กระทู้นี้เขียนขึ้นมาเนื่องจากว่าตอนทำแผนการเดินทางแล้วหาข้อมูลนั่ง Amtrak จากแวนคูเวอร์ไปซีแอดเติลไม่ได้ หรือพอจะหาได้แต่ข้อมูลไม่อัพเดท
จากที่แค่อยากรู้ว่าต้องผ่านตมตรงไหน ต้องเตรียมเอกสารอะไรสำหรับการเดินทางข้ามแดนผ่านทางรถไฟบ้าง 
เห็นวันก่อนคนไทยทำ eTA ได้แล้ว (แบบมีเงื่อนไข) ยังไงขอแชร์ข้อมูงเผื่อมีใครสนใจเดินทางแบบนี้ค่ะ 

เรื่องมีอยู่ว่า

เริ่มจากซื้อตั๋ว Amtrak หน้าเวบโดยตรงนะคะ ตรงนี้ไม่ยุ่งยาก แค่ระวังเลือกผิดแล้วกันเพราะรูทนี้มีทั้งรถไฟและรถบัสค่ะ 

จากนั้นจะได้อีเมล์ตั๋วมาค่ะ โดยที่มีรายละเอียดข้อนี้ด้วย

อ่ะ เราก็เตรียมตัวลงทะเบียน I-94 ก่อนเดินทาง 7 วัน

ก่อนเดินทาง 7 วัน
เราต้องลงทะเบียน I-94 ใช่ป่ะ แต่พยายามกี่ครั้งก็ขึ้นมาแบบนี้

ก็เลยว่า เอาน่าคงไม่ใช่เราคนเดียวหรอกที่ติดปัญหานี้ เค้าก็เขียนไว้อยู่ว่าให้ติดต่อที่ Port 
แต่ด้วยความที่ว่าหาข้อมูลเรื่องนี้ไม่ได้เลยไง แอบกังวลนิดหน่อย แต่ก็เอาน่าไหนๆก็ไหนๆละ ไปต่อสิคะ

วันเดินทาง

ของเรารถไฟขบวน 517 ออกจากแวนคูเวอร์ 6.35 am จากข้อมูลที่พอจะหามาได้บ้าง เค้าว่ากันว่าให้รีบๆไปก่อนจะได้เลือกที่นั่งฝั่งริมทะเล

เราไปถึง Pacific Central Station ตอนตีห้านิดๆ คนต่อแถวประมาณยังไม่ถึง 10 คนค่ะ 
ตรงนี้หยิบใบ customs declaration มากรอกด้วยนะคะ 

รอจนประมาณ 6 โมงนิดๆ เจ้าหน้าที่เรียกตรวจเอกสารเคาน์เตอร์ตรงนี้ที่ละคน หรือมาเป็นกลุ่มก็เข้าพร้อมกันได้เลยนะคะ 
เอกสารที่ตรวจมี พาสปอต วีซ่า และตั๋วรถไฟ ค่ะ 

เสร็จจากตรงนี้เดินเข้าไปอีก 5 ก้าว ถึงด่านตมอเมริกาแล้วค่ะ ตอนแรกก็อ้าวตรงนี้เลยเหรอ นึกว่าต้องไปตรวจตอนเข้าเขตอเมริกาแล้ว
คำถามพี่ตมก็ทั่วไปค่ะ มาทำอะไร มากี่วัน มีเงินสดเท่าไหร่ เข้าอเมริกาแล้วไปไหนต่อ 

จากนั้นเดินขึ้นรถได้เลยค่ะ 


จะมีเจ้าหน้าที่โบกเรียกถามว่าปลายทางที่ไหน แล้วเค้าจะบอกให้ขึ้นตู้ไหนค่ะ 
ถ้ามีกระเป๋าจะโหลดก็ได้นะคะ แต่ต้องลากไปโหลดตรงหัวขบวนแล้วกลับมาขึ้นขบวนที่เจ้าหน้าที่โบกมือเรียกค่ะ 
เราโหลดกระเป๋านะ จริงๆ กระเป๋า 24-26 นิ้วไม่ต้องโหลดก็ได้นะคะ บนขบวนมีที่วางค่ะ แต่คืออยากโหลดแบบอยากลอง เง้อ
อันนี้ก็แท็กกระเป๋า


หลังจากดรอปกระเป๋าเสร็จเดินกลับมาหาเจ้าหน้าที่ที่โบกขึ้นรถน่ะค่ะ 
ดิชั้น: ไอนั่งตรงไหนก็ได้ใช่มั้ย
จนท: ได้ทุกที่ แต่อาจจะมีคนมานั่งกับยูววด้วยนะ
ดิชั้น: แล้วฝั่งไหน seaside อ่ะ 
จนท: ถ้าหันหน้าไปทางหัวขบวน ยูววต้องนั่งทางขวา 
ดิชั้น: ยิ้มสวย แต้งกิ้ววว อารมณ์แบบว่าที่นั่งนี่ first come first serve นะคะ (แหม ก็มาแต่ตีห้า)

พอรถไฟออกได้สักพัก เจ้าที่หน้าที่โบกมือเรียกขึ้นรถนั่นแหละ ก็จะมาตรวจตั๋วค่ะ 
ตั๋วจะปริ้นออกมาหรือโชว์ QR code จากไฟล์ PDF ที่ได้มาตอนซื้อผ่านทางเวบไซด์ก็ได้นะคะ 
ยังไงพี่เจ้าหน้าที่เขาก็แสกน QR code อยู่ดี

รถไฟออกมาได้ประมาณ 1ชม 30นาที ก็เข้าเขตอเมริกาแล้วค่ะ 
ตรงนี้เจ้าหน้าที่จะประกาศว่าห้ามลุกไปไหน ห้ามใช้ห้องน้ำ
จากนั้นรถจะจอดประมาณ 10-15 นาที ให้เจ้าหน้าที่ศุลกากรขึ้นมาค่ะ 
เจ้าหน้าที่ศุกลากรก็จะมาเดินเก็บใบ customs declaration
มีเด็กวัยรุ่นนั่งข้างหลังถามเจ้าหน้าที่ศุลกากรว่า ไอต้องเก็บขนมทิ้งมั้ยอ่ะยูวว 
เจ้าหน้าที่ว่า ยูววเก็บขนมไว้กินได้ แล้วก็ขำคริกๆกัน 
สรุปคือเค้าไม่ค่อยซีเรียสกับของกินมั้งคะ เพราะเราก็มีขนมที่ซื้อตุนมาจากฝั่งแคนาดาเหมือนกัน
แต่พี่ๆ เจ้าหน้าที่เดินเก็บเอกสารแค่นั้น 
ตลกตรงที่ตอนรถไฟจอดเจ้าหน้าที่เดินขึ้นมาทุกคนนั่งเงียบสงบมาก แต่พอเจ้าหน้าที่ลงไป 
รถไฟออก โอโห้เกือบทุกคนลุกไปตู้เสบียงคึกคักเลยจ้า

พอรถไฟมาถึงซีแอดเติล เราก็ไปรอกระเป๋าตรงสายพานค่ะ เหมือนสายพานในสนามบินแหละค่ะ 

แล้วก็ออกไปเที่ยวต่อซีแอดเติลได้เลย

แถมรูปนิดหน่อยขณะนั่งรถไฟค่ะ ตอนแรกอยากนั่งรถเที่ยวบ่ายแก่ๆ จะได้ดูวิวพระอาทิตย์ตก แต่กลัวถึงซีแอดเติลดึกไป คงได้แค่นี้แหละเนาะ