ทักทายกันก่อน....
นานเลยทีเดียว ที่ไม่ได้เข้ามาวางกระทู้เรื่องสั้นหรือนิยายในถนนนักเขียนอีก เนื่องจากมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ประเดประดังกันเข้ามาในชีวิต
วันนี้เกิดคิดถึงถนนนักเขียนขึ้นมา จึงขอนำเรื่องเกี่ยวกับการต่อสู้กันทางไสยศาสตร์ มาให้ได้อ่านได้รับฟังกัน พี่ลิก้ได้เปลี่ยนแปลงช่องยูทุปพี่ลิเล่าผี มาเป็นช่องโลกนิยาย มีน้องสาวมาอัดเสียงให้ และได้นักเขียนดาวรุ่งมาร่วมกันเขียนงานแนวนี้ออกมาสู่ถนนสายน้ำหมึก ติดตามอ่านและฟังได้เลยค่ะ
ศึกคุณไสย แค้นจอมขมังเวทย์
ผลงานประพันธ์ร่วมกันระหว่าง ล. วิลิศมาหรา & วิหคเริงลม
เพลิงที่ลุกโชนท่วมบ้านหลังหนึ่งซึ่งปลูกโดดเดี่ยวอยู่กลางทุ่ง ทำให้รอบบริเวณนั้นสว่างเจิดจ้าไปด้วยแสงไฟ ท้องฟ้าเหนือหลังคาบ้านขึ้นไป ที่กำลังถูกเปลวไฟเผาผลาญอย่างหนัก มองดูแดงฉานราวกับฉาบทาด้วยสีเลือด
เหล่าชายฉกรรจ์จำนวนห้าคน ยืนมองผลงานอับปรีของตน ด้วยสีหน้าที่แสดงออกถึงความพึงพอใจ
“ไอ้แก่แย้มมันตายโหงอยู่ในกองไฟเรียบร้อยแล้ว...พวกเรากลับ!”
ไอ้หมาย ชายร่างใหญ่ผิวเข้ม หันมาสั่งลูกน้องอีกสี่คนให้ขึ้นรถยนต์ของพวกตน แล้วพากันขับออกจากที่ตรงนั้นไป ทิ้งให้บ้านหลังน้อยกลางทุ่งนา ถูกพระเพลิงเผาผลาญจนวอดวาย เหลือแต่กองเถ้าถ่านดำเป็นตอตะโกอยู่ตรงนั้นเอง
...............................................................................
เสียงเอะอะเฮฮาของวงเหล้าบนแคร่ไม้ไผ่ ไม่ห่างจากตัวเรือนทรงไทย ยกพื้นสูง ปลูกไปทางท้ายสวนมะม่วง ของกลุ่มชายฉกรรจ์จำนวนห้าคน ที่กำลังนั่งล้อมวงกินเหล้ากันอยู่อย่างสนุกสนานครื้นเครง พวกมันคือลูกสมุนของกำนันเยี่ยม ผู้ทรงอิทธิพลของตำบลนี้
พวกมันตั้งวงกินเหล้ากันตั้งแต่ที่ตะวันยังไม่ตกดิน จนบัดนี้ย่างเข้าสู่ยามค่ำคืนแล้ว แต่พวกมันก็ยังไม่ยอมหยุดกิน ครั้นแล้วความสนุกสนานก็ถูกขัดจังหวะลง เมื่อหนึ่งในพวกมันที่กำลังจะยกแก้วเหล้าขึ้นกระดก จู่ ๆ ก็เกิดมีอาการตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า ถือแก้วเหล้าค้างเติ่งไว้แบบนั้น
“เฮ้ย! ไอ้ย้อย เอ็งเป็นอะไรไปวะ”
ไอ้หมายสังเกตเห็นสหายร่วมวงเหล้าเกิดมีอาการแปลก ๆ ก็ร้องถามขึ้น แต่ไม่ทันที่ใครจะได้ทำอะไร คนในวงเหล้าก็เห็นไอ้ย้อยหงายหลังล้มตึงลงไปนอนดิ้นชักกระแด่วอยู่บนแคร่ไม้เสียแล้ว พร้อมกันนั้นมันก็ร้องโอดโอยออกมา มือสองข้างลูบเปะปะไปตามเนื้อตัว คล้ายกำลังคลำหาบางสิ่งใต้ผิวหนัง
พอเห็นสภาพของไอ้ย้อย ไอ้หมายรีบชูตะเกียงส่องดู ภาพที่เห็นทำเอาคนบนแคร่ทั้งหมดแทบสร่างเมา เพราะตอนนี้ใต้ผิวหนังของไอ้ย้อยคล้ายมีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ ไอ้หมายเหมือนรับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกน้อง...มันรีบหันไปสั่งลูกน้องสามคนที่เหลือ
“ไอ้ดำ ไอ้เม่น เอ็งช่วยกันหามไอ้ย้อยไปที่ศาลาหน้าเรือนกำนันเร็วเข้า ส่วนเอ็ง ไอ้หยัน รีบไปตามอาจารย์อ่ำที่ท้ายสวนมาที่นี่”
ลูกน้องของไอ้หมายรีบลุกพรวดพราดไปทำตามคำสั่งของลูกพี่ในทันที
เสียงร้องโหยหวนของไอ้ย้อย ดังไปถึงเรือนของกำนันเยี่ยม ที่กำลังนอนหลับอยู่กับเมียให้สะดุ้งตื่นขึ้นมา
“นั่นมันเสียงไอ้ย้อยนี่!” กำนันเยี่ยมอุทานอย่างหัวเสีย ผุดลุกขึ้นจากที่นอน แน่งน้อยเมียสาวของกำนัน พลอยต้องลุกขึ้นมานั่งมอง
“พี่จะออกไปดูมันเหรอ ระวังตัวด้วยล่ะ อาจเป็นไอ้พวกที่พี่สั่งให้ไอ้หมายเอายาเบื่อไปใส่ตุ่มน้ำบ้านมัน จนตายเกือบยกบ้าน มันแอบเข้ามาแก้แค้นเอาก็ได้”
แน่งน้อยบอกผัวอย่างเป็นห่วง เพราะกำนันเยี่ยมเป็นคนที่มีศัตรูมาก จากธุรกิจมืดที่ทำอยู่ ไม่ว่าจะเป็นการปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยโหด เมื่อชาวบ้านเอาที่ดินมาจำนอง ถ้าหาเงินมาไถ่ถอนไม่ทันก็จะถูกยึดที่ดินในทันที หรือใครมีที่ดินแปลงสวย ๆ กำนันเยี่ยมก็จะหาทางกลั่นแกล้งด้วยวิธีการต่าง ๆ จนได้ที่ดินนั้นมา สร้างความไม่พอใจให้แก่ชาวบ้านหลายราย ถึงขั้นมีคนมาลอบยิงถึงบ้าน แต่กำนันก็รอดมาได้ เพราะกำนันเยี่ยมไม่ใช่แค่เป็นกำนันธรรมดา แต่เป็นคนที่มีวิชาอาคม แม้มีคนมาทำของใส่ แต่ของที่ส่งมาก็ถูกกำนันเยี่ยมส่งกลับไปหมด
ก่อนจะออกไป กำนันเยี่ยมเอาตะกรุดมาคล้องคอ คว้ามีดหมอมาใส่ย่าม มือข้างหนึ่งถือปืนลูกซอง ยัดลูกกระสุนปืนใส่กระเป๋ากางเกง แล้วเปิดประตูห้องนอนออกไป เป็นจังหวะเดียวกับที่ไอ้หมายวิ่งกระหืดกระหอบขึ้นมาแจ้งข่าวถึงบนเรือน
“เกิดอะไรขึ้น ไอ้หมาย ใครมาแหกปากร้องกลางค่ำกลางคืนแบบนี้วะ”
“ไอ้ย้อยมันโดนของเข้าแล้วน่ะสิ กำนัน ตอนนี้มันกำลังแย่ พวกข้าหามมันไปไว้ที่ศาลาหน้าเรือนแล้ว กำนันไปดูมันที”
กำนันเยี่ยมเกิดฉุนเฉียวขึ้นมาทันที กัดฟันกรอด พูดลอดไรฟันออกมา
“ใครมันบังอาจมาปล่อยของทำร้ายลูกน้องกูวะ เอ็งไปตามอาจารย์อ่ำมาที่นี่เดี๋ยวนี้”
“ข้าให้ไอ้หยันไปตามมาแล้วล่ะ”
กำนันจึงพยักหน้า ก่อนจะเร่งสาวเท้าตามไอ้หมายที่วิ่งนำหน้าไป
เรื่องราวตื่นเต้นเร้าใจจะดำเนินต่อไปอย่างไร ติดตามต่อได้ตามลิ้งค์ข้างล่านี้นะคะ
https://youtu.be/8LJQ8Zmu1-w
ศึกคุณไสย แค้นจอมขมังเวทย์
เพลิงที่ลุกโชนท่วมบ้านหลังหนึ่งซึ่งปลูกโดดเดี่ยวอยู่กลางทุ่ง ทำให้รอบบริเวณนั้นสว่างเจิดจ้าไปด้วยแสงไฟ ท้องฟ้าเหนือหลังคาบ้านขึ้นไป ที่กำลังถูกเปลวไฟเผาผลาญอย่างหนัก มองดูแดงฉานราวกับฉาบทาด้วยสีเลือด
เหล่าชายฉกรรจ์จำนวนห้าคน ยืนมองผลงานอับปรีของตน ด้วยสีหน้าที่แสดงออกถึงความพึงพอใจ
“ไอ้แก่แย้มมันตายโหงอยู่ในกองไฟเรียบร้อยแล้ว...พวกเรากลับ!”
ไอ้หมาย ชายร่างใหญ่ผิวเข้ม หันมาสั่งลูกน้องอีกสี่คนให้ขึ้นรถยนต์ของพวกตน แล้วพากันขับออกจากที่ตรงนั้นไป ทิ้งให้บ้านหลังน้อยกลางทุ่งนา ถูกพระเพลิงเผาผลาญจนวอดวาย เหลือแต่กองเถ้าถ่านดำเป็นตอตะโกอยู่ตรงนั้นเอง
พวกมันตั้งวงกินเหล้ากันตั้งแต่ที่ตะวันยังไม่ตกดิน จนบัดนี้ย่างเข้าสู่ยามค่ำคืนแล้ว แต่พวกมันก็ยังไม่ยอมหยุดกิน ครั้นแล้วความสนุกสนานก็ถูกขัดจังหวะลง เมื่อหนึ่งในพวกมันที่กำลังจะยกแก้วเหล้าขึ้นกระดก จู่ ๆ ก็เกิดมีอาการตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า ถือแก้วเหล้าค้างเติ่งไว้แบบนั้น
“เฮ้ย! ไอ้ย้อย เอ็งเป็นอะไรไปวะ”
ไอ้หมายสังเกตเห็นสหายร่วมวงเหล้าเกิดมีอาการแปลก ๆ ก็ร้องถามขึ้น แต่ไม่ทันที่ใครจะได้ทำอะไร คนในวงเหล้าก็เห็นไอ้ย้อยหงายหลังล้มตึงลงไปนอนดิ้นชักกระแด่วอยู่บนแคร่ไม้เสียแล้ว พร้อมกันนั้นมันก็ร้องโอดโอยออกมา มือสองข้างลูบเปะปะไปตามเนื้อตัว คล้ายกำลังคลำหาบางสิ่งใต้ผิวหนัง
พอเห็นสภาพของไอ้ย้อย ไอ้หมายรีบชูตะเกียงส่องดู ภาพที่เห็นทำเอาคนบนแคร่ทั้งหมดแทบสร่างเมา เพราะตอนนี้ใต้ผิวหนังของไอ้ย้อยคล้ายมีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ ไอ้หมายเหมือนรับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกน้อง...มันรีบหันไปสั่งลูกน้องสามคนที่เหลือ
“ไอ้ดำ ไอ้เม่น เอ็งช่วยกันหามไอ้ย้อยไปที่ศาลาหน้าเรือนกำนันเร็วเข้า ส่วนเอ็ง ไอ้หยัน รีบไปตามอาจารย์อ่ำที่ท้ายสวนมาที่นี่”
ลูกน้องของไอ้หมายรีบลุกพรวดพราดไปทำตามคำสั่งของลูกพี่ในทันที
เสียงร้องโหยหวนของไอ้ย้อย ดังไปถึงเรือนของกำนันเยี่ยม ที่กำลังนอนหลับอยู่กับเมียให้สะดุ้งตื่นขึ้นมา
“นั่นมันเสียงไอ้ย้อยนี่!” กำนันเยี่ยมอุทานอย่างหัวเสีย ผุดลุกขึ้นจากที่นอน แน่งน้อยเมียสาวของกำนัน พลอยต้องลุกขึ้นมานั่งมอง
“พี่จะออกไปดูมันเหรอ ระวังตัวด้วยล่ะ อาจเป็นไอ้พวกที่พี่สั่งให้ไอ้หมายเอายาเบื่อไปใส่ตุ่มน้ำบ้านมัน จนตายเกือบยกบ้าน มันแอบเข้ามาแก้แค้นเอาก็ได้”
แน่งน้อยบอกผัวอย่างเป็นห่วง เพราะกำนันเยี่ยมเป็นคนที่มีศัตรูมาก จากธุรกิจมืดที่ทำอยู่ ไม่ว่าจะเป็นการปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยโหด เมื่อชาวบ้านเอาที่ดินมาจำนอง ถ้าหาเงินมาไถ่ถอนไม่ทันก็จะถูกยึดที่ดินในทันที หรือใครมีที่ดินแปลงสวย ๆ กำนันเยี่ยมก็จะหาทางกลั่นแกล้งด้วยวิธีการต่าง ๆ จนได้ที่ดินนั้นมา สร้างความไม่พอใจให้แก่ชาวบ้านหลายราย ถึงขั้นมีคนมาลอบยิงถึงบ้าน แต่กำนันก็รอดมาได้ เพราะกำนันเยี่ยมไม่ใช่แค่เป็นกำนันธรรมดา แต่เป็นคนที่มีวิชาอาคม แม้มีคนมาทำของใส่ แต่ของที่ส่งมาก็ถูกกำนันเยี่ยมส่งกลับไปหมด
ก่อนจะออกไป กำนันเยี่ยมเอาตะกรุดมาคล้องคอ คว้ามีดหมอมาใส่ย่าม มือข้างหนึ่งถือปืนลูกซอง ยัดลูกกระสุนปืนใส่กระเป๋ากางเกง แล้วเปิดประตูห้องนอนออกไป เป็นจังหวะเดียวกับที่ไอ้หมายวิ่งกระหืดกระหอบขึ้นมาแจ้งข่าวถึงบนเรือน
“เกิดอะไรขึ้น ไอ้หมาย ใครมาแหกปากร้องกลางค่ำกลางคืนแบบนี้วะ”
“ไอ้ย้อยมันโดนของเข้าแล้วน่ะสิ กำนัน ตอนนี้มันกำลังแย่ พวกข้าหามมันไปไว้ที่ศาลาหน้าเรือนแล้ว กำนันไปดูมันที”
กำนันเยี่ยมเกิดฉุนเฉียวขึ้นมาทันที กัดฟันกรอด พูดลอดไรฟันออกมา
“ใครมันบังอาจมาปล่อยของทำร้ายลูกน้องกูวะ เอ็งไปตามอาจารย์อ่ำมาที่นี่เดี๋ยวนี้”
“ข้าให้ไอ้หยันไปตามมาแล้วล่ะ”
กำนันจึงพยักหน้า ก่อนจะเร่งสาวเท้าตามไอ้หมายที่วิ่งนำหน้าไป
เรื่องราวตื่นเต้นเร้าใจจะดำเนินต่อไปอย่างไร ติดตามต่อได้ตามลิ้งค์ข้างล่านี้นะคะ
https://youtu.be/8LJQ8Zmu1-w