เมื่อยึดวาระส่วนตัวเป็นหลัก พรรคก็เสื่อม คนก็เสีย

เกือบยี่สิบปีที่สูญเปล่า
ตายฟรีจริง เจ็บฟรีจริง ติดคุก ลี้ภัย โดนข้อหา ขีวิตพังทลาย

ยอมทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ  ฉุดลากบ้านเมืองย้อนไปจมการเมืองน้ำเน่า
ทำลายความหวังในการเปลี่ยนแปลง

รัฐบาลที่มีห้อย แป้ง ฯลฯ   อำนาจต่อรองพรรคเพื่อไทยไม่สูงอย่างเคยเพราะแค่ 141
บ้านเมืองก็คือเค้กทางอำนาจและผลประโยชน์

เล่นละครหลอกประชาชน
ไม่ใช่ข้อจำกัด ไม่ใช่ความจำเป็น แต่คือการเกี๊ยะเซียะทางการเมืองและผลประโยชน์

เพียงเพราะอยากกลับบ้าน และน่าจะมีวาระซ่อนเร้นในวาระส่วนตัวนี้