ช่างเขาเถิดนะหัวใจ
๏ ช่างเขาเถิดนะหัวใจ ปล่อยไปเถิด
คนรักเกิด มีใหม่อย่าไปฝืน
เขาทิ้งรัก โยนกลับก็รับคืน
เชิญไปหาคนอื่น ขมขื่นนิดนึง
๏ ช่างเขาเถิด นะหัวใจใครทำรับ
ผลย้อนกลับ อย่างนั้นสักวันหนึ่ง
ข้าวเปลือกไม่ใช่ทอง ให้มองตะลึง
คุณค่าย่อมมิถึง ต้องพึงใจ
๏ ร้องไปเถิดถ้าทำเพื่อ ล้างลูกตา
หลับแล้วตื่นขึ้นมา ดวงตาสวยใส
แต่ถ้าร้องเพื่อหวัง เขามาอาลัย
ระวังเขาว่าได้ ช่างไร้น้ำยา
๏ ช่างเขาเถิด เลื่อนลอยต้องปล่อยไป
จงล้างขัดถูห้องใจ ไว้เสาะหา
เผื่อมีคนถูกใจหลงเข้ามา
เยือนชายคา หน้าเก่าไม่เอาเอย ๚ะ๛
ทาสรัก
๏ พี่รู้สึกตัวก็ สายเสียแล้ว
ปักใจแน่แน่ว หลงรักเธอเสมอ
ตกเป็นทาส สวาทคอยบำเรอ
ลุ่มหลงเพียงแต่เธอ กว่าผู้ใด
๏ จะห้ามจิต คิดปลื้มให้ลืมรัก
ลืมว่าใจเคยภักดิ์ เลิกรักใคร่
ตัดมานานมิขาดอนาถใจ
เหมือนมีใย ยึดยุดสุดพรรณา
๏ ถ้าพี่รู้ว่าเธอ มีเจ้าของ
หยุดหมายปอง ตามจิตปรารถนา
ถ้ารู้เธอ มีคนเคียงกายา
คงเลิกมาหลงใหลใฝ่ละเมอ
๏ พี่รู้ตัว อยากหยุดก็สุดฝืน
ใจกล้ำกลืน รักแต่เธอเสมอ
ตกเป็นทาสสวาท ใต้เบื้องบาทเธอ
เฝ้าลุ่มหลงพร่ำเพ้อ รักเธอเอย ๚ะ๛

.
ช่างเขาเถอะนะหัวใจ /
๏ ช่างเขาเถิดนะหัวใจ ปล่อยไปเถิด
คนรักเกิด มีใหม่อย่าไปฝืน
เขาทิ้งรัก โยนกลับก็รับคืน
เชิญไปหาคนอื่น ขมขื่นนิดนึง
๏ ช่างเขาเถิด นะหัวใจใครทำรับ
ผลย้อนกลับ อย่างนั้นสักวันหนึ่ง
ข้าวเปลือกไม่ใช่ทอง ให้มองตะลึง
คุณค่าย่อมมิถึง ต้องพึงใจ
๏ ร้องไปเถิดถ้าทำเพื่อ ล้างลูกตา
หลับแล้วตื่นขึ้นมา ดวงตาสวยใส
แต่ถ้าร้องเพื่อหวัง เขามาอาลัย
ระวังเขาว่าได้ ช่างไร้น้ำยา
๏ ช่างเขาเถิด เลื่อนลอยต้องปล่อยไป
จงล้างขัดถูห้องใจ ไว้เสาะหา
เผื่อมีคนถูกใจหลงเข้ามา
เยือนชายคา หน้าเก่าไม่เอาเอย ๚ะ๛
ทาสรัก
๏ พี่รู้สึกตัวก็ สายเสียแล้ว
ปักใจแน่แน่ว หลงรักเธอเสมอ
ตกเป็นทาส สวาทคอยบำเรอ
ลุ่มหลงเพียงแต่เธอ กว่าผู้ใด
๏ จะห้ามจิต คิดปลื้มให้ลืมรัก
ลืมว่าใจเคยภักดิ์ เลิกรักใคร่
ตัดมานานมิขาดอนาถใจ
เหมือนมีใย ยึดยุดสุดพรรณา
๏ ถ้าพี่รู้ว่าเธอ มีเจ้าของ
หยุดหมายปอง ตามจิตปรารถนา
ถ้ารู้เธอ มีคนเคียงกายา
คงเลิกมาหลงใหลใฝ่ละเมอ
๏ พี่รู้ตัว อยากหยุดก็สุดฝืน
ใจกล้ำกลืน รักแต่เธอเสมอ
ตกเป็นทาสสวาท ใต้เบื้องบาทเธอ
เฝ้าลุ่มหลงพร่ำเพ้อ รักเธอเอย ๚ะ๛
.