สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
เหมือนอ่านเรื่องของครอบครัวตัวเองเลยค่ะ
ในฐานะสามี พ่อของเราถือว่าบกพร่องและทำไม่ดีต่อแม่ของเรา
แต่ในฐานะพ่อ พ่อของเราถือว่าเป็นพ่อที่ดีคนหนึ่งเลยค่ะ
พ่อของเราเหมือนสามีของ จขกท. เกือบแทบจะทุกอย่าง เขาทุ่มเทให้เราและน้องๆมาก ถ้าต้องการพ่อตอนไหน เวลานั้นพ่อก็จะมาอยู่กับพวกเราเสมอ
เราเคยเห็นในช่วงเวลาที่แม่ของเราเจ็บมากๆ แม่ไม่ได้ผิด พ่อต่างหากที่เป็นคนผิด พวกเราโกรธพ่อแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว แต่ในเรื่องอื่น พ่อของเราไม่เคยขาดตกบกพร่องกับพวกเราเลย
พวกเราเคยคุยกับแม่นะคะว่าถ้าทุกข์มาก แยกทางกันไปเลยก็ได้ เผื่อแม่จะได้มีโอกาสเจอใครที่ดี
แต่แม่บอกว่า... แม่ไม่ได้สนใจเรื่องแบบนี้แล้ว และไม่คิดที่จะเริ่มต้นใหม่กับใคร สิ่งที่แม่สนใจที่สุดคือชีวิตลูกๆ อีกอย่างแม่ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไม่มีอะไร (คือครอบครัวฝั่งแม่ของเรามีไร่ มีรายได้ไม่ต้องง้อพ่อ) ต่อให้ไม่มีพ่อแล้ว แม่ก็อยู่ได้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับพวกเรานี่แหละ
เรารักทั้งพ่อและแม่ นั่นก็พ่อ นี่ก็แม่
พ่อเราเสียแค่เรื่องนั้นเรื่องเดียว แต่ในเรื่องความรับผิดชอบของคนเป็นพ่อ พ่อเราไม่เคยเสียค่ะ
ทุกวันนี้พ่อกับแม่เราแยกกันอยู่นะคะ แต่พ่อจะแวะเวียนมาที่บ้านเพื่อหาน้องชายคนสุดท้อง(อายุ15) บ่อยมากๆ ทุกๆ 2-3วันจะมาหาน้องเราที แล้วรับไปเที่ยว พูดคุยนั่นนี่ด้วยกันทุกวัน ล่าสุดเพิ่งจะพาน้องชายไปหัดขับรถ
ส่วนเรากับน้องสาวคนรอง อยู่วัยทำงานกันแล้ว และแยกย้ายออกมาอยู่ ตจว. เวลากลับบ้านทีนึง ถ้าพ่อรู้ พ่อก็จะแวะมาหาพวกเราที่บ้านของแม่ตลอดค่ะ ส่วนวันปกติที่อยู่ไกลกัน พ่อก็จะโทร.มาพูดคุยด้วยเป็นระยะๆค่ะ แต่จะไม่บ่อยเหมือนน้องชายคนสุดท้อง
ถามว่าแม่ยอมรับพ่อได้มั้ย แม่ยอมรับพ่อไม่ได้หรอกค่ะ
แต่แม่เราสามารถอยู่ได้ และไม่ได้โหยหาอยากได้พ่อกลับมาในฐานะสามี เขาจึงเลือกหย่าให้พ่อ ตั้งแต่ช่วงแรกๆที่รู้ว่าพ่อมีคนอื่น เรายังรู้สึกเลยว่าแม่เราใจเด็ดมากๆ แม้ตอนนั้นแม่เราจะเสียใจมากๆ แต่หลังจากหย่าแล้ว แม่ก็ไม่ได้กีดกั้นพ่อนะคะ ถ้าพ่อจะมาบ้านหาพวกลูกๆอย่างพวกเรา แม่ไม่เคยห้าม และไม่เคยชวนพ่อทะเลาะค่ะ เขาจะทำเหมือนต่างคนต่างอยู่ ทุกวันนี้ ในสายตาเรา พ่อกับแม่เหมือนเพื่อนกันมากกว่า แต่ถึงอย่างนั้นก็มีระยะห่างต่อกันด้วยเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ทำให้ลูกๆอย่างเราลำบากใจอะไร
โชคดีที่พ่อกับแม่ของเราเขาวางตัวต่อกันดี
นี่ถ้าหากพ่อกับแม่ทะเลาะกันให้พวกลูกๆอย่างเราเห็นเนี่ยแหละค่ะ คงจะทำให้เราทุกข์ใจไม่น้อย
แต่อันนี้มันคือเคสของแม่เรา
ส่วนของ จขกท. อันนี้อยู่ที่ตัวเราเองนั้นไตร่ตรองและตัดสินใจเองจะดีที่สุดค่ะ ถ้าให้คนอื่นมาช่วยตัดสินหาทางออกให้ มันก็อาจจะไม่ดีเท่ากับคนที่เจอและอยู่ในสถานการณ์นั้นจริงๆตัดสินใจเอง
ในฐานะสามี พ่อของเราถือว่าบกพร่องและทำไม่ดีต่อแม่ของเรา
แต่ในฐานะพ่อ พ่อของเราถือว่าเป็นพ่อที่ดีคนหนึ่งเลยค่ะ
พ่อของเราเหมือนสามีของ จขกท. เกือบแทบจะทุกอย่าง เขาทุ่มเทให้เราและน้องๆมาก ถ้าต้องการพ่อตอนไหน เวลานั้นพ่อก็จะมาอยู่กับพวกเราเสมอ
เราเคยเห็นในช่วงเวลาที่แม่ของเราเจ็บมากๆ แม่ไม่ได้ผิด พ่อต่างหากที่เป็นคนผิด พวกเราโกรธพ่อแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว แต่ในเรื่องอื่น พ่อของเราไม่เคยขาดตกบกพร่องกับพวกเราเลย
พวกเราเคยคุยกับแม่นะคะว่าถ้าทุกข์มาก แยกทางกันไปเลยก็ได้ เผื่อแม่จะได้มีโอกาสเจอใครที่ดี
แต่แม่บอกว่า... แม่ไม่ได้สนใจเรื่องแบบนี้แล้ว และไม่คิดที่จะเริ่มต้นใหม่กับใคร สิ่งที่แม่สนใจที่สุดคือชีวิตลูกๆ อีกอย่างแม่ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไม่มีอะไร (คือครอบครัวฝั่งแม่ของเรามีไร่ มีรายได้ไม่ต้องง้อพ่อ) ต่อให้ไม่มีพ่อแล้ว แม่ก็อยู่ได้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับพวกเรานี่แหละ
เรารักทั้งพ่อและแม่ นั่นก็พ่อ นี่ก็แม่
พ่อเราเสียแค่เรื่องนั้นเรื่องเดียว แต่ในเรื่องความรับผิดชอบของคนเป็นพ่อ พ่อเราไม่เคยเสียค่ะ
ทุกวันนี้พ่อกับแม่เราแยกกันอยู่นะคะ แต่พ่อจะแวะเวียนมาที่บ้านเพื่อหาน้องชายคนสุดท้อง(อายุ15) บ่อยมากๆ ทุกๆ 2-3วันจะมาหาน้องเราที แล้วรับไปเที่ยว พูดคุยนั่นนี่ด้วยกันทุกวัน ล่าสุดเพิ่งจะพาน้องชายไปหัดขับรถ
ส่วนเรากับน้องสาวคนรอง อยู่วัยทำงานกันแล้ว และแยกย้ายออกมาอยู่ ตจว. เวลากลับบ้านทีนึง ถ้าพ่อรู้ พ่อก็จะแวะมาหาพวกเราที่บ้านของแม่ตลอดค่ะ ส่วนวันปกติที่อยู่ไกลกัน พ่อก็จะโทร.มาพูดคุยด้วยเป็นระยะๆค่ะ แต่จะไม่บ่อยเหมือนน้องชายคนสุดท้อง
ถามว่าแม่ยอมรับพ่อได้มั้ย แม่ยอมรับพ่อไม่ได้หรอกค่ะ
แต่แม่เราสามารถอยู่ได้ และไม่ได้โหยหาอยากได้พ่อกลับมาในฐานะสามี เขาจึงเลือกหย่าให้พ่อ ตั้งแต่ช่วงแรกๆที่รู้ว่าพ่อมีคนอื่น เรายังรู้สึกเลยว่าแม่เราใจเด็ดมากๆ แม้ตอนนั้นแม่เราจะเสียใจมากๆ แต่หลังจากหย่าแล้ว แม่ก็ไม่ได้กีดกั้นพ่อนะคะ ถ้าพ่อจะมาบ้านหาพวกลูกๆอย่างพวกเรา แม่ไม่เคยห้าม และไม่เคยชวนพ่อทะเลาะค่ะ เขาจะทำเหมือนต่างคนต่างอยู่ ทุกวันนี้ ในสายตาเรา พ่อกับแม่เหมือนเพื่อนกันมากกว่า แต่ถึงอย่างนั้นก็มีระยะห่างต่อกันด้วยเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ทำให้ลูกๆอย่างเราลำบากใจอะไร
โชคดีที่พ่อกับแม่ของเราเขาวางตัวต่อกันดี
นี่ถ้าหากพ่อกับแม่ทะเลาะกันให้พวกลูกๆอย่างเราเห็นเนี่ยแหละค่ะ คงจะทำให้เราทุกข์ใจไม่น้อย
แต่อันนี้มันคือเคสของแม่เรา
ส่วนของ จขกท. อันนี้อยู่ที่ตัวเราเองนั้นไตร่ตรองและตัดสินใจเองจะดีที่สุดค่ะ ถ้าให้คนอื่นมาช่วยตัดสินหาทางออกให้ มันก็อาจจะไม่ดีเท่ากับคนที่เจอและอยู่ในสถานการณ์นั้นจริงๆตัดสินใจเอง
ความคิดเห็นที่ 13
เมื่อไหร่ห้องนี้จะเลิกเอาลูกมาเป็นข้ออ้างนะ อ่านละตลกทุกครั้ง
ต่อให้หย่ากัน ผช ก็ยังคงสามารถทำหน้าที่ของพ่อได้ปกติ หลายสิบล้านคู่เค้าก็ทำแบบนั้น
จขกท คิดว่าหย่า =ตายจากกัน เหรอ?!!
ไม่รักกันแล้วจะอยู่ให้รกหูรกตาเพื่ออะไรคะ แยกย้ายไปหาคนที่ทำให้คุณมีความสุขค่าาา ชีวิตจะตายวันตายพรุ่งไม่รู้ค่า
ผช มองเห็นคุณเป็นแค่ของไร้ค่าน่ารำคาญ ยิ่งอยู่ยิ่งเกลียดกัน จขกท ชอบแบบนั้นเหรอคะ
สุดท้าย ได้โปรดเลิกตั้งกระทู้เอาลูกมาอ้างค่ะ มันน่าสังเวช
ไม่มีเด็กคนไหนเอาปืนจ่อหัวแม่ตัวเองให้ทนอยู่เพื่อเค้าค่ะ ไม่เคยมี
ถ้าคุณไม่มีเงิน ไม่มีงาน ไม่มีบ้านแล้วต้องเกาะ ผช กินไปวันๆ ก็เขียนมาตรงๆค่ะไม่ต้องเขียนอ้อมโลก
ต่อให้หย่ากัน ผช ก็ยังคงสามารถทำหน้าที่ของพ่อได้ปกติ หลายสิบล้านคู่เค้าก็ทำแบบนั้น
จขกท คิดว่าหย่า =ตายจากกัน เหรอ?!!
ไม่รักกันแล้วจะอยู่ให้รกหูรกตาเพื่ออะไรคะ แยกย้ายไปหาคนที่ทำให้คุณมีความสุขค่าาา ชีวิตจะตายวันตายพรุ่งไม่รู้ค่า
ผช มองเห็นคุณเป็นแค่ของไร้ค่าน่ารำคาญ ยิ่งอยู่ยิ่งเกลียดกัน จขกท ชอบแบบนั้นเหรอคะ
สุดท้าย ได้โปรดเลิกตั้งกระทู้เอาลูกมาอ้างค่ะ มันน่าสังเวช
ไม่มีเด็กคนไหนเอาปืนจ่อหัวแม่ตัวเองให้ทนอยู่เพื่อเค้าค่ะ ไม่เคยมี
ถ้าคุณไม่มีเงิน ไม่มีงาน ไม่มีบ้านแล้วต้องเกาะ ผช กินไปวันๆ ก็เขียนมาตรงๆค่ะไม่ต้องเขียนอ้อมโลก
แสดงความคิดเห็น
ถ้าคุณผู้หญิงทั้งหลายรู้ว่าสามีของคุณแอบมีผู้หญิงคนอื่น มีเหตุผลอะไรบ้าง ที่คุณจะไม่ขอเลิกกับสามี แต่จะยังคงอยู่ต่อไป
ไม่ว่าจะเป็น ทั้งค่าใช้จ่ายของลูกทั้งหมด และค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน
ยกเว้นค่าใช้จ่ายส่วนตัวของเรา
เป็นเพื่อนเล่นกับลูก ทำให้ลูกมีความสุข
วันหยุดพาเรากับลูกไปเที่ยว หาอะไรอร่อยๆกิน
ชอบซื้อของกินมาฝากแม่เราประจำ
วันที่โรงเรียนมีกิจกรรม เขาก็ไปทุกงาน
พูดง่ายๆคือ ถึงแม้เขาจะมีใครข้างนอก
แต่เรื่องอะไรที่เป็นของลูก เขาทุ่มเทเต็มที่มากๆ
สอนการบ้าน เพราะเราไม่มีเวลาสอน เพราะเอางานกลับมาทำบ้านทุกวัน
เป็นเหตุผลนึงที่เราเหนื่อยและไม่ให้สามีมีอะไรกับเราเป็นเดือนๆ
เขาถึงต้องแอบมีใคร ซึ่งเราไม่รู้หรอกว่า ไปถึงขั้นไหนกันแล้ว
ทั้งหมดนี้เป็นเหตุผลเพียงพอที่จะทำให้เรายังอยากอยู่กับเขาต่อไปมั้ย แม้ใจเราจะหมดรักเขาก็ตาม
แต่ความรู้สึกลูกยังไงก็สำคัญกว่าความรู้สึกเรารึป่าว