ตามหัวข้อ ช่วยตั้งชื่อนิยายหน่อย
นิยาย จะเป็นประมาณว่า เด็กชาย คนหนึ่ง ที่เกิดอุบัติเหตุแล้วเกิดอาการโคม่า เมื่อตื่นขึ้นมาได้พบว่าตัวเองอยู่ ในจิตสำนึกของตัวเอง แต่ตอนนั้นยังไม่รู้ตัว ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน แล้วก็จำอะไรไม่ได้ จำได้แค่ว่าตัวเองเป็น จิตแพทย์ ขออนุญาตเรียกว่าหมอ แล้วหมอเนี่ยก็ต้อง ไปบำบัดจิต ผู้ป่วยทั้ง 6 คน ผู้ป่วยทั้ง 6 คนก็จะเล่าเรื่องของตัวเอง ก็อิงจากเรื่องจริงของผู้เขียน เนื่องจากผู้เขียน ย้ายโรงเรียนบ่อย และโดนบุหรี่ตลอด และอยากลืมอดีต แต่ก็อยากจะให้เรื่องราวนี้เป็นอุทาหรณ์ ก็ไม่เชิงอุทาหรณ์ มากขนาดนั้น และ กับ เข้าเรื่อง คุณหมอได้พบกับ ผู้ชายคนนึง ก็คือคนที่ตัวเองแอบชอบ ก่อนที่จะเกิดอาการโคม่า ผู้ชายคนนั้น ชื่อว่าพบตะวัน ก็ ลักษณะ จะประมาณว่า สูง 170 ซม ถึง 179 อายุ 15 ผิวขาวๆออกแนวเกาหลี หุ่นดี แต่สาเหตุที่ หมอรู้ได้ว่า ตัวเองติดอยู่ใต้ จิตสำนึกของตัวเอง คือ ได้มีผู้ชายคนหนึ่งแว๊บเข้ามาในสมอง ผู้ชายคนนั้นชื่อว่าเพลง ผู้ชายคนนี้ ในชีวิตจริง เป็นคนที่ ไม่รังเกียจผู้เขียน ในตอนที่ผู้เขียนโดนบูลลี่ และภาพที่แว๊บเข้ามาในหัวอีกรอบนึงคือ ภาพแชทคุยกันกับคนคุย เมื่อนางรู้นางก็ ตื่นตระหนกมาก โดยที่แต่ก่อน ฉากหลัง ทุกที่ ล้วนเป็นสีขาวสว่าง แต่พอ นางรู้เรื่องดี นางจื่อแน่ใจได้ว่าตัวเองติดอยู่ใต้จิตสำนึกของตัวเอง และจำ เรื่องทุกอย่างได้ เมื่อปะติดปะต่อเรื่องทุกอย่างแล้ว นางได้กลับมานั่งคิดว่า นางควรจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข กับคนที่แอบชอบ ภายใต้ที่สำนึกของตัวเอง หรือว่า กลับไปเผชิญหน้ากับความจริง และหาคำตอบให้ได้ ว่าเรื่องราว ของผู้ชาย 2 คนนั้น ที่แว็บเข้ามาในหัว เขาต้องการอะไร เรื่องนี้อาจจะ วกไปวนมานิดนึงเพราะว่าเพิ่งจะเริ่มแต่ง และ ปะติดปะต่อเรื่องราว ได้ไม่ค่อยมาก เพราะว่าเรื่องส่วนใหญ่อิงจากเรื่องจริงของผู้เขียน ก็ไม่รู้จะใช้ ศัพท์อธิบายแนว นิยายยังไง แต่จะเป็นประมาณว่า ชายรักชาย แล้วก็ สืบคดี แก้ไขผมในใจ เราก็คนไข้ทั้งหมด ที่คุณหมอได้ไปรักษา ก็คือตัวแทนของ ปมในใจ อีกอย่างนึง
คือ ถ้าพิมพ์อะไรผิด ขอให้รู้ไว้ว่า ใช้ไมโครโฟน ในการพิมพ์ข้อความ
ช่วยตั่งชื่อนิยายหรอ
นิยาย จะเป็นประมาณว่า เด็กชาย คนหนึ่ง ที่เกิดอุบัติเหตุแล้วเกิดอาการโคม่า เมื่อตื่นขึ้นมาได้พบว่าตัวเองอยู่ ในจิตสำนึกของตัวเอง แต่ตอนนั้นยังไม่รู้ตัว ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน แล้วก็จำอะไรไม่ได้ จำได้แค่ว่าตัวเองเป็น จิตแพทย์ ขออนุญาตเรียกว่าหมอ แล้วหมอเนี่ยก็ต้อง ไปบำบัดจิต ผู้ป่วยทั้ง 6 คน ผู้ป่วยทั้ง 6 คนก็จะเล่าเรื่องของตัวเอง ก็อิงจากเรื่องจริงของผู้เขียน เนื่องจากผู้เขียน ย้ายโรงเรียนบ่อย และโดนบุหรี่ตลอด และอยากลืมอดีต แต่ก็อยากจะให้เรื่องราวนี้เป็นอุทาหรณ์ ก็ไม่เชิงอุทาหรณ์ มากขนาดนั้น และ กับ เข้าเรื่อง คุณหมอได้พบกับ ผู้ชายคนนึง ก็คือคนที่ตัวเองแอบชอบ ก่อนที่จะเกิดอาการโคม่า ผู้ชายคนนั้น ชื่อว่าพบตะวัน ก็ ลักษณะ จะประมาณว่า สูง 170 ซม ถึง 179 อายุ 15 ผิวขาวๆออกแนวเกาหลี หุ่นดี แต่สาเหตุที่ หมอรู้ได้ว่า ตัวเองติดอยู่ใต้ จิตสำนึกของตัวเอง คือ ได้มีผู้ชายคนหนึ่งแว๊บเข้ามาในสมอง ผู้ชายคนนั้นชื่อว่าเพลง ผู้ชายคนนี้ ในชีวิตจริง เป็นคนที่ ไม่รังเกียจผู้เขียน ในตอนที่ผู้เขียนโดนบูลลี่ และภาพที่แว๊บเข้ามาในหัวอีกรอบนึงคือ ภาพแชทคุยกันกับคนคุย เมื่อนางรู้นางก็ ตื่นตระหนกมาก โดยที่แต่ก่อน ฉากหลัง ทุกที่ ล้วนเป็นสีขาวสว่าง แต่พอ นางรู้เรื่องดี นางจื่อแน่ใจได้ว่าตัวเองติดอยู่ใต้จิตสำนึกของตัวเอง และจำ เรื่องทุกอย่างได้ เมื่อปะติดปะต่อเรื่องทุกอย่างแล้ว นางได้กลับมานั่งคิดว่า นางควรจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข กับคนที่แอบชอบ ภายใต้ที่สำนึกของตัวเอง หรือว่า กลับไปเผชิญหน้ากับความจริง และหาคำตอบให้ได้ ว่าเรื่องราว ของผู้ชาย 2 คนนั้น ที่แว็บเข้ามาในหัว เขาต้องการอะไร เรื่องนี้อาจจะ วกไปวนมานิดนึงเพราะว่าเพิ่งจะเริ่มแต่ง และ ปะติดปะต่อเรื่องราว ได้ไม่ค่อยมาก เพราะว่าเรื่องส่วนใหญ่อิงจากเรื่องจริงของผู้เขียน ก็ไม่รู้จะใช้ ศัพท์อธิบายแนว นิยายยังไง แต่จะเป็นประมาณว่า ชายรักชาย แล้วก็ สืบคดี แก้ไขผมในใจ เราก็คนไข้ทั้งหมด ที่คุณหมอได้ไปรักษา ก็คือตัวแทนของ ปมในใจ อีกอย่างนึง
คือ ถ้าพิมพ์อะไรผิด ขอให้รู้ไว้ว่า ใช้ไมโครโฟน ในการพิมพ์ข้อความ