แม่เป็นห่วงมาก

ดีค่ะ ก่อนอื่นเลยเราอายุ14จะ15แล้วค่ะ มีปัญหาบ่อยมากกับการไปที่อื่นกับเพื่อนที่ไม่ใช่บ้านและโรงเรียน คือเราอยากไปไหนกับเพื่อนบ้างไม่ใช่ว่าเชื่อเพื่อนไปหมดทุกอย่างนะคะ เรากมีเพื่อนที่สนิทกันมากแค่อยากไปไหนด้วยกันบ้างไปหาของอร่อยๆกินกันแต่แม่ก็ชอบคิดมากอยู่เรื่อยเลยค่ะ เพราะชอบอ่านข่าวคือเราไปไหนเราก็คอยระวังตลอดแต่แม่ก็ชอบคิดมากไปมากแบบมากสุดๆก็เลยตัดสินใจแอบไป เช่น สอบเลิกเร็วก็ไปแต่กลับตามปกติที่ไปเรียน เลิกเร็วก็ไปเมเจอร์ใกล้ๆนั่งรถเมล์ไปก็กลับเป็นเวลาไม่เคยดึก ไม่เคยคิดไปทำอะไรไม่ดีเลยค่ะ แม่ก็จับได้เราเลยลองขอดีๆแล้วพูดกับแม่ก็แล้วว่าถ้าแม่ให้ไปเวลาไปไหนก็บอก แต่แม่จะชอบคิดว่าสมัยนี้มันอันตราย ไม่ให้เราไปไหนเลย ไปทำงานกลุ่มโทรไปไม่รับก็โมโหเพราะเราทำงานอยู่เลยไม่ได้รับ ต้องให้อยู่แต่บ้าน แต่แม่ก็ไปเที่ยวกับเพื่อนไปคาเฟ่นู่นนี่ ถ้าจะไปไหนก็ต้องไปกับแม่ซึ่งไปกับแม่และเพื่อนมันคนละฟิลกันเลย เราไม่รู้จะบอกกับแม่ยังไงเลยค่ะ เขาไม่เปิดรับเลย ส่วนตัวเราก็เรียนตลอด ไม่เคยไปไหนหรืออะไรเลยมันทำให้เราคิดมากและกลัวการเป็นโรคซึมเศร้ามาก แต่ก็พยายามคิดบวก ไม่รู้จะคุยยังไงเลยค่ะ😢