ท้าวความย้อนไปเมื่อสมัยหนู ป.4 พักเบรคหนูก็ไปกินขนมตามปกติ แต่ในวันนี้หนูเลือกจะทานซูชิแมงกระพรุนกรุบๆของโปรด พี่ๆคนไหนไม่รู้จักเสริช์หน้าตาน้อนได้เลยนะคะ 😅 น้องใส่ซอสแดงๆ หนูน่าจะเคี้ยวไม่ละเอียด มันเลยติดคอ หนูบอกไม่ถูกว่ามันติดแบบไหน ให้ฟีลคล้ายกินเห็ดเข็มทองละมันพันคอเราอ่ะค่ะ หนูไม่รู้จะทำยังไงมันทรมานมากๆจำได้ว่าวินาทีนั้นคือหายใจไม่ออกทุรน
ทุราย พยามยามไอ พยามอ้วกออกมา ก็ไม่ช่วยรู้สึกใกล้ตายเลยแหละจนตัดสินใจเอามือเราเนี่ยแหละค่ะ ล้วงคอดึงน้องออกมา พยายามดึงหลายรอบก็ไม่ออกจนรอบสุดท้าย ออกมาเป็นเส้นเลย มันเลยฝังใจหนูมากๆแบบตอนนั้นยิ่งคิดยิ่งกลัวคือมันจะตายแล้วจริงๆ พอเวลาผ่านมาหนูพึ่งรู้ตัวว่าตัวเองเป็นแพนิค จาก pantip ของพี่ๆหลายคน สาเหตุของหนูน่าจะมาจากเหตุการณ์ฝังใจ ทีนี้เวลาจะกินอะไรคือกลัวติดคอเคี้ยวปกติไม่ได้ละ กังวล
กลืนไม่ลง กลัวจะเป็นแบบครั้งนั้น กลัวการกินทุกอย่าง หนักมากๆก็มีร้อนๆหนาวๆ สั่น กลัวตาย ตอนนี้รักษาหายไปแล้วรอบนึง เมื่อปี65 ทนทรมานมานาน แต่มาเป็นอีกปีนี้🥲โอ้ยย แล้วอิจฉาเพื่อนมากนะกินทุกอย่างได้ปกติไม่ติดคอด้วย แต่เราคือกลัวไปเลย พวกของเหนียวๆอย่างผักบุ้ง เห็ดเข็มทอง ผักกระเฉด งี้อ่ะค่ะไม่กล้ากินกลัว เวลานอนก็คิดเรื่องนี้วนไปวนมา นอนไม่หลับจนเช้า ต้องไปโรงเรียน  แล้วค่ารักษาครั้งที่แล้วแพงมาก หนูรักษาด้วยการกินยานะคะ รอบนี้ไม่กล้าบอกแม่ค่ะ(ถ้าจำเป็นจริงๆจะทำใจบอกให้ได้)ค่าใช้จ่ายรายเดือนแม่หนูก็เยอะ เครียดอีก อาการอาจจะหนักขึ้นด้วยถ้าเครียด ตอนนี้หนูเครียดเรื่องเรียน ปัจจุบันหนูอยู่ ม.4 หนูเป็นโควิดก่อนไปเรียน เลยต้องหยุดอาทิตย์นึงทีนี้พอมาเรียนเรียนไม่รู้เรื่องเครียดx2 การบ้านเยอะ หนูเรียนวิดนิด อยากจะร้องไห้ ไหนจะแพนิคเรื่องนี้ พี่ๆคนไหนมีประสบการณ์แพนิคมาแชร์ทีค่ะ T-T