สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเรา
ขอเกริ่นก่อนนะค่ะเราคบกับแฟนมานานแล้ว (8ปี) ช่วงที่คบกันสามปีแรกช่วงเทศกาลเราจะกลับต่างจังหวัดไปบ้านแฟนอยู่บ่อย ๆ แต่ช่วงหลังมาเราไม่ค่อยได้ไปบ้านแฟนที่ต่างจังหวัดเท่าไหร่เลยดูเหมือนห่าง ๆ ครอบครัวแฟนไปมาก
*ขอเรียกแฟนว่าเขานะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าปีที่แล้ว (2561) ตาของเขาเสีย ช่วงนั้นเราฝึกงานอยู่พอดีเลยไม่กล้าลางานไปงานศพของตา เราจึงไม่ได้ไปงานนั้น ก่อนจะไปเขาก็ถามเราว่าไม่ไปจริงๆใช่ไหม เราบอกว่าเพิ่งฝึกงานเองไม่อยากลา ช่วงที่เขาไปงานศพ เขาเสียใจมากเปรียบตาเหมือนพ่อของเขา เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงคุยทางโทรศัพท์ไปมาเราก็บอกว่าคนเรามีเกิดแก่เจ็บตายเขาก็โมโหขึ้นมาที่เราพูดมันผิดใช่ไหม และเขาก็เริ่มโยงเรื่องที่ว่าญาติคนอื่นไปร่วมงานหมด ลูกเขย ลูกสะใภ้ที่คบกันไม่นานของพี่น้องเขายังมาเลย ทำไมเราไม่ไป และก็บอกว่าเขาจะจำไปจนวันตายที่เราไม่มาร่วมงานศพนี้ ตอนนั้นเราก็คิดว่าไม่ไปงานนี้เราผิดขนาดนั้นเลยหรอ หลังจากงานศพเสร็จเขาก็กลับมากรุงเทพ
หลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน ติดเพื่อน ไปกินเหล้า กลับ ตี 2-3 แต่ไปแค่ช่วงอาทิตย์ละครั้งเราเคยคุยเรื่องนี้ว่าถ้าจะไปกินก็ไปได้ แต่อย่ากลับดึก เขาก็บอกว่าไม่รู้จะกลับกี่โมงเพราะรอเพื่อนกลับพร้อมๆกัน กลับก่อนมันน่าเกลียด และเขาก็เป็นแบบนี้มาเรื่อย ๆ จนถึงเดือนมีนาคม62 มีงานเตะฟุตบอลที่บ้านเกิดเขา เขาถามความเห็นเราว่าไปดีไหมเพราะต้องลางาน1สัปดาห์เราก็บอกว่าแล้วแต่ไปก็ได้และเขาก็ไปเตะ สรุปว่าได้แชมป์ และผู้ใหญ่บ้านจะเลี้ยงใหญ่อีกทีวันสงกรานต์
วันสงกรานต์มาถึงก็มีงานเลี้ยงอย่างที่พูดถึงเบียร์ 40 ลังนักฟุตบอลในหมู่บ้านกินกันเมาเละเทะ เขากินยัน 8 โมงเช้าติด ๆ กัน 3 วัน เราโทรไปไม่ค่อยรับสาย แชทก็ไม่ค่อยตอบ (ซึ่งแต่ก่อนเขาไม่เป็นแบบนี้) 3 วันที่ผ่านมาเรารู้สึกว่าเราไม่มีความสำคัญ และก็มีเรื่องเพื่อนผู้หญิงของเขาที่เคยเรียนด้วยกันมากินด้วยเห็นในแชทเราเห็นว่ามีคอลเฟสบุ้คหากันตอนตี 3 ตี 4 เราถามว่าโทรไปทำไม เขาบอกว่าจะโทรถามว่าถึงบ้านรึยัง (เป็นห่วงแบบนี้มันเรื่องงปกติไหมคะ ของเพื่อนกัน) หรือเราคิดมากไปเอง
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาอ่าน
แฟนเป็นห่วงเพื่อนผู้หญิง แบบนี้ปกติไหม
ขอเกริ่นก่อนนะค่ะเราคบกับแฟนมานานแล้ว (8ปี) ช่วงที่คบกันสามปีแรกช่วงเทศกาลเราจะกลับต่างจังหวัดไปบ้านแฟนอยู่บ่อย ๆ แต่ช่วงหลังมาเราไม่ค่อยได้ไปบ้านแฟนที่ต่างจังหวัดเท่าไหร่เลยดูเหมือนห่าง ๆ ครอบครัวแฟนไปมาก
*ขอเรียกแฟนว่าเขานะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าปีที่แล้ว (2561) ตาของเขาเสีย ช่วงนั้นเราฝึกงานอยู่พอดีเลยไม่กล้าลางานไปงานศพของตา เราจึงไม่ได้ไปงานนั้น ก่อนจะไปเขาก็ถามเราว่าไม่ไปจริงๆใช่ไหม เราบอกว่าเพิ่งฝึกงานเองไม่อยากลา ช่วงที่เขาไปงานศพ เขาเสียใจมากเปรียบตาเหมือนพ่อของเขา เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงคุยทางโทรศัพท์ไปมาเราก็บอกว่าคนเรามีเกิดแก่เจ็บตายเขาก็โมโหขึ้นมาที่เราพูดมันผิดใช่ไหม และเขาก็เริ่มโยงเรื่องที่ว่าญาติคนอื่นไปร่วมงานหมด ลูกเขย ลูกสะใภ้ที่คบกันไม่นานของพี่น้องเขายังมาเลย ทำไมเราไม่ไป และก็บอกว่าเขาจะจำไปจนวันตายที่เราไม่มาร่วมงานศพนี้ ตอนนั้นเราก็คิดว่าไม่ไปงานนี้เราผิดขนาดนั้นเลยหรอ หลังจากงานศพเสร็จเขาก็กลับมากรุงเทพ
หลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน ติดเพื่อน ไปกินเหล้า กลับ ตี 2-3 แต่ไปแค่ช่วงอาทิตย์ละครั้งเราเคยคุยเรื่องนี้ว่าถ้าจะไปกินก็ไปได้ แต่อย่ากลับดึก เขาก็บอกว่าไม่รู้จะกลับกี่โมงเพราะรอเพื่อนกลับพร้อมๆกัน กลับก่อนมันน่าเกลียด และเขาก็เป็นแบบนี้มาเรื่อย ๆ จนถึงเดือนมีนาคม62 มีงานเตะฟุตบอลที่บ้านเกิดเขา เขาถามความเห็นเราว่าไปดีไหมเพราะต้องลางาน1สัปดาห์เราก็บอกว่าแล้วแต่ไปก็ได้และเขาก็ไปเตะ สรุปว่าได้แชมป์ และผู้ใหญ่บ้านจะเลี้ยงใหญ่อีกทีวันสงกรานต์
วันสงกรานต์มาถึงก็มีงานเลี้ยงอย่างที่พูดถึงเบียร์ 40 ลังนักฟุตบอลในหมู่บ้านกินกันเมาเละเทะ เขากินยัน 8 โมงเช้าติด ๆ กัน 3 วัน เราโทรไปไม่ค่อยรับสาย แชทก็ไม่ค่อยตอบ (ซึ่งแต่ก่อนเขาไม่เป็นแบบนี้) 3 วันที่ผ่านมาเรารู้สึกว่าเราไม่มีความสำคัญ และก็มีเรื่องเพื่อนผู้หญิงของเขาที่เคยเรียนด้วยกันมากินด้วยเห็นในแชทเราเห็นว่ามีคอลเฟสบุ้คหากันตอนตี 3 ตี 4 เราถามว่าโทรไปทำไม เขาบอกว่าจะโทรถามว่าถึงบ้านรึยัง (เป็นห่วงแบบนี้มันเรื่องงปกติไหมคะ ของเพื่อนกัน) หรือเราคิดมากไปเอง
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาอ่าน