เกริ่น

เราจัดฟันร่วมกับการผ่าตัดขากรรไกรล่างที่คณะทันตแพทยศาสตร์ จุฬา นะ
เป็นคลินิคบัณฑิตศึกษา ก็คือจะเป็นนักเรียนแพทย์เฉพาะทางร่วมกับอาจารย์แพทย์ทำเคสร่วมกัน
แผนกจัดฟัน ก็จะมี นักเรียนแพทย์เฉพาะทาง 1 อาจารย์ 1 อายุอาจารย์น่าจะประมาณ 20 ปลาย ๆ ไม่น่าเกิน 30 แล้วก็อาจารย์น่าจะประมาณ 35 ไม่เกิน 40
แผนกศัลยกรรม(ผ่าตัด) ก็จะมี นักเรียนแพทย์เฉพาะทาง 1 อาจารย์ 1 อายุอาจารย์น่าจะประมาณ 30 แล้วก็อาจารย์น่าจะประมาณ 35 ไม่เกิน 40
------------------------------------------------------------------------------------

เริ่มต้นหาหมอจัดฟัน

เราเริ่มจะจัดฟันก็คือตอนขึ้นปี 1 ก็ช่วงปี 2560 นะ ตอนแรกมีปรึกษาคลินิกแถวบ้าน หมอดูโครงสร้างกระดูกขากรรไกรแล้วเค้าแจ้งว่าต้องผ่าตัดขากรรไกรด้วย รู้สึกโชคร้ายมากทำไมต้องผ่าตัดด้วยนะ เสร็จแล้วเราก็ลองไปถามที่คณะทันตะ มหิดล หมอบอกเหมือนกัน แต่เราไม่ได้จองคิวไว้นะ สรุปก็คือมาจองคิวที่คณะทันตะ จุฬาฯ ถ้าจำไม่ผิดจองคิวประมาณปี 2561-2562 ก่อนโควิดประมาณปีกว่า ๆ หรือสองปี

เคสของเรา ส่วนตัวสบฟันได้ค่อนข้างปกติ เคี้ยวได้ แต่จะมีปัญหาเศษอาหารติดตามซอกฟัน แล้วก็คางค่อนข้างยื่นหมอเริ่มเรียกคิวประมาณช่วงกลางค่อนมาปลายปี 2565 นะ ค่อนข้างไวกว่าช่องก่อนโควิด ไม่แน่ใจว่าทำไมเหมือนกัน หมอจัดฟันดูฟิล์มเอ็กซเรย์กับปรึกษาอาจารย์แล้วเค้าเสนอให้มี 3 ตัวเลือก
จัดฟันอย่างเดียว อันนี้ก็คือจะได้ผลน้อย ไม่ค่อยเห็นความแตกต่างนะ
จัดฟันและผ่าตัดขากรรไกรล่าง หลัก ๆ จะช่วยแก้ปัญหาที่เรารู้สึกว่าคางค่อนข้างยื่น
จัดฟันและผ่าตัดขากรรไกรบน-ล่าง หมอบอกว่าผลลัพธ์ไม่ค่อยจะต่างจากแบบที่ 2 นะ แต่จะจัดฟันบนง่ายขึ้น

สรุปเราก็เลยเลือกเป็นแบบจัดฟันและผ่าตัดขากรรไกรล่างนะ เพราะรู้สึกว่าทำทั้งทีอยากให้เห็นผลไปเลย โดยของเราเป็นเคส surgery-first ก็คือผ่าตัดก่อนการจัดฟัน แต่กว่าจะได้ทำก็นานอยู่ ได้เริ่มติดเครื่องมือจัดฟันประมาณปลายปี 65 แต่เรามีต้องรักษารากด้วยนะกว่าจะติดเครื่องมือจัดฟันทั้งปากก็มีนาคม 66 เลย หมอจัดฟันจะปรับฟันเรานิดหน่อยนะเพื่อเตรียมผ่าตัด อย่างของเราฟันกรามซี่ที่ 17 กับ 27 มันย้อยเนื่องจากไม่มีคู่สบ หมอจัดฟันก็จะดึงขึ้นไปก่อน แต่ฟันซี่อื่น ๆ ยังไม่ได้มีการใช้แรงจัดฟันนะ จะเริ่มหลังจากที่ผ่าตัดไปแล้วอย่างน้อย 2 สัปดาห์
------------------------------------------------------------------------------------

เกี่ยวกับการผ่าตัด

เราได้คิวผ่าวันที่ 4 เมษายน แต่ว่าดันไปติดทอนซิลอักเสบมาจากเพื่อนเลยเจ็บคอ พยาบาลที่โทรมาคัดกรองได้คุยกับหมอวิสัญญีเค้าให้เลื่อนออกไปอย่างน้อย 2 สัปดาห์เลย ได้คิวใหม่ไวสุดวันที่ 27 เมษายน เพราะฉะนั้นช่วงก่อนผ่าตัดรักษาสุขภาพให้ดี ๆ นอนให้พอ กินอาหารมีประโยชน์ ออกกำลังกายบ้าง จะได้หาย ไว ๆ (หมอผ่าตัดบอกว่าคนที่หายไว ๆ เลยส่วนใหญ่จะออกกำลังกายเป็นประจำ พวกเทรนเนอร์ หรือนักกีฬาจะหายไวมากกก)

26 เมษายน 11.30 ไปเจาะเลือด 13.00 น. ไปแอดมิด ดูเอกสารเซ็นยินยอมต่าง ๆ ตอนแรกไม่ค่อยกลัว พออ่านแล้วเริ่มกลัว เพราะมันมีผลข้างเคียงได้เยอะ เราไม่เคยดมยาสลบ เรากลัวเราไม่ตื่น = นั่ง ๆ นอน ๆ รออาบน้ำตอนค่ำจะมีทีมหมอที่น่าจะกำลังเรียนมาเยี่ยมอธิบายต่าง ๆ เค้าก็อธิบายตามหน้าที่ซึ่งก็น่ากลัวเหมือนกับตอนอ่านเอกสาร พอดึกขึ้นอีกมีหมอในทีมอีกคนตามมา เพราะเค้าไม่ได้มาตอนแรก ได้คุยกันสบายใจขึ้นเพราะว่าหมอก็เคยผ่านการผ่าตัดขากรรไกรมา เค้าอธิบายให้เราสบายใจขึ้นเรื่องการดมยาสลบ เสร็จแล้วก็ส่งแม่กลับบ้าน แล้วเราก็นอน เรานอนห้องรวมก่อนนะคืนนี้ มี 4 เตียง แต่นอน 1 เตียง 5555 นอนไว ๆ หลับตาไปเลยไม่ต้องกลัว เพราะเดี๋ยววันอื่นจะนอนไม่ค่อยหลับละ แม่บอกว่าอยากให้ย้ายไปห้องเดี่ยวจะได้มาดูแลได้ (จริง ๆ แนะนำห้องพิเศษ หาคนช่วยเฝ้าจะสบายขึ้นเยอะ แต่ถ้ามีประสบการณ์แอดมิดอยู่โรงพยาบาลคนเดียวดูแลตัวเองได้ก็ห้องรวมได้เลยนะ พยาบาลเค้าจะคอยมาดูแลเราอยู่แล้ว ก็จะประหยัดงบไปได้)

27 เมษายน ตื่น 06.00 น. พยาบาลให้ไปอาบน้ำ ก็มานั่ง ๆ นอน ๆ แล้วพยาบาลวิสัญญีจะเข้ามาสอบถามประวัติต่าง ๆ ประมาณ 8.30 พยาบาลเรียกขึ้นเตียงเข็นลงไปห้องผ่าตัดชั้น 3 แม่มาส่งหน้าห้องผ่าตัด พยายามไม่ต้องคิดมากกังวลนะทุกคนเดี๋ยวมันก็ผ่านไปจริง ๆ เดี๋ยวตื่นจะทรมาณเอง 5555 (ไม่ขนาดนั้นแค่ต้องอดทนนะ) ห้องผ่าตัดทำใหม่ทำดี สะอาด สวยเลย เริ่มจากเจาะน้ำเกลือก่อน ไม่ชอบเข็มเลยทุกชนิด T^T นอนรอสักพักเค้าจะเข็นไปห้องผ่าตัด สะอาดมาก เป็นไฟใหญ่ ๆ บนหัว มีคนประมาณ 10 คนได้ รวมทั้งหมดและพยาบาลที่เป็นอาจารย์และกำลังเรียนเฉพาะทางอยู่ หมอวิสัญญีจะเข้ามาแนะนำตัวแล้วก็ ผ่าตัดไปทั้งหมดประมาณ 5 ชั่วโมง 9.00-14.00 น. เป็นผ่าขากรรไกรล่าง 1 ขา ถอนฟันคุด 2 ซี่ ฟันกรามน้อย 4 ซี่ พักฟื้นถึง 15.00 น. ของเราไม่ได้ฟื้นในห้องผ่าตัดนะ ไม่แน่ใจเลยว่ามันปกติไหม เพราะหมอบอกว่าจะฟื้นในห้องผ่าตัด มั้งนะ แต่เราฟื้นที่ห้องดูอาการข้าง ๆ ห้องผ่าตัดนะ โชคดีตื่นมา ไม่ใส่สายสวนปัสสะวะ กลัวมาก 5555 ตื่นมาแล้วจะมีเครื่องมือค้างอยู่นะห้ามเอาออกเอง ก็คือ สายถ่ายเลือด (คนที่ผ่าขากรรไกรล่างจะมีใส่น่าจะทุกคนนะ เพื่อระบายเลือดออกให้มันแห้งสนิท และที่พันหัวให้หัวมันอยู่นิ่ง ๆ ) พอดูอาการครบ 1 ชั่วโมงว่าเราปลอดภัยนะ ก็จะกลับมาชั้น 4 มาห้องพยาบาล คือพยาบาลจะอยู่กับเราทั้งคืนเลยนะคืนนี้ ช่วงเย็นเค้าจะปล่อยเรานอน จะใส่ที่วัดความดันไว้ตลอด จะวัดถี่มากช่วงน่าจะ 2 ชั่วโมงแรกประมาณ 15 นาทีวัดทีนึง แล้วก็ถี่น้อยลงเรื่อย ๆ พยาบาลจะคอยให้ยาทางสายน้ำเกลือตลอดนะ เค้าก็จะบอกว่าเป็นยาฆ่าเชื้อ ยาแก้ปวด วิตามินบี ฯลฯ ต่าง ๆ คืนนี้จะเป็นคืนที่ยาวนานมากที่สุดในชีวิตแล้ว มึนหัว เวียนหัวยาสลบมาก แต่เราไม่เจ็บคอเลยนะ ไม่รู้ทำไม นั่งขึ้นมาฉี่ก็คือแทบจะไม่ไหวแล้ว หลับ ๆ ตื่น ๆ 10 รอบยังไม่เช้าเลย น่าจะหลับแค่ยี่สิบนาทีแล้วก็ตื่น แล้วก็หลับแล้วก็ตื่นวนไป อดทนนะทุกคนเดี๋ยวมันก็ผ่านไป ถ้าใครปวดปัสสาวะบอกพี่พยาบาลเลยนะ ใส่สายน้ำเกลือมันจะปวดอยู่แล้วถึงแม้จะไม่ได้กินน้ำเลย

28 เมษายน เริ่มวัน 6 โมงเหมือนเดิม วัดความดัน ประมาณ 09.00 น. ตื่นมากินข้าวเช้า ต้องพยายามกินจะได้หายไว ๆ กินเสร็จย้ายเข้าห้อง วันนี้หน้าบวมสุด ๆ แต่ของเราไม่ปวดนะ พยาบาลจะให้ยาแก้ปวดผ่านสายน้ำเกลือให้ กับอีกส่วนนึงเคสเราผ่าโดนเส้นประสาทเยอะ เลยจะชาเป็นส่วนใหญ่ ไม่ปวด ไม่รู้โชคดีหรือโชคร้าย 5555 ช่วง 17.00 น. ก็คือหลังจากฟื้นได้เกิด 24 ชั่วโมง หมอเรียนเฉพาะทางจะเข้ามาเอาที่มัดหัวออกให้ แล้วก็ดูสายถ่ายเลือด ถ้าเอาออกได้เค้าจะเอาออกให้ ไม่ชอบความรู้สึกเลย เหมือนโดนดึงอะไรออกไปจากเนื้อนะ สักพักพยาบาลจะถอดสายน้ำเกลือให้ เหลือเข็มไว้นะเอาไว้ให้ยาก่อน เค้าบอกอาบน้ำได้นะ แต่เราไม่กล้าอาบ ไม่ชอบความรู้สึกที่มีเข็มอยู่ในตัวอ่ะ พอ 19.00 น. หมอผ่าตัดเข้ามาเยี่ยมบอกว่าวันพรุ่งนี้กลับบ้านได้ ดีใจมาก ๆ แปลว่าหายเร็วและจะได้ไม่ต้องเสียค่าห้องเยอะ 5555

29 เมษายน เริ่มตั้งแต่ 6 โมงเหมือนทุกวันก็คือวัดความดันก่อนเลย พยาบาลจะถามประจำว่าปวดแผลไหมนะ แล้วก็ 7.00 น. กินข้าว นอนเล่นประคบเย็นต่อไป 11.oo น. ข้าวเที่ยงมาก็กิน ๆ รีบล้างปากทำความสะอาด แล้วก่อนเที่ยงก็ไป จ่ายเงิน รับยา หมอให้ยามา 2 ตัว เป็นยาฆ่าเชื้อ (แกะแคปซูลผสมน้ำ รสชาติขมมากกก กินติดต่อห้ามขาดนะ) กับ ยาน้ำพาราเซตามอล(ใช้กินตอนปวดนะ แต่เราไม่ได้กินเลย) นอกจากนี้ก็จะมีอุปกรณ์สำหรับกิน (ไซริงและสายต่อ) และน้ำยาบ้วนปากให้ด้วยนะ เป็นวันเสาร์เลยน่าจะได้กลับช้าได้ 13.30 น. ถึงออกจากห้อง
กลับถึงบ้านประคบเย็นวันสุดท้าย หลังจากนี้ประคบอุ่น คอยดูแลช่องปากให้สะอาด ไม่ติดเชื้อ กินยาสม่ำเสมอ ห้ามขาด

30 เมษา ความลำบากอยู่ที่การนอนที่จะรู้สึกเหมือนว่าปากจะพยายามอ้าออกจากกันอยู่ วันนี้ประคบร้อนวันแรก ประคบทั้งวันเลย

1 พ.ค. เริ่มนอนได้ง่ายขึ้น ก็คือตื่นครั้งเดียวมาเข้าห้องน้ำ ประคบร้อนวันที่สองเริ่มประคอบน้อยลงแล้ว

2 พ.ค. ทุกอย่างเริ่มเข้าที่ขึ้น แปรงฟันง่ายขึ้นแล้ว แม้ว่าจะยังแปรงไม่ถึงสุดด้านในเต็มที่ เนื่องจากกินอาหารเบา ๆ มาหลายวัน จะค่อนข้างเพลียง่าย แนะนำให้กินข้าว 4 มื้อ อยากกินอะไรก็ปั่นให้ละเอียดแล้วก็กิน แต่เอาพวกพื้น ๆ ก่อนจะดีกว่า
ช่วงที่ทรมาณที่สุดก็คือหลังผ่าตัด 1 สัปดาห์แรก คือเราจะยังไม่ชินกับการใช้ชีวิต การดูแลตัวเอง แต่รอผ่านไปประมาณ 1 สัปดาห์ ทุกอย่างจะเริ่มดีขึ้น เพราะเราจะชินกับการกินอาหารและการดูแลความสะอาดมากขึ้น แล้วก็หน้าจะบวมน้อยลงด้วย ความรู้สึกตอนนอนว่าฟันบนกับฟันล่างเหมือนจะแยกจากกันจะน้อยลง น่าจะเพราะหน้าบวมน้อยลงนะ
------------------------------------------------------------------------------------

ครบ 2 สัปดาห์ อ้าปากได้แล้ว

วันนี้วันที่ 12 พ.ค. ครบ 2 สัปดาห์หลังผ่าตัดพอดี ไปหาหมอตามนัด หมอถอดยางมัดฟันออกแล้ว แต่ยังใส่สปิ้นอยู่นะเพื่อไกด์การสบฟันของเรา หมอให้อ้าปาก ตอนแรกไม่กล้าอ้าปากเลยไม่ชินและมันเจ็บ ๆ ตรงกกหูนิดหน่อย แต่พอเริ่มอ้าปากเยอะ พูดเยอะขึ้น มันก็จะชินนะทุกคน หมอบอกว่าทุกอย่างปกติดี

หลังจากอ้าปากได้แล้วก็คือสามารถเริ่มกินอาหารได้ด้วยช้อนเล็ก ๆ แต่ยังห้ามเคี้ยวนะ กลืนอย่างเดียว หมอบอกว่าน่าจะเคี้ยวได้ก็คือครบ 1 เดือน แต่ว่าแล้วแต่เคสนะ บางทีก็เห็นนานกว่านั้น จริง ๆ อย่าเพิ่งรีบ เพราะว่ากระดูกขากรรไกรกว่าจะเชื่อมกันสมบูรณ์ใช้เวลานานมาก หมอบอกว่า 6-9 เดือนเลย

เค้านัดเราอีกทีก็คืออีก 3 เดือนเลย เพราะว่าหมอจัดฟันจะมาดูแลเราต่ออย่างใกล้ชิดแทน เนื่องจากหลังผ่าตัดการจัดฟันของเราจะเป็นไปอย่างรวดเร็วมาก จากปกติที่ จัดฟันประมาณ 2 ปีครึ่ง และนัดปรับเครื่องมือทุก 1 เดือน จะกลายเป็นจัดฟันประมาณ 6 เดือน - 1 ปี โดย 4 เดือนแรกหมอจะนัดทุก 2 สัปดาห์เลยนะ
------------------------------------------------------------------------------------

ถ้าใครมีคำถาม ถามได้เลยนะ เดี๋ยวมีแวะเวียนเข้ามาตอบครับ