เราเป็นคนไม่มีความมั่นใจในรูปร่างหน้าตาของตัวเองเลย แล้วเราเป็นคนนิสัยเสียอย่างนึงคือเวลาที่เห็นคนสวยๆเราชอบมาด้อยค่าตัวเองเสมอ นิสัยนี้แก้ยังไงก็ไม่หายค่ะ เบื่อตัวเองมากๆ เราเป็นคนที่อวบนิดนึงจุดบกพร่องร่างกายเราเยอะมากๆ ไม่กล้าใส่ขาสั้นออกนอกบ้านเลยเพราะเข่าคล้ำและมีรอยแผลเป็นที่ขา เวลาออกจากบ้านก็ใส่แมสตลอดเพราะไม่มั่นใจในหน้าตา และนิสัยเราตือคนที่มีมนุษย์สัมพันธ์ติดลบ ชวนเพื่อนคุยไม่เป็นไม่กล้าเข้าหาเพื่อนก่อน ถึงเราจะอยากคุยมากๆแต่ก็ไม่รู้จะคุยอะไร อิจฉาคนที่คุยเก่งเหมือนกันนะ เพื่อนเรามีน้อยมากๆนับคนได้เลยและนิสัยที่ไม่มีมนุษย์สัมพันธ์ของเรานี่แหละทำให้เราได้ย้ายวิทยาลัยเพราะไม่มีเพื่อน บางคนอาจคิดว่าเป็นเรื่องตลกเพราะแค่ไม่มีเพื่อนทำไมต้องย้าย? แต่สำหรับเรามันยากมากในการเข้าหาคนอื่นหรือการหาเพื่อนซักคน เกลียดสถานที่คนเยอะด้วยรู้สึกอึดอัดมากๆแต่ก็ต้องสู้ต่อในรั้วมหาวิทยาลัยอีก2ปี นี่เป็นเรื่องที่เราเครียดที่สุดในวัย20ปีของเราค่ะ แค่อยากระบาย หรือใครมีวิธีแก้ก็มาแชร์กันบ้างนะคะ สำหรับบางคนอาจเห็นเป็นเรื่องเล็กๆ แต่เราใช้ชีวิตยากจริงๆค่ะ