แบบไหนคือการเลี้ยงลูกจริงๆ

เราเลี้ยงลูกเองด้วย ทำงานด้วย ขายของค่ะ เวลาลูกไม่ได้ไปโรงเรียนจะเอามาที่ร้านด้วย เย็นก็พากลับบ้าน ส่วนแฟนช่วงเช้าทำงานเลิกงานตอนเย็น ก็ไปอยู่บ้านเพื่อนจน4-5ทุ่ม เที่ยงคืนก็มี จะได้เจอเวลานี้แหละค่ะ บอกเค้าว่าเค้าไม่ช่วยเราดูลูกเลย เค้าบอกไม่ช่วยยังไง ไม่ช่วยเลยหรอ ช่วยของเค้าคือแบบนี้ค่ะ กลับมาบ้านก็ดึกแล้ว บางทีลูกหลับไปก่อนเค้าก็ไม่ต้องดูลูก กลางคืนถ้าลูกร้องเราตื่นมาดูค่ะ ส่วนมากเป็นเราที่ดู เค้ากลับมาสิ่งที่ทำกับลูกคือเล่นค่ะ เล่นกับลูกแป๊บๆ จอยๆนิดหน่อยลูกก็หลับ ไม่ก็เค้าหลับก่อน เสื้อผ้าเราซักทำทั้งหมด เค้าไม่เคยช่วย ทั้งของเค้าของเราของลูก ขวดนมลูก อะไรของลูกต่างๆเราทำ จะมีบ้างที่เราฝากลูกไว้เพราะเค้าหยุดงานละเราเห็นว่าเค้าไม่ได้ทำอะไร คืออาทิตย์นึงเค้าหยุด1วัน แต่เราทำงานทุกวัน ใจก็เลยคิดว่าเออเหนื่อยมาหลายวัน ไหนๆวันนี้เค้าหยุดก็ช่วยดูหน่อย เราต้องไปขายของก็อยากให้ช่วยดูลูกให้บ้าง แต่ก็ดูบ้างไม่ดูบ้างเพราะบอกไม่ว่างต้องทำนู่นทำนี่ คือส่วนใหญ่เราเลี้ยงอะ เค้าเลิกงานก็ไม่ได้กลับมาช่วยดู ไปอยู่บ้านเพื่อนจนดึกดื่นถึงกลับบ้าน เราเหนื่อยเพราะขายของด้วยเลี้ยงลูกด้วย มันหมดพลัง แต่ก็ทำอยู่ตลอด ทะเลาะหลายรอบ จนตอนนี้งงไปหมดว่าสรุปเค้าเลี้ยงแค่ไหน เราทำงานทั้งคู่นะ เราไม่ได้ขอเงินเค้าใช้ แต่มีค่าใช้จ่ายที่เค้าให้ลูกทุกเดือน แต่หน้าที่นอกเหนือจากนี้เค้าแทบไม่ได้ทำอะไรเลย ไปนั่งอยู่บ้านเพื่อนก็ไม่ได้ทำอะไรแทนที่จะรีบกลับบ้านมาช่วยดูบ้าง วันไหนเราซักผ้าด้วยคือเหนื่อยมาก บางทีไม่อยากทำอะไรเลย