ลิลลี่..แห่งดินแดนตะวันตก

.

 
             เมื่อครั้งครา มาเมือง ลุยส์วิลล์
             ประทับจินต์ ตรึงใจ ไม่หน่ายแหนง
             เล็กซินตัน สาวพา มาจากเมือง
             ดูมะเลือง วาววับ จับหัวใจ
 
             พวงแก้มงาม ดั่งกุหลาบ ขับงามนัก
             ดั่งศรรัก ปักจิต คิดหวั่นไหว
             ฟลอร่า ไลลี่...ลิลลี่... ตะวันตกไกล
             ประทับใจ ไยรัก ปักดวงแด
 
             แต่เธอกลับ ปันใจ ให้ชายอื่น
             ข้าขมขื่น ฝืนใจ ไม่ไหวแน่
             เธอบั่นทอน ขโมยรัก จากดวงแด
            ทิ้งข้าไป แน่แท้...ฟลอร่าเอย



 
            เพลงเก่ามีที่มายาวนานมาก มีคนนำมาขับขาน ดัดแปลงเนื้อร้องมากมาย  จากนักร้องดัง ๆ  จนไม่รู้ว่า จริง ๆ ใครเป็นคนริเริ่ม   เคยฟังจากผลงานของ ใครต่อใครนับไม่ถ้วน แต่ช่าง ศีรษะ it  เพราะความไพเราะของท่วงทำนองและอารมณ์ มันไร้พรมแดน ต่อให้ไม่รู้ความหมายแท้จริง ก็ยังไพเราะในท่วงทำนอง

            เวอร์ชั่นที่ข้าพเจ้าชอบที่สุด ไม่ใช่ฉบับดั้งเดิม แต่กลับเป็นของ  Wee Gee  เล่นแบบโฟล์กซองกับกีตาร์โปร่งตัวเดียว และเสียงร้องที่ชัดเจน ชัดถ้อยชัดคำกังวาน ถูกคอคนไทย ๆ  ในความรู้สึกของข้าพข้อย ถูกใจคักแนเด้อ

...........