สวัสดีค่ะนี่น่าจะเป็นกระทู้เเลกของเรา ถ้าพิมพ์งงๆหรือผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยล่วงหน้าด้วยนะคะ
ขอเกริ่นก่อนเลยช่วงนี้เรากำลังอินเลิฟค่ะมีคนคุยเป็นตัวเป็นตน(ไม่ได้มาขิงนะคะ5555) เเต่นั้นเเหละเพราะเเผลใจจากเรื่องความรักในอดีตมันส่งผลต่อเราในปัจจุบันมากๆ ทำให้เราไม่มั่นใจในเรื่องความรักของตัวเองเลยค่ะ ก่อนอื่นขอบอกเลยว่าเราเป็นหญิงสาววัย 23 ปี ที่ไม่เคยประสบความสำเร็จในเรื่องความรักเลย ไม่เคยมีเเฟน ที่ผ่านๆมาก็มีเเต่คนคุย(แบบจริงจังเพื่อสานสัมพันธ์ต่อ) เเต่ที่ผ่านมาทั้งหมดก็คือโดนหลอกหมดเลยค่ะTT โดยเฉพาะคนล่าสุดก่อนมาเจอคนคุยคนปัจจุบัน เราเกือบไปเป็นเมียน้อยเเบบไม่รู้ตัวเพราะทางนั้นมีครอบครัวอยู่เเล้วมีเมีย มีลูก เรามาจับได้ตอนนั้นทั้งเสียใจ ทั้งช็อค เพราะเราเป็นคนซีเรียสเรื่องการนอกใจมากเป็นเรื่องที่รับไม่ได้มากที่สุด ตอนนั้นเราเสียศูนย์ไปเลยค่ะเเบบกลัวการมีความรักไปเลย กว่าเราจะก้าวผ่านจุดนั้นมาได้ก็ใช้เวลานานพอสมควร จนรู้สึกว่าตัวเองเริ่มอยู่คนเดียวได้เเล้ว ต่อให้พูดเรื่องนี้ก็จะไม่ร้องไห้ หรือเสียใจอีกเเล้ว เเต่ว่าไม่ใช่เลยค่ะเราเหมือนมีอาการเเพนิคติดมาด้วย
ตัดภาพมาปัจจุบันเราก็ได้บังเอิญเจอคนคุยจากเเอพไฟค่ะ เริ่มจากการเป็นเพื่อนก่อนละมาเป็นคนคุยอะไรหลายๆอย่างเข้ากันได้ดีมากค่ะ จนไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตัวเองจะได้มีโมเมนต์เเบบนี้ พอคุยไปสักพักเราก็รู้สึกกลัวค่ะที่มาจากอดีตของตัวเราเอง เพราะเหมือนพอชอบความคาดหวังมันก็เพิ่มขึ้นมา คือเราผิดหวังบ่อยจนซะจนไม่อยากผิดหวังเเล้วค่ะ กลายเป็นพอเราชอบคนคุยมากขึ้นกลับกลายเป็นเราที่ไม่มีความสุขเพราะกลัวอย่างนั้น อย่างนี้ ระเเวงไปหมดทุกสิ่งอย่างเลยค่ะ (ทั้งที่คนคุยเราไม่ได้ทำไรผิด) เรารู้สึกไม่ดีเลยค่ะทั้งที่การชอบคนๆนึงควรจะมีความสุขใช่มั้ยคะ หลายครั้งที่เราคิดไปไกลต่างๆนาๆ จนรู้สึกเเย่เเล้วอยากเลิกคุย (เหมือนเป็นการป้องกันความรู้สึกตัวเองน่ะค่ะบอกไม่ถูกเหมือนกัน) บางครั้งก็มีเหตุการณ์ที่ต่างจากปกติ เช่น การติดต่อคนคุยไม่ได้ เเพนิคเราก็จะกำเริบค่ะ รู้สึกกลัว ใจสั่น มือสั่น ฟุ้งซ่าน มวลท้องจะอ้วก ไปหมด เพราะมันเเฟลชเเบล็คเหตุการณ์ในอดีต คือเราก็เรียกความรู้สึกนี้ไม่ถูกเหมือนกันเเต่มันจะเป็นตอนเจอเรื่องสะเทือนใจ ซึ่งมันทำให้เราไม่สบายใจเเล้วก็ร้องไห้ทุกครั้งเลย มันเหมือนกับเรายังไม่หลุดจากอดีตตรงนั้นสักที เราพยายามคิดบวกเเล้วค่ะเเต่พอมีเหตการณ์ให้เอ๊ะอ๊ะใจก็จะมีอาการนี้มาอีก ไม่ใช่เราไม่เชื่อใจคนคุยนะคะเเต่มันจะมีความย้อนเเย้งในตัวเเบบงงๆ ถ้าเกิดอย่างนั้นอย่างนี้ หรือเขาโกหกเราล่ะ กลายเป็นเราเชื่อใจคนยากไปเลย
เราเลยอยากมาขอคำปรึกษาทุกคนค่ะ เพราะเราอยากเอ็นจอยกันรักครั้งใหม่อยากมีความสุขบ้าง ทำยังไงถึงจะก้าวข้ามอดีตเเผลใจตัวเองได้บ้างคะ นี้พยายามคิดบวกก็เเล้ว มองโลกในเเง่ดีก็เเล้ว มันก็ยังมีอาการเเบบนี้กลับมาอีก บางทีเราก็คิดค่ะว่าหรือเราต้องกลับไปอยู่คนเดียวเพราะตอนไม่มีความรักเราเเฮปปี้มากมำงานบ้าง อยู่กับเพื่อนบ้าง เเต่ตอนนี้รู้ตัวอีกทีเราชอบคนคุยคนนี้มากๆไปเเล้วค่ะ เเต่เราไม่กล้าบอกคนคุยกลัวเค้าอึดอัดค่ะเเถมมันดูงี่เง่าเเละประสาทเเดกด้วย เราเลยอยากลองมาจัดการความรู้สึกตัวเองดู สามารถให้คำเเนะนำ ข้อคิด หรืออะไรที่เตือนสติเราได้นะคะ
ขอบคุณทุกคนมากๆค่ะ ที่ทนอ่านมาถึงตอนนี้ถ้ายังมาเเลกเปลี่ยนกันได้นะคะ🥺🫶💖
ทำยังไงถึงจะก้าวข้ามแผลใจในอดีตของตัวเองได้คะ
ขอเกริ่นก่อนเลยช่วงนี้เรากำลังอินเลิฟค่ะมีคนคุยเป็นตัวเป็นตน(ไม่ได้มาขิงนะคะ5555) เเต่นั้นเเหละเพราะเเผลใจจากเรื่องความรักในอดีตมันส่งผลต่อเราในปัจจุบันมากๆ ทำให้เราไม่มั่นใจในเรื่องความรักของตัวเองเลยค่ะ ก่อนอื่นขอบอกเลยว่าเราเป็นหญิงสาววัย 23 ปี ที่ไม่เคยประสบความสำเร็จในเรื่องความรักเลย ไม่เคยมีเเฟน ที่ผ่านๆมาก็มีเเต่คนคุย(แบบจริงจังเพื่อสานสัมพันธ์ต่อ) เเต่ที่ผ่านมาทั้งหมดก็คือโดนหลอกหมดเลยค่ะTT โดยเฉพาะคนล่าสุดก่อนมาเจอคนคุยคนปัจจุบัน เราเกือบไปเป็นเมียน้อยเเบบไม่รู้ตัวเพราะทางนั้นมีครอบครัวอยู่เเล้วมีเมีย มีลูก เรามาจับได้ตอนนั้นทั้งเสียใจ ทั้งช็อค เพราะเราเป็นคนซีเรียสเรื่องการนอกใจมากเป็นเรื่องที่รับไม่ได้มากที่สุด ตอนนั้นเราเสียศูนย์ไปเลยค่ะเเบบกลัวการมีความรักไปเลย กว่าเราจะก้าวผ่านจุดนั้นมาได้ก็ใช้เวลานานพอสมควร จนรู้สึกว่าตัวเองเริ่มอยู่คนเดียวได้เเล้ว ต่อให้พูดเรื่องนี้ก็จะไม่ร้องไห้ หรือเสียใจอีกเเล้ว เเต่ว่าไม่ใช่เลยค่ะเราเหมือนมีอาการเเพนิคติดมาด้วย
ตัดภาพมาปัจจุบันเราก็ได้บังเอิญเจอคนคุยจากเเอพไฟค่ะ เริ่มจากการเป็นเพื่อนก่อนละมาเป็นคนคุยอะไรหลายๆอย่างเข้ากันได้ดีมากค่ะ จนไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตัวเองจะได้มีโมเมนต์เเบบนี้ พอคุยไปสักพักเราก็รู้สึกกลัวค่ะที่มาจากอดีตของตัวเราเอง เพราะเหมือนพอชอบความคาดหวังมันก็เพิ่มขึ้นมา คือเราผิดหวังบ่อยจนซะจนไม่อยากผิดหวังเเล้วค่ะ กลายเป็นพอเราชอบคนคุยมากขึ้นกลับกลายเป็นเราที่ไม่มีความสุขเพราะกลัวอย่างนั้น อย่างนี้ ระเเวงไปหมดทุกสิ่งอย่างเลยค่ะ (ทั้งที่คนคุยเราไม่ได้ทำไรผิด) เรารู้สึกไม่ดีเลยค่ะทั้งที่การชอบคนๆนึงควรจะมีความสุขใช่มั้ยคะ หลายครั้งที่เราคิดไปไกลต่างๆนาๆ จนรู้สึกเเย่เเล้วอยากเลิกคุย (เหมือนเป็นการป้องกันความรู้สึกตัวเองน่ะค่ะบอกไม่ถูกเหมือนกัน) บางครั้งก็มีเหตุการณ์ที่ต่างจากปกติ เช่น การติดต่อคนคุยไม่ได้ เเพนิคเราก็จะกำเริบค่ะ รู้สึกกลัว ใจสั่น มือสั่น ฟุ้งซ่าน มวลท้องจะอ้วก ไปหมด เพราะมันเเฟลชเเบล็คเหตุการณ์ในอดีต คือเราก็เรียกความรู้สึกนี้ไม่ถูกเหมือนกันเเต่มันจะเป็นตอนเจอเรื่องสะเทือนใจ ซึ่งมันทำให้เราไม่สบายใจเเล้วก็ร้องไห้ทุกครั้งเลย มันเหมือนกับเรายังไม่หลุดจากอดีตตรงนั้นสักที เราพยายามคิดบวกเเล้วค่ะเเต่พอมีเหตการณ์ให้เอ๊ะอ๊ะใจก็จะมีอาการนี้มาอีก ไม่ใช่เราไม่เชื่อใจคนคุยนะคะเเต่มันจะมีความย้อนเเย้งในตัวเเบบงงๆ ถ้าเกิดอย่างนั้นอย่างนี้ หรือเขาโกหกเราล่ะ กลายเป็นเราเชื่อใจคนยากไปเลย
เราเลยอยากมาขอคำปรึกษาทุกคนค่ะ เพราะเราอยากเอ็นจอยกันรักครั้งใหม่อยากมีความสุขบ้าง ทำยังไงถึงจะก้าวข้ามอดีตเเผลใจตัวเองได้บ้างคะ นี้พยายามคิดบวกก็เเล้ว มองโลกในเเง่ดีก็เเล้ว มันก็ยังมีอาการเเบบนี้กลับมาอีก บางทีเราก็คิดค่ะว่าหรือเราต้องกลับไปอยู่คนเดียวเพราะตอนไม่มีความรักเราเเฮปปี้มากมำงานบ้าง อยู่กับเพื่อนบ้าง เเต่ตอนนี้รู้ตัวอีกทีเราชอบคนคุยคนนี้มากๆไปเเล้วค่ะ เเต่เราไม่กล้าบอกคนคุยกลัวเค้าอึดอัดค่ะเเถมมันดูงี่เง่าเเละประสาทเเดกด้วย เราเลยอยากลองมาจัดการความรู้สึกตัวเองดู สามารถให้คำเเนะนำ ข้อคิด หรืออะไรที่เตือนสติเราได้นะคะ
ขอบคุณทุกคนมากๆค่ะ ที่ทนอ่านมาถึงตอนนี้ถ้ายังมาเเลกเปลี่ยนกันได้นะคะ🥺🫶💖