เราเป็นผู้หญิงไม่เที่ยวกลางคืน เพราะไม่มีเพื่อนเที่ยว555
เอ้ย ไม่ใช่ จริงๆเราก็ไม่ค่อยชอบออกไปไหน ชอบอยู่บ้าน
ถ้าไปเที่ยวที่ชอบคือ ไปเดินตลาดนัด ไปช้อปเสื้อผ้า ไปกินของอร่อยอะไรแบบนี้
และก็เป็นคนไม่กินเหล้าเบียร์ คือเคยลองแล้วรู้สึกว่ามันไม่อร่อยเลย กินกันเข้าไปได้ยังไง
แต่เคยลองเหล้าถ้าผสมมิกเซอร์ก็พอกินได้อยู่
สรุปคือจะกินนิดหน่อยเวลาไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อน แล้วเพื่อนกินกัน
ไม่เคยไปผับบาร์ อะไรทั้งนั้น เสียงดังคนเยอะ ไม่ชอบอย่างแรง
แต่แฟนเรา เขาชอบออกไปนั่งกินเหล้ากับเพื่อน ดึกๆดื่นๆ
ออกไปตอนสองสามทุ่ม แล้วกลับมาตีสี่
คือเราโอเคนะถ้าเขาจะไปเที่ยวกับเพื่อน แล้วกลับไม่ดึกมาก
อย่างเที่ยงคืนถึงตีสองก็ยังพอว่า แต่นี่ตีสี่คือจะเช้าอยู่แล้ว
เคยไปกินปีใหม่กลับตีห้าหกโมงเลยค่ะ
แล้วปัญหาคือเราเป็นห่วง กังวล รอเขากลับห้อง
จะนอนก็นอนไม่หลับเลย แต่เราไม่ได้โทรจิกแบบทุกชั่วโมงอะไรแบบนั้นนะ
พอเลยตีสองเราถึงโทรตาม เขาก็จะพูดว่า คิดมาก ไม่มีอะไรแค่นั่งกินนั่งคุยกับเพื่อน
หาว่าเราเว่อร์ อะไรแบบนั้น จนเราโมโหแล้วก็ด่าเขา บอกเลิก
แต่พอเขากลับมาง้อ ก็จะกลับมาดีกัน แต่บางครั้งเราก็โกรธไม่พูดกับเขาเลยทั้งวัน
แต่ทะเลาะยังไงๆ สุดท้ายเราก็ต้องใจอ่อน
ขอให้เขากลับเร็วขึ้น เขาก็ทำไม่ได้ เขาบอกเขาเปลี่ยนไม่ได้
เขาบอกว่าเขาไม่ได้ไปบ่อย แค่อาทิตย์ละครั้ง ขอเรื่องนี้เรื่องเดียว
เราควรทำใจยอมรับจริงๆ หรือควรจะเลิก
ให้โอกาสตัวเองได้เจอคนไม่เที่ยวกลางคืน แบบที่เหมาะกับเรามากกว่า
คือเราก็ยังรัก และเรื่องอื่นเขาก็ดี แต่อีกใจนึงเรื่องนี้
มันก็ทำให้เราบอบช้ำไปเรื่อยๆ บั่นทอนเราไปเรื่อยๆ
เราสับสนจริงๆ ว่าเราผิดปกติรึเปล่า แฟนคนอื่นเขายอมให้ไปเที่ยวได้ใช่ไหม
ใครมีความคิดเห็นหรือมีประสบการณ์ช่วยบอกเราหน่อยเถอะค่ะ
เพราะจากคนรอบตัวเรา แฟนเขาก็ไม่เที่ยวกลางคืนกันนะ
หรือสังคมเราจะแคบไปก็ไม่รู้
อัดอั้นตันใจ:ควรอยู่หรือควรไปเมื่อแฟนเที่ยวกลางคืน
เอ้ย ไม่ใช่ จริงๆเราก็ไม่ค่อยชอบออกไปไหน ชอบอยู่บ้าน
ถ้าไปเที่ยวที่ชอบคือ ไปเดินตลาดนัด ไปช้อปเสื้อผ้า ไปกินของอร่อยอะไรแบบนี้
และก็เป็นคนไม่กินเหล้าเบียร์ คือเคยลองแล้วรู้สึกว่ามันไม่อร่อยเลย กินกันเข้าไปได้ยังไง
แต่เคยลองเหล้าถ้าผสมมิกเซอร์ก็พอกินได้อยู่
สรุปคือจะกินนิดหน่อยเวลาไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อน แล้วเพื่อนกินกัน
ไม่เคยไปผับบาร์ อะไรทั้งนั้น เสียงดังคนเยอะ ไม่ชอบอย่างแรง
แต่แฟนเรา เขาชอบออกไปนั่งกินเหล้ากับเพื่อน ดึกๆดื่นๆ
ออกไปตอนสองสามทุ่ม แล้วกลับมาตีสี่
คือเราโอเคนะถ้าเขาจะไปเที่ยวกับเพื่อน แล้วกลับไม่ดึกมาก
อย่างเที่ยงคืนถึงตีสองก็ยังพอว่า แต่นี่ตีสี่คือจะเช้าอยู่แล้ว
เคยไปกินปีใหม่กลับตีห้าหกโมงเลยค่ะ
แล้วปัญหาคือเราเป็นห่วง กังวล รอเขากลับห้อง
จะนอนก็นอนไม่หลับเลย แต่เราไม่ได้โทรจิกแบบทุกชั่วโมงอะไรแบบนั้นนะ
พอเลยตีสองเราถึงโทรตาม เขาก็จะพูดว่า คิดมาก ไม่มีอะไรแค่นั่งกินนั่งคุยกับเพื่อน
หาว่าเราเว่อร์ อะไรแบบนั้น จนเราโมโหแล้วก็ด่าเขา บอกเลิก
แต่พอเขากลับมาง้อ ก็จะกลับมาดีกัน แต่บางครั้งเราก็โกรธไม่พูดกับเขาเลยทั้งวัน
แต่ทะเลาะยังไงๆ สุดท้ายเราก็ต้องใจอ่อน
ขอให้เขากลับเร็วขึ้น เขาก็ทำไม่ได้ เขาบอกเขาเปลี่ยนไม่ได้
เขาบอกว่าเขาไม่ได้ไปบ่อย แค่อาทิตย์ละครั้ง ขอเรื่องนี้เรื่องเดียว
เราควรทำใจยอมรับจริงๆ หรือควรจะเลิก
ให้โอกาสตัวเองได้เจอคนไม่เที่ยวกลางคืน แบบที่เหมาะกับเรามากกว่า
คือเราก็ยังรัก และเรื่องอื่นเขาก็ดี แต่อีกใจนึงเรื่องนี้
มันก็ทำให้เราบอบช้ำไปเรื่อยๆ บั่นทอนเราไปเรื่อยๆ
เราสับสนจริงๆ ว่าเราผิดปกติรึเปล่า แฟนคนอื่นเขายอมให้ไปเที่ยวได้ใช่ไหม
ใครมีความคิดเห็นหรือมีประสบการณ์ช่วยบอกเราหน่อยเถอะค่ะ
เพราะจากคนรอบตัวเรา แฟนเขาก็ไม่เที่ยวกลางคืนกันนะ
หรือสังคมเราจะแคบไปก็ไม่รู้