พ่อกับแม่เลิกกันตั้งแต่ป.1 เพราะพ่อติดพนันแม่จากคนที่มีงานการทำ ต้องเป็นหนี้บัตรเครดิต รถโดนยึด ต้องเอาที่ดินที่บ้าน(ตจว.)จำนองมาใช้ แต่ยังไม่หมด เพราะพ่อเอาไปเล่นพนัน  แต่ผมยังติดต่อกับพ่อบ้าง เขาก็มักจะโอนเงินมาให้ผมใช้เล็กน้อย 100-500ต่อครั้ง ตอนม.เราเรียนห้องกิฟ พ่อก็หามาจ่ายให้แต่ม.ปลายไมาได้เรียนกิฟต่อเพราะโควิด พอมาม.5 บ้านที่พ่ออยู่เป็นบ้านของญาติเขาย้ายเพราะได้งานที่ต่างจังหวัด พ่ออยู่บ้านคนเดียว เขามาชวนผมอยู่ ผมเลยย้ายมาอยู่เพราะไปโรงเรียนสะดวกกว่า ผมกับแม่ก็คิดว่าเขาเลิกเล่นพนันแล้วกลับตัวได้แล้ว ทุกวันเสาร์ ก็จะไปเดินซื้อของเข้าบ้านให้ตังค์ไปโรงเรียนสัปดาห์ละ500 จนพอมาเทอม2 เขาเริ่มไม่ให้เงินใช้ ไม่ไปซื้อของเข้าบ้าน แล้วก็มารู้ทีหลังว่าเขากลับมาเล่นพนัน หลังจากนั้นหายนะก็มาเยือน ตั้งแต่วันที่10เขาจะเริ่มขอยืมเงินผม แล้วคืนผมช้ามาก บางทีก็ตีเนียน ทำลืม ชอบมาขอเงินเติมน้ำมันไปทำงาน แล้วชอบมาพูดเหมือนผมเป็นคนติดหนี้เขา มาพูดให้ผมรีบเอาเงินให้เขา ล่าสุดเลย มาขอผมเติมน้ำมัน แต่ผมไม่ให้ เขาถึงขั้นพูดกูกับผม ถ้าผมไม่ได้ล็อกห้องก็คงจะเปิดมาเอาเลยแน่ๆ ตอนนี้เลยเครียดมาก จะทำไงกับชีวิต ใจหนึ่งก็อยากย้ายกลับไปอยู่กับแม่จะได้ตัดขาดกับพ่อ แต่อีกใจก็ไม่อยากย้าย เพราะมันเข้าออกบ้านลำบากมาก ผมต้องตื่นเช้าขึ้นอีกเกือบชม. แล้วตอนนี้ผมม.6ก็ต้องอ่านหนังสือดึกทุกคืน มันก็ทรมาณร่างกายมาก ผมควรทำไงต่อกับชีวิต หรือทนๆไปดี อีกประมาณ7-8เดือนก็จะได้ไปมหาลัยแล้ว