ต้องใช้เวลาขนาดไหนลืมความรักครั้งแรกในขณะอายุ18ปี?

สวัสดีค่ะ ขอเกริ่นก่อนว่านี่คือกระทู้แรกของเรานะคะ เราเป็นผญ.อายุ18ปี เป็นช่วงวัยที่กำลังจะเข้าปีหนึ่งพอดี แฟนเก่าเองก็เป็นผญ.ช่วงเวลาที่เราได้คบกันทั้งได้รักได้ใช้เวลาดีๆร่วมกันยังคงวนอยู่ในหัวซ้ำๆในช่วงการเครียดกับการสอบเข้ามหาลัยมีแค่เขาที่ยึดเหนี่ยวจิตใจเราได้เรียกได้ว่าจากที่ไม่เคยรักใครเป็นจริงเป็นจังเขาคือรักแรกและโลกทั้งใบของเราค่ะจำได้ว่าเขาไปขอพรให้เราสอบได้ที่ดีๆกับเพื่อนด้วยวันที่เราไปสอบในตัวเมืองเราได้เจอเขาได้นอนกอดเขาได้เห็นแววตาได้บอกรักได้ทำทุกอย่างที่คนรักเขาทำกัน วันนั้นเราตื่นมาเช้ามืดได้เเต่นั่งมองหน้าเขาตอนหลับที่เตียง ถ้าวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอเราอยากจะใช้เวลาให้นานที่สุดเราไม่อยากให้เช้าเราไม่อยากแยกย้ายกันกลับ จนกระทั่งความสัมพันธ์ของเราก็ได้สั่นคลอนจากตอนแรกเขาเป็นเด็กน่ารัก มีใครเข้ามาก็เล่าให้ฟังและปฏิเสธไปตลอดแต่ไม่กี่เดือนต่อมาเขาก็แสดงให้เห็นว่าเธอเป็นคนฮอตและค่อนข้างออกไปทางติดเพื่อน ติดเหล้าและพอต เที่ยวหนักมากมากและแน่นอนว่าต้องมีคนเข้ามาเกี่ยว เราไม่เคยห้ามให้เขาไปเลยสักครั้งเป็นห่วงแต่ก็ได้แต่บอกให้ดูแลตัวเองดีๆ ในระหว่างนั้นก็ยังมีคนเก่าๆเข้ามายุ่งมาตามทวงเขาจากเราตลอด เรียกได้ว่าช่วงแรกมีความสุขดีแต่หลังๆไปเป็นความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างบั่นทอนจิตใจเลยค่ะจากสำคัญเริ่มถูกโดนละเลย ในวันที่เราใกล้สอบเข้ามหาลัยเราทะเลาะกันเรื่องไม่เป็นเรื่องจนเธอรู้สึกเหนื่อยและขอพอ นี่เป็นอีกครั้งที่เรารั้งเขาไว้เป็นรอบที่สองสติสัมปชัญญะก่อนสอบไม่เต็มร้อย อ่านหนังสือก็หลุดโฟกัส แต่ยังพยายามฝืนไม่อยากให้อนาคตพังลงตรงหน้าแต่พอผ่านช่วงนั้นมาความสัมพันธ์มันเริ่มดีขึ้นมากจนเราคิดว่านี่เป็นคนเดิมที่เราเคยได้รู้จัก เธอบอกรัก เธออวยพร เธอบอกโชคดีที่มีเรา และขอให้เราอยู่ข้างๆไม่ไปไหน นั่นเป็นสิ่งที่เราอยากได้ยินมากที่สุด แน่นอนว่าเราไม่เคยอยากไปไหนไม่ได้อยากไปไหนไกลเลยด้วยซ้ำ ในที่สุดความสัมพันธ์นี้ก็จบลงก่อนหน้านี้มีคนคนนึงเข้ามาในความสัมพันธ์เราเธอเองก็บอกว่าเขาคนนั้นชอบเธอแต่เธอไม่ได้คิดอะไร นั่นแค่เพื่อนพี่ แต่เธอก็กลับถามเราว่าจะเป็นยังไงถ้าเราเลิกกันแล้วเธอไปคบกับคนนั้น เราได้แต่อึ้ง ชาไปทั้งตัว พูดไม่ถูกไม่คิดว่านี่จะเป็นการบอกอ้อมๆและแล้วเธอก็บอกเลิกเราตอนเมาแต่ไปคุยกับเขาจริงๆค่ะ ตอนเจอกันนั้นคนนั้นยังคงอยู่ในบทสนทนาที่เธอคุยกับเรา ทั้งชมและแสดงออกว่าปลื้ม เราให้ใจไปทั้งหมด เราเชื่อใจแต่สุดท้ายเรื่องมันก็จบแบบนี้ เลิกกันช่วงแรกเรากินข้าวไม่ได้นอนไม่หลับเอาแต่ฝันถึงเขาเป็นเดือนๆมันเหมือนมีความรู้สึกชาติดอยู่ในอกว่าทำไม เพราะอะไร ทุกอย่างมันเป็นเพราะเราใช่มั้ย เราทั้งทักไปหาให้โอกาสทั้งๆที่เขาไม่อยากได้เราเองก็เหมือนคนบ้าจนกระทั่งเขาวนกลับมาอีกรอบ คนใหม่เขาไปมีแฟนใหม่เขาทักมาขอโทษ ขอโอกาส แน่นอนว่าเราเองก็ให้โอกาสนั้นอีกรอบ เรายอมเปิดแผลตัวเองซ้ำๆเพราะยังรักความทรงจำดีๆที่มีเขาอยู่ เเต่เหมือนเดิมทุกอย่างกำลังรีรั่นไปช่วงก่อนเลิกอีกรอบ เธอเคยทำลายความเชื่อใจเราไปครั้งนึงแต่รอบนี้เธอเองก็ไม่ดูดูพยายามที่จะมีเราเลย นับสิบคำถามที่ถูกถามออกไปคำตอบที่ได้มาก็มีเพียงน้อยนิดและดูไม่ได้ใส่ใจ เธอยื่นคำขาดบอกว่าอยากกลับมาเป็นเหมือนเดิมแต่ก็ยังนับคนที่เธอทิ้งเราไปหาเขาเป็นพี่อยู่ เธอเคยบอกว่านอนด้วยกันแต่ก็ไม่ได้มีอะไรเกินเลย เราถามเขาซ้ำๆจนเขารำคาญด้วยความไม่ไว้ใจและไม่เชื่อใจที่ถูกทำลายไปก่อนหน้าทำให้เรายังระแวง เราบอกกับเขาว่าจะยอมและจะมองข้ามเรื่องคนนั้นถ้ามั่นใจว่าจะไม่กลับไปเป็นพี่น้องท้องชนกันอีก เธอไม่พอใจและขอเลิกราตัดขาดกันไป ในตอนนี้เป็นเวลากว่าสามเดือนหลังจากเลิกที่เรายังไปไหนไม่ได้และจมอยู่กับความรู้สึกเดิมๆ มั้งดูดวงและทุกอย่างเราทำทั้งหมด แต่นี่ก็เข้าวันที่สามที่พึ่งตัดกันไปจริงๆจัง เธอดูไม่ได้เดือดร้อนที่มีเราหรือไม่มีมีแค่เราเองเราเองทั้งนั้นที่กระวนกระวาย เรากลับเข้าสู่ภาวะทำใจอีกครั้งและยังอ่อนแอแบบเดิม เราอยากสอบถามพี่ๆชาวพันทิปว่าอีกกี่เดือนกี่ปีเขาถึงจะไม่มีอิทธิพลในใจเราสักที เราอยากลบอยากลืมทุกอย่างทุกอย่างที่เก็บไว้ในมือถือก็ลบจนหมดเหลือแค่ภาพในหัวที่ยังชัดเจน เราซื่อสัตย์กับความสัมพันธ์ครั้งนี้มากและเชื่อใจไปเต็มร้อยพอมันจบลงก็ยากที่จะรับมันให้ไหว และยังรู้สึกติดค้างในใจถ้าวันนั้นเราไม่พูดคำนั้นถ้าวันนั้นเรายอมอีกสักหน่อย ถ้าวันนั้นเราดึงเธอไว้แล้วบอกว่ารักขนาดไหนอีกสักรอบเขาคนเดิมจะกลับมารึเปล่า เราเหนื่อยจริงๆค่ะเราเหนื่อยความความในสมองตัวเองไม่ไหวแล้ว รบกวนแนะนำเด็กคนนี้ทีนะคะ