สวัสดีค่ะ มีอะไรที่อยากจะเล่าคือยาวม้ากก เริ่มเลยนะคะคือพ่อเราเสียตั้งแต่เด็กประมาณ4ขวบตอนนั้นเรายังไม่รู้เรื่องเลยค่ะว่าต*ยคืออะไรแล้วทีนี้แม่เราเองก็มีครอบครัวใหม่ค่ะตอนแรกเขาปิดบังเรานะคะแต่เรารู้ว่าเขาท้องเราห่างกับน้องที่คนละพ่อของเรา8ปีค่ะแล้วเราเป็นคนที่อยู่กับปู่มาตลอดเขารับหน้าที่ดูแลเราแต่พอเราเริ่มกำลังจะมอหนึ่งเขากดดันเราหนักมากเพื่อที่จะให้เราสอบรร.ประจำจังหวัดเราโดดนกดดันหนักมากเราดิ่งสุดๆเราติวหนังสือหนักมากๆค่ะเรามีน้า2คนค่ะเขาบงการชีวิตเรากันหมดเลยค่ะตอนนอนเขาจะมานั่งเฝ้าจนกว่าเราจะหลับพอเราสอบไม่ติดปู่เราโกรธมากเพราะเราบอกแล้วว่าเราไม่ไหวเราขอไปสอบที่ที่เรามั่นใจเขาก็ไม่ให้พอเขาได้รร.ให้เราเรียนมอหนึ่งได้แล้วเราตัดสินใจมาอยู่กับแม่แม่เขาดูเข้าใจเรานะคะแต่แม่เราเป็นคนที่อารมณ์ร้อนด่าหมดไม่สนว่าจะกระทบจิตใจใครหรือไม่สอนงานน้องบางทีก็ด่าน้องเราว่าโง่เลยค่ะเรารักน้องมากเลยนะคะเราเห็นแม่ด่าน้องแบบนั้นเราก็เสียใจค่ะถ้าน้องโตไปน้องโดนแบบนี้น้องเราจะเป็นยังไงพอเรามาอยู่กับแม่ป้าเรา(ซึ่งเป็นคนดูแลคนชราที่บ้านเราอะค่ะแต่เขามาเอาปู่เราทำ***ตอนที่ย่าเราป่วยเป็นมะเร็งละเสียแล้วค่ะแล้วเขาโกหกเราเพื่อที่จะไปแต่งงานที่บ้านป้าเรา)ป้าเราก็ได้ตำแหน่งย่าเราค่ะแต่เราไม่นับเขาเป็นย่าเขาชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวเรามากค่ะเรียกง่ายๆคือเสือ*เราคุยกับเพื่อนเขาตีเนียนมานอนฟังละเอาไปพูดกับปู่เราเสียๆหายๆทั้งที่เราก็ไม่ได้เป็นป้าเราชี้หน้าด่าเราต่อหน้าปู่ต่อหน้าแม่เลยค่ะแต่แม่เราไม่ทำอะไรเลยปู่เราจะให้ดรอปเรียนค่ะตอนกำลังจะขึ้นมอสามเราบอกว่าจะดรอปทำไมเดี๋ยวก็จบเขาบอกยิ่งเรียนยิ่งแย่ใช่ค่ะการเรียนเราแย่แต่เราพยายามทำให้มันดีขึ้นมันก็ดีขึ้นค่ะแต่เขาไม่เห็นค่าเลยจนเราเครียดมากเรานอนไม่หลับเลยค่ะนอนเช้าตื่นบ่ายจนแม่เราเอาไปพูดกับพ่อทำให้พ่อมาเข้มงวดเราเขาบอกจะยึดโทรศัพท์เขาบอกจะทำกุญแจห้องอีกอันก็ได้จะได้เปิดตอนไหนก็ได้เรานอนตอนเช้าเขาก็เปิดห้องมาดูค่ะเราอึดอัดมากทุกคำที่เขาว่าตำหนิเรานิดๆหน่อยๆเราเก็บมาคิดมาร้องไห้ทุกคืนเลยค่ะจนเราเป็นคนนั่งเหม่อลอยอะไรไปแล้วไม่มีความสุขเลยค่ะออกไปไหนก็ไม่กล้าขอเพราะรู้ว่ายังไงเขาก็ไม่ให้ไปควรทำยังไงดีคะ