ความเคลื่อนไหววันที่ 1
23.15 น.
นายพลชวนเลือกที่จะชวนนายพลรามัญมาปรึกษาหารือเรื่องความยิ่งใหญ่
ที่จะได้ครอบครองทุกอย่างที่อยากได้
ลึก ๆ แล้ว นายพลชวนก็คิดถึงวรรณา แต่ไม่ได้ติดต่อนานแล้ว
เพราะคิดว่าทุกวันนี้ วรรณาก็มีพร้อมทุกอย่าง ทั้งเงินและอำนาจ
ชีวิตน่าจะมีความสุขดีจนหลาย ๆ คนต้องอิจฉา
คิดได้ดังนั้น นายพลชวนจึงเลือกทุ่มเทเวลาให้กับแผนการใหญ่
อย่างแรกต้องครอบครองโสฬสก่อนโดยเขาต้องขึ้นเป็นประธานาธิบดี
อย่างที่สองคือยึดอาเซียนให้กลายเป็นดินแดนของโสฬส
นายพลชวนโกรธแค้นอาเซียนมากที่ไม่ยอมรับโสฬสเข้าไปในอาเซียน
โดยอ้างว่าโสฬสปกครองด้วยระบบเผด็จการ
นายพลชวนคิดว่าพวกมันไม่เจียม เพราะตอนนี้ประเทศในอาเซียนต่างก็มีปัญหาทั้งนั้น
เขาคิดว่าเขาต้องยึดอาเซียนให้ได้ในอนาคต
ตอนนั้นเขาจะได้มีอำนาจต่อรองกับสหรัฐอเมริกา สหภาพยุโรป จีน รัสเซีย
รวมทั้งสหประชาชาติด้วย
"เราคงต้องมาดูก่อนว่าทหารทั้งโสฬสเป็นอย่างไร" นายพลชวนเอ่ยขึ้น
นายพลรามัญเสนอความเห็น "เราสามารถแบ่งทหารออกเป็น 4 ส่วน
ส่วนแรกท่านคุม ส่วนที่สองเราคุม ส่วนที่สามนายพลแม็กคุม ส่วนที่สี่
นายพลเฉินคุม สรุปว่าแต่ละคนมีกองทัพในมือคนละ 25%"
นายพลชวนทำสีหน้าครุ่นคิด "ถ้าทั้งแม็กและเฉินมาเป็นพวกเราทั้งหมด
การปฏิวัติยึดอำนาจกษัตริย์หลุยส์จะยิ่งง่ายดายมาก"
"แต่ตอนนี้ทั้งแม็กและเฉินดูท่าจะเข้าข้างกษัตริย์" นายพลรามัญกล่าวอย่างกังวล
"มันต้องมีวิธีสิน่า พวกเรามีทั้งเงิน อำนาจและอาวุธ" นายพลชวนกล่าวด้วยความมั่นใจ
"ส่วนตำรวจทั้งประเทศแบ่งเป็นสองพวกพอดีคือพวกเฟอดินานกับพวกกาเร็ต
เฟอดินานน่าจะเข้าข้างเรา ส่วนกาเร็ตเข้าข้างกษัตริย์หลุยส์" นายพลรามัญสาธยายให้ฟัง
"ผ่านไปก่อน เอาพวกองค์กรธุรกิจบ้าง" นายพลชวนออกความเห็น
นายพลรามัญเริ่มสาธยายต่อ
"ถ้ากลุ่มธุรกิจที่มีอิทธิพลตอนนี้จะมี มหาเวหน ป่าเดือนพันดาว เมฆเคียงฟ้าผาเคียงดาว
บริษัทในเครือจักรพันธ์รวมทั้งวิลล่าพาเลซ เครือโจนาธาน เครือหลุยส์และเครือธนศักดิ์"
"ตอนนี้เรายังไม่รู้ว่าใครเข้ากับฝ่ายไหนบ้าง"
"แต่วิลล่าพาเลซมีคุณหนูวรรณาอยู่ที่นั่นไม่ใช่เหรอ"
"มันก็ใช่ แต่วรรณายังไม่มีอิทธิพลอะไร คงต้องรออีกสักพัก"
"แล้วพวก ส.ส. กับ ส.ว. ในสภาของโสฬสละจะนับไหม"
นายพลชวนหัวเราะขึ้นมา
"ไอ้พวกเนี่ย ไม่ต้องไปสนใจมันหรอก เป็นหมาอยากได้กระดูกกันทั้งนั้น
โยนเศษเงินให้หน่อย ก็กระดิกหางรุมแทะกันจนพรุน ไอ้พวกเนี่ยง่ายที่สุดแล้ว
ไม่ต้องไปสนใจพวกมันหรอก อีกพวกที่น่าสนใจกว่าก็คือพวกคนใกล้ชิด
ในพระราชวังวริศรา พวกเนี่ยต้องมีคนเกลียดเจ้านายมันเยอะแน่ ๆ
ต่อไปไอ้พวกนี้แหละ ที่จะช่วยพลิกเกมได้"
"อืม ดู ๆ ไปก็ไม่น่าจะยากนะ ตัวแปรน้อยกว่าที่คิด"
"นายจำไว้นะ ตัวแปรที่สำคัญที่สุดก็คือเงิน อำนาจและอาวุธ
สามสิ่งนี้ จะทำให้เราสามารถครอบครองทุกอย่างได้สมใจเรา
เมื่อวันนั้นมาถึง เราจะมีอำนาจต่อรองกับใครก็ได้ทั่วโลก"
23.25 น. ณ เต็นท์บนดอยเชิงดาว ของป่าเดือนพันดาว
คืนนี้ สามพี่น้องนอนเต็นท์เดียวกัน โดยมีจักรพรรดินอนกลาง
จักรพรรดิได้กล่าวขึ้นก่อน
"คิดถึงพ่อกับแม่มาก ๆ เลย"
"คิดถึงเหมือนกัน" จักรพันธ์กล่าวขึ้นบ้าง
"ถ้าพ่อกับแม่ยังอยู่ วิลล่าพาเลซคงไม่ใช่อย่างที่เป็นอยู่ในขณะนี้" จักรภพได้เอ่ยขึ้น
จักรพันธ์พูดต่อ "ความเปลี่ยนแปลงมันต้องค่อยเป็นค่อยไป"
"แต่ถ้าเปลี่ยนได้เร็วก็ยิ่งดี" จักรภพรำพันต่อ
"พี่นัชช่วยพวกเราได้มากเลยนะ" จักรพรรดิกล่าวชื่นชมธนัช
"ใช่ ถ้าไม่ได้มัน หลายอย่างคงจบเห่ไปแล้ว" จักรพันธ์เปรย
"ตอนนี้พี่เขาทำอะไรอยู่นะ เห็นบอกว่าจะมาสมทบพรุ่งนี้ที่ภูผาเมฆ"
จักรพรรดิสงสัย
จักรภพเอ่ยขึ้น "เห็นมีเรื่องต้องทำตลอด ไม่เคยหยุดเลย"
"นี่แหละคือเพื่อนรักของพี่และก็พี่ชายที่แสนดีของพวกนายไงล่ะไอ้เสือ
เอาล่ะ นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ยังมีกิจกรรมต้องทำกันอีกเยอะ"
23.45 น. ณ พระราชวังวริศรา
อรชุนกำลังคุยโทรศัพท์กับใครบางคน
"พรุ่งนี้ ถ้ามีโอกาส ก็จัดการได้เลย"
23.50 น.
สายลับที่ชื่อกริชกำลังรับสายของใครบางคน
"ถ้ามีเหตุการณ์แปลก ๆ ในวันพรุ่งนี้ ต้องระงับไว้ก่อนนะ
เดี๋ยวจะเสียการ"
"ครับผม"
อีกฝ่ายคือสายของนายพลชวน เขาห่วงเหลือเกิน
กลัวว่าจะมีการลอบปลงพระชนม์กษัตริย์หลุยส์ในวันพรุ่งนี้
คนของพระราชวังวริศราบางคนคงอยากให้เป็นเช่นนั้น
เจ้าชายจามร น้องชายต่างมารดาจะได้ขึ้นครองราชย์แทน
นายพลชวนยอมไม่ได้ เพราะถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนั้น
วงจรก็จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม เขาก็จะไม่สามารถขึ้นมาเป็นประธานาธิบดีได้
เขาจะปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้โดยเด็ดขาด
วิมานมายา โดย ศักดา ตอนที่ 18 ความเคลื่อนไหววันที่ 1 เริ่ม 23.15 น.
23.15 น.
นายพลชวนเลือกที่จะชวนนายพลรามัญมาปรึกษาหารือเรื่องความยิ่งใหญ่
ที่จะได้ครอบครองทุกอย่างที่อยากได้
ลึก ๆ แล้ว นายพลชวนก็คิดถึงวรรณา แต่ไม่ได้ติดต่อนานแล้ว
เพราะคิดว่าทุกวันนี้ วรรณาก็มีพร้อมทุกอย่าง ทั้งเงินและอำนาจ
ชีวิตน่าจะมีความสุขดีจนหลาย ๆ คนต้องอิจฉา
คิดได้ดังนั้น นายพลชวนจึงเลือกทุ่มเทเวลาให้กับแผนการใหญ่
อย่างแรกต้องครอบครองโสฬสก่อนโดยเขาต้องขึ้นเป็นประธานาธิบดี
อย่างที่สองคือยึดอาเซียนให้กลายเป็นดินแดนของโสฬส
นายพลชวนโกรธแค้นอาเซียนมากที่ไม่ยอมรับโสฬสเข้าไปในอาเซียน
โดยอ้างว่าโสฬสปกครองด้วยระบบเผด็จการ
นายพลชวนคิดว่าพวกมันไม่เจียม เพราะตอนนี้ประเทศในอาเซียนต่างก็มีปัญหาทั้งนั้น
เขาคิดว่าเขาต้องยึดอาเซียนให้ได้ในอนาคต
ตอนนั้นเขาจะได้มีอำนาจต่อรองกับสหรัฐอเมริกา สหภาพยุโรป จีน รัสเซีย
รวมทั้งสหประชาชาติด้วย
"เราคงต้องมาดูก่อนว่าทหารทั้งโสฬสเป็นอย่างไร" นายพลชวนเอ่ยขึ้น
นายพลรามัญเสนอความเห็น "เราสามารถแบ่งทหารออกเป็น 4 ส่วน
ส่วนแรกท่านคุม ส่วนที่สองเราคุม ส่วนที่สามนายพลแม็กคุม ส่วนที่สี่
นายพลเฉินคุม สรุปว่าแต่ละคนมีกองทัพในมือคนละ 25%"
นายพลชวนทำสีหน้าครุ่นคิด "ถ้าทั้งแม็กและเฉินมาเป็นพวกเราทั้งหมด
การปฏิวัติยึดอำนาจกษัตริย์หลุยส์จะยิ่งง่ายดายมาก"
"แต่ตอนนี้ทั้งแม็กและเฉินดูท่าจะเข้าข้างกษัตริย์" นายพลรามัญกล่าวอย่างกังวล
"มันต้องมีวิธีสิน่า พวกเรามีทั้งเงิน อำนาจและอาวุธ" นายพลชวนกล่าวด้วยความมั่นใจ
"ส่วนตำรวจทั้งประเทศแบ่งเป็นสองพวกพอดีคือพวกเฟอดินานกับพวกกาเร็ต
เฟอดินานน่าจะเข้าข้างเรา ส่วนกาเร็ตเข้าข้างกษัตริย์หลุยส์" นายพลรามัญสาธยายให้ฟัง
"ผ่านไปก่อน เอาพวกองค์กรธุรกิจบ้าง" นายพลชวนออกความเห็น
นายพลรามัญเริ่มสาธยายต่อ
"ถ้ากลุ่มธุรกิจที่มีอิทธิพลตอนนี้จะมี มหาเวหน ป่าเดือนพันดาว เมฆเคียงฟ้าผาเคียงดาว
บริษัทในเครือจักรพันธ์รวมทั้งวิลล่าพาเลซ เครือโจนาธาน เครือหลุยส์และเครือธนศักดิ์"
"ตอนนี้เรายังไม่รู้ว่าใครเข้ากับฝ่ายไหนบ้าง"
"แต่วิลล่าพาเลซมีคุณหนูวรรณาอยู่ที่นั่นไม่ใช่เหรอ"
"มันก็ใช่ แต่วรรณายังไม่มีอิทธิพลอะไร คงต้องรออีกสักพัก"
"แล้วพวก ส.ส. กับ ส.ว. ในสภาของโสฬสละจะนับไหม"
นายพลชวนหัวเราะขึ้นมา
"ไอ้พวกเนี่ย ไม่ต้องไปสนใจมันหรอก เป็นหมาอยากได้กระดูกกันทั้งนั้น
โยนเศษเงินให้หน่อย ก็กระดิกหางรุมแทะกันจนพรุน ไอ้พวกเนี่ยง่ายที่สุดแล้ว
ไม่ต้องไปสนใจพวกมันหรอก อีกพวกที่น่าสนใจกว่าก็คือพวกคนใกล้ชิด
ในพระราชวังวริศรา พวกเนี่ยต้องมีคนเกลียดเจ้านายมันเยอะแน่ ๆ
ต่อไปไอ้พวกนี้แหละ ที่จะช่วยพลิกเกมได้"
"อืม ดู ๆ ไปก็ไม่น่าจะยากนะ ตัวแปรน้อยกว่าที่คิด"
"นายจำไว้นะ ตัวแปรที่สำคัญที่สุดก็คือเงิน อำนาจและอาวุธ
สามสิ่งนี้ จะทำให้เราสามารถครอบครองทุกอย่างได้สมใจเรา
เมื่อวันนั้นมาถึง เราจะมีอำนาจต่อรองกับใครก็ได้ทั่วโลก"
23.25 น. ณ เต็นท์บนดอยเชิงดาว ของป่าเดือนพันดาว
คืนนี้ สามพี่น้องนอนเต็นท์เดียวกัน โดยมีจักรพรรดินอนกลาง
จักรพรรดิได้กล่าวขึ้นก่อน
"คิดถึงพ่อกับแม่มาก ๆ เลย"
"คิดถึงเหมือนกัน" จักรพันธ์กล่าวขึ้นบ้าง
"ถ้าพ่อกับแม่ยังอยู่ วิลล่าพาเลซคงไม่ใช่อย่างที่เป็นอยู่ในขณะนี้" จักรภพได้เอ่ยขึ้น
จักรพันธ์พูดต่อ "ความเปลี่ยนแปลงมันต้องค่อยเป็นค่อยไป"
"แต่ถ้าเปลี่ยนได้เร็วก็ยิ่งดี" จักรภพรำพันต่อ
"พี่นัชช่วยพวกเราได้มากเลยนะ" จักรพรรดิกล่าวชื่นชมธนัช
"ใช่ ถ้าไม่ได้มัน หลายอย่างคงจบเห่ไปแล้ว" จักรพันธ์เปรย
"ตอนนี้พี่เขาทำอะไรอยู่นะ เห็นบอกว่าจะมาสมทบพรุ่งนี้ที่ภูผาเมฆ"
จักรพรรดิสงสัย
จักรภพเอ่ยขึ้น "เห็นมีเรื่องต้องทำตลอด ไม่เคยหยุดเลย"
"นี่แหละคือเพื่อนรักของพี่และก็พี่ชายที่แสนดีของพวกนายไงล่ะไอ้เสือ
เอาล่ะ นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ยังมีกิจกรรมต้องทำกันอีกเยอะ"
23.45 น. ณ พระราชวังวริศรา
อรชุนกำลังคุยโทรศัพท์กับใครบางคน
"พรุ่งนี้ ถ้ามีโอกาส ก็จัดการได้เลย"
23.50 น.
สายลับที่ชื่อกริชกำลังรับสายของใครบางคน
"ถ้ามีเหตุการณ์แปลก ๆ ในวันพรุ่งนี้ ต้องระงับไว้ก่อนนะ
เดี๋ยวจะเสียการ"
"ครับผม"
อีกฝ่ายคือสายของนายพลชวน เขาห่วงเหลือเกิน
กลัวว่าจะมีการลอบปลงพระชนม์กษัตริย์หลุยส์ในวันพรุ่งนี้
คนของพระราชวังวริศราบางคนคงอยากให้เป็นเช่นนั้น
เจ้าชายจามร น้องชายต่างมารดาจะได้ขึ้นครองราชย์แทน
นายพลชวนยอมไม่ได้ เพราะถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนั้น
วงจรก็จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม เขาก็จะไม่สามารถขึ้นมาเป็นประธานาธิบดีได้
เขาจะปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้โดยเด็ดขาด