สวัสดีค่ะเราขอใช้ชื่อสมมุติว่าเสือนะคะคือในช่วงที่เราอายุ9-10ขวบช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราปิดเทอมค่ะ เราได้ไปหาคุณปู่ที่อยู่ทางภาคใต้กับป้าแล้วซึ่งป้าเราเป็นคนที่โหดมาก เราก็ใช้ชีวิตตามปกตินั้นแหละแต่มีวันนึงที่แม่ทักมาว่าแม่จะย้ายมากรุงเทพฯโดยที่เราไม่ทันตั้งตัว ป้าก็ถามอยู่หลายครั้งว่าจะอยู่กับใครแต่ด้วยความเป็นเด็กมันก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าจะต้องอยู่กับใครแต่ป้าเขาก็ด่าเราจนเราร้องไห้ทุกคืนบ้างทีที่พี่สาวของเราเห็นเราร้องไห้ก็ไม่ได้เข้ามาปลอบแต่เขากับบอกว่าเราสำอ่อย ก่อนที่เขาจะเดินออกไป พวกเขาพยายามถามเราทุกวันพร้อมใช้คำพูดที่รุนแรงที่ไม่สมควรพูดกับเด็กในวัยนี้ มีวันนึงที่เราคุยกับแม่เราแล้วก็คุณย่า คุยเสร็จเราก็กลับเข้าห้องนอนตื่นเช้ามาด้วยความที่ว่าเราเป็นความจำเสื่อมเขาก็บอกกับเราว่าย่าคุยกับแม่แล้วนะไอเราก็นึกว่าพึ่งคุยกันเมื่อเช้าก็ไม่ได้คิดอะไรจนเราลงไปกินข้าวป้าก็เริ่มถามเรื่องที่คุยกับแม่เราก็ตอบไปว่าไม่รู้แล้วเขาก็ขึ้นเสียงใส่แล้วก็ใช่คำพูดรุนแรงด้วยคำว่า"อย่ามาโกหก

กู"ก่อนที่เขาจะชี้หน้าเราเราเก็บไปนอนร้องไห้คนเดียวทถกวันจนเรากลับมาอยู่กับแม่ตอนนั้นแม่เราย้ายมาที่กรุงเทพแล้วนะคะ พอย้ายมาแม่เขาก็ติดกล้องในห้องน้ำโดยที่เราไม่รู้แต่เขาพึ่งมาบอกตอนเอากล้องออกแล้ว ช่วงนี้เราอยู่ในวัย10-11ด้วยความท่เราโตขึ้นเราก็อยากอยู่คนเดียวมากขึ้นเราก็เลยขอแม่นอนคนเดียวแต่เขาก็บอกว่าให้ไปนอนข้างนอกพอเราไปบอกป้าก็เห็นด้วย จนทุกวันนี้ไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยค่ะบางทีก็โมโหเราเพราะอะไรก็ไม่รู้
เรากลายเป็นคนเก็บตัวเพราะคนรอบข้างรวมทั้งครอบครัวอีกด้วย