่ๆคนโตก็ไม่ค่อยคุยกับเราค่ะ ทุกคนอยากให้เราเรียนตามใจพวกเขาแต่เราไม่ถนัดสิ่งที่พวกเขาต้องการเราไม่เก่งภาษา เราก็ไม่รู้จะเข้าคณะนั้นไปทำเพื่อไรตอนนี้เราก็ทำงานอยู่ค่ะเราตั้งใจจัไม่เรียนแล้วค่ะ แต่ที่บ้านยังไม่มีใครรู้เรื่องที่เราจะไม่เรียน
เราทักไปปรึกษาลูกพี่ลูกน้องเรื่องเรียนแต่เขากลับอ่านไม่ตอบ แต่เขากับตอบแชทลูกพี่ลูกน้องเราตลอดเลยค่ะแล้วก็ชวนไปเรียนตปท เราแค่สงสัยค่ะว่าเราผิดอะไรค่ะที่เราไม่เรียนต่อแล้วทำไมถึงไม่เคยมีวครอยากคุยกับเราเลยเคยเปิดใจคุยเรื่องพวกนี้แล้วค่ะแต่ทุกคนบอกกับเราว่าเราคิดเยอะไปไม่มีใครคิดแบบนั้นแต่การกระทำของทุกคนคือใส่ใจแค่เค้าคนนั้นคนเดียวมาตลอด เราจะถูกมองเป็นคนสุดท้ายตลอดแต่เรากับเค้าก็สนิทกันนะคะเราก็เคยปรึกษาเรื่องอะไรแบบนี้กับเค้าค่ะแต่เค้สไม่เห็นด้วยกับการที่เราซิ่วค่ะ เค้าไม่เห็นด้วยกับการที่เราจะเก็บเงินแล้วไปทำงานที่เกาหลีแทนเรียนเค้าบอกว่าเรารีบร้อนเกินไป แต่ถ้าถึงอยู่อย่างนี้เราก็ไม่มีใครข่วยอะไรเราอยู่ดีคะ