มีวันหนึ่งที่เราเครียดหลายๆรวมกันมันทำให้เราดิ่งและเผลอนิ่งไม่พูดใจลอยใส่เค้าตอนที่ไปนั่งเล่นเเละมีเพื่อนเค้าอยู่ด้วยเค้าบอกมันทำให้บรรยากาศมันเสียเราเลยบอกเค้าว่าเรามีเรื่องเครียดเรื่องต้องคิดเค้ากับว่าเราถ้าเป็นเเบบนี้อีกไม่ต้องออกไปอยู่เเค่ในห้องพอ เราบอกเค้าว่าเราขอโทษเราเครียดไปเราขอให้เค้ากอดเพราะต้องการกำลังใจเเละคำปลอบโยน เค้ากับพูดเเต่เรื่องตัวเองเเละบอกว่าตัวเองก็มีเรื่องต้องเครียดเหมือนกันเเล้วก็พูดเเต่เรื่องที่เราทำนิสัยไม่ดีชอบนิ่งไม่พูดเวลาออกไปหาเพื่อนเค้าเเต่พอเราอธิบายเหตุผล เค้าก็พูดเรื่องตัวเองจนเราต้องเป็นฝ่ายผิดเอง กลับกลายเป็นว่าเราต้องทะเลาะกัน ทำไมเวลาเรามีปัญหาหรือเครียดเค้าไม่อยู่ข้างๆเรา ไม่กอดไม่ให้กำลังใจ(เราพูดออกไป) เค้าตอบเหมือนเดิมเค้าก็เครียดเเต่เวลาเค้าเครียดเราอยู่ข้างๆตลอดไม่ว่าเราจะมีเรื่องอะไรมา หรือมีปัญหาอะไรเราก็จะกอดเเละให้กำลังใจเค้า เเต่ทำไมเค้าทำให้เราไม่ได้ ทำไมกันนะ??
คิดยังไงกับการที่เเฟนสนใจเเต่เรื่องตัวเอง