เราก้อยากให้แกแคร์เราเหมือนกัน

บ้านเกิดเราอยู่จ.นครศรีธรรมราช พอเริ่มโตเราก็ต้องย้ายมาเรียนที่จ.สุรินทร์ ความรุ้สึกตอนนี้คืออยากกลับบ้านมาก อยากกอดอยากหอมแก้ม อยากได้กำลังใจจากพ่อแม่ คิดถึงใจจะขาด เราหวังว่าจะได้กลับบ้านในช่วงสงกรา

คืออยากจะมาปรึกษาอะค่ะ แล้วก้อยากจะระบายด้วยค่ะถ้าขี้เกียจอ่าน ไปอ่านparagraph สุดท้ายก็ได้นะคะ ขอเกริ่นก่อนว่าเพื่อนคนนี้เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ป5 จนย้ายรรกันไปเลยไม่ค่อยได้คุยกัน ต่างคนก้ต่างมีแฟ

คือตอนแรกเราส่องดูใน ไลน์ ไอจี เฟส ของแฟนนะค่ะ เห็นรูปแฟนเก่า ไม่ว่าจะเปนตอน กินข้าว ให้ของขวัญ แคปแชทหวานมาลง ตะเตือนใจมากค่ะ พยายามไม่คิดไรแร้ว เพราะคิดว่าทุกคนมีความทรงจำในอดีตอยู่แร้ว จนวันหนึ่ง เ

ขีวิตของผมตอนนี้ผมคบกับผู้หญิงคนหนึ่งเทอเป็นคนน่ารักอัทยาสัยดีแต่ผมรักเขามากแต่ฐานะต่างกันเข้าใจว่าเขาทำงานผมก้อทักหาเขาทุกเช้าเค้าว่างเขาก้อตอบนะแต่ตอนกลางคืนเราก้อคุยกันทุกวันแต่พักคุยน้อยลงผมเคยถาม

ตอนนี้ผมก้อเป็นเหมือนผมก้อ เข้าใจว่าเขาทำงานผมก้อทักหาเขาทุกเช้าเค้าว่างเขาก้อตอบนะแต่ตอนกลางคืนเราก้อคุยกันทุกวันแต่พักคุยน้อยลงผมเคยถามเค้านะว่าเป็นอะไรหรือเปล่าทำไม่คุยน้อยลงไม่ค่อยตอบเลยเค้าเลยบอก

ชั้นทำงานหลายที่ มีแต่คนทรยศชั้น

แฟนเราเค้าไม่ชัดเจนเวลาพูดอะไรเค้าไม่ระวังคำพูดเลยคำพูดบางคำอ่ะมันทำเรานอยด์มากเลยนะแบบแกไม่แคร์เราเลยเราแคร์แกอยู่ฝ่ายเดียวอ่ะควรทำไงดีคะ

คือตอนนั้นเราอยู่ปี 3 เพื่อนที่เราสนิทมากๆมาขอให้เป็นจูบแรกให้ เราก็เลยงง เลยตอบโอเครไปก่อน หลังจากนั้นตอนเลิกเรียน ก็ไปห้องพักของเพื่อน ที่นี้ ด้วยความที่เราใส่สั้นกันทั้งคู่ แล้วเพื่อนก็นั่งท่าเทพธิ

สวัสดีค่ะ เรามีความรักกับญาติตัวเอง ความเป็นญาติของเราคือ พี่เขาเป็นลูกชายของน้องสาวปู่เราเอง เรากับพี่เขาเล่นกันมาตั้งแต่เรายังเด็กๆเลย แต่พี่เขามีเมียมีลูกแล้ว ความรักนี้มันเกิดขึ้นตอนเราอายุ 13 เรา