ตัวเราเป็นน้องค่ะ ปีนี้อายุ25แล้ว ห่างกับพี่สาว 3ปี ทุกวันนี้ต้องอยู่บ้านเดียวกับพี่สาวรู้สึกว่าสุขภาพจิตเสียมากเลยค่ะ
ตัวพี่เราจะพูดตลอดเหมือนมีmindsetว่าแม่รักน้องมากกว่า ตัวเองเป็นคนน่าสงสาร ขาดความอบอุ่น ทั้งๆที่แม่ทำให้เหมือนกันทุกอย่าง
ตอนนี้อายุ30แล้วตอนเช้าแม่ยังต้องตื่นเช้ามาทำอาหารเช้าไว้ละปลุกก่อนไปทำงานอยู่เลยค่ะ 
โดยเรากับพี่เวลาทะเลาะมีปากเสียงกันแม่จะคอยห้ามตลอด มีปัญหาได้ทุกเรื่องค่ะ เพราะเค้าจะชอบตวาด ทั้งใส่เราและแม่
โดยพอแม่บอกให้เราใจเย็นๆ เราก็จะขึ้นไปอยู่ในห้อง ซึ่งพี่เราก็จะชอบพูดประมาณเค้ามันไม่ดี มันแย่อยู่แล้ว เสียงดังๆใส่ เดินชนเราไม่ขอโทษ 
ละก็มาว่าที่แม่เข้าข้างเราค่ะ 

จริงๆก็พยายามอดทนจะไม่เถียงไม่ทะเลาะแล้ว เลยตัดขาดไม่พูดคุยกันไปเลย แต่ล่าสุดคือหลุดปากเรื่องที่ แม่เราจะซักผ้าบ่อยแล้วเวลาปั่นผ้า
ไฟจะชอบตัดค่ะ พี่เราก็บอกว่าเป็นเพราะแม่ แม่ใช้ไฟอยู่คนเดียว เราเลยพูดว่า แม่ไม่ได้ซักผ้าคนเดียว ผ้าที่แม่ซักก็ซักให้ทุกคนนั่นแหละ 
เค้าก็ด่าว่าเรา 'ส'ค่ะ ตวาดใส่ตรงนั้นเลย แม่เราก็พยายามบอกให้เราใจเย็นเราก็ไม่พูดอีก แต่นั่นแหละค่ะ เค้าก็โวยวายบอกเค้าผิดเสมอ 
เค้าไม่ดี ในใจเราก็คิดจริงๆแหละค่ะว่าใช่ 55555 แต่ที่เราเครียดเพราะแม่พยายามจะทำให้เป็นครอบครัวแสนสุขอยู่กันดีๆอยู่นั่นแหละ 
การโดนคนตวาดใส่ทุกวันๆๆ มันแย่มากเลยนะคะ 

อยากรู้ว่ามีใครอยู่ในสถานการณ์แบบนี้บ้าง แล้วรับมือยังไงกันหรอคะ หรือมีใครที่พี่สาวทำไม่ดีกับคนอื่นแล้วเอาคำว่าพี่มาอ้าง บอกว่าแม่รักน้องมากกว่า
โดยไม่ดูการกระทำของตัวเองไหมคะ