ทำไมเรารู้สึกว่าเราทำผิดตลอดเวลาเลยคะ

คือเราอายุ19- 20 เลือกจะดรอปเรียนเพื่อมาทำงาน พอเราทำงานที่แรกได้ประมาณ 2 เดือน กับ 28 วัน แล้วเลือกที่จะออกมาทำงานที่ใหม่คือที่ทำอยู่ปัจจุบันเพราะคิดว่ามันหน้าจะโอเคกว่าหรืออะไรดีๆ กว่าที่เดิม แต่ไม่

เราแค่อยากมาระบายค่ะเพราะเรื่องนี้มันเริ่มไม่ไหวแล้ว หลายครั้งที่เราชอบร้องไห้อยู่คนเดียวเพราะไม่มีใครที่เรามั่นใจและไม่กล้าที่จะระบายความรู้สึกกับเขา เช่น 1.เพื่อนเพราะเพื่อนกลุ่นมี่เราอยู่ฝ่ายโดนมาต

ตามหัวข้อเลยครับ "เหนื่อยกับชีวิต" ความรู้สึกความคิดแย่ๆมันอยู่ในหัวไปหมด ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยให้กำลังใจตัว เหนื่อย ท้อ เจอปัญหาผมมักจะหนีไปทำอีกอย่างไม่เคยพุ้งชนปัญหา มีแต่หนี กลัวมันพลาด

เรื่องงานที่เราทำผิดพลาดบ่อยๆ ทำไมเราถึงผิดซ้ำๆ เราโดนหัวหน้าว่าทุกวัน เงินเดือนน้อยนิด เราพยายามมากค่ะ ถ้าเราไม่ทำ เราจะไม่มีเงินแน่ๆจะต้องตกงาน คำว่าอดทนสำคัญมากนะคะ แม้กระทั่งตอนพิมพ์น้ำตาเรายังไหล

#ผิดพลาดประการใดขอโทษด้วยนะคะ  แค่อยากระบายแต่ไม่รู้จะพูดระบอกใคร ปัญหาของพ่อแม่เหมือนเราต้องเป็นคนรับ ความรู้สึกมาตลอดมันเหนื่อยมากนะท้อมากบอกใครก็ไม่ได้เก็บไว้คนเดียวจนจะบ้าตาย (เห้ออ5555) เขาเ

เพื่อนๆเคยเจอแบบนี้กันบ้างไหมผ่านจุดนี้มาได้ยังไงตอนนี้ เหนื่อยใจร่างกายก็เหนื่อยตามไปด้วย ตอนนี้มีแต่ความว่างเปล่านึกอะไรออกก็ไม่มีหัวใจสู้ที่จะทำมันแล้ว ผมอยากอยู่เฉยๆ ผิดหวังไปหมดแล้ว ทำอะไรก็โดนขั

เหนื่อยมากครับอยากออกจากที่ๆนี้แต่ออกไม่ได้ครับเศร้ามากครับเหนื่อยท้อมากครับทำอะไรไม่ได้เลยครับ ทำอะไรได้บ้างครับผมเหนื่อยครับ

เหนื่อย ท้อ ไปทุกอย่าง ไม่อยากคุยกับใคร ไม่อยากเจอหน้าใคร อยากอยู่เงียบๆ ไม่อยากทำอะไร ท้อไปหมด ไม่มีแรงเดินต่อ ไม่รู้จะทำอะไรต่อไป เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ อยากหลับแบบไม่ตื่น 😭😭

เราอยากรู้ว่าเราเกิดจากความผิดพลาดของพ่อเเม่รึเปล่า. เราเป็นพี่สาวคนโต ครอบครัวเราฐานะปานกลาง ตั้งเเต่เกิดมาเราไม่เคยได้กำลังจากพ่อเเม่เลย เราเหนื่อย เราท้อมาก น้องชายเรามักจะได้ความสนใจจากพ่อเเม่มากก