คือเราเสนอเพราะสนิทกับเพื่อนคนนี้มาหลายปี เป็นไม่กี่คนที่คบด้วย เวลามีปัญหาอะไรก็แลกเปลี่ยนพูดคุยกัน จนตอนนี้บ้านเพื่อนกำลังย่ำแย่พ่อแม่บอกจะส่งเรียนเหมือนเดิมหาสมัครที่ใหม่แต่ตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้าจนเค้าสอบเปิดเทอมไปเรียนกันหมดแล้ว เค้ารักการเรียนมากด้วยอยากเรียนให้จบ
เราจึงได้ถามว่ามาอยู่ทำงานด้วยกันมั้ยแต่ขอพ่อแม่ก่อนนะเป็นลูกสาวคนเดียวยังไงเค้าก็ต้องหวง ถ้าไม่ให้เราขอคุยด้วยหน่อยแต่ขอเคารพกันตัดสินของพ่อแม่เค้า อยากพูดให้เข้าใจเพราะกศน.พ่อแม่เค้ามองว่าการศึกษาต่ำไม่ดี(ทั้งที่ไม่ใช่เลย)จะไปทำอะไรกินแต่ก็ไม่มีเงินส่งเรียนเพราะตกงานอยู่คุณพ่อก็ไปทำงานที่ตจว.หลายเดือนกว่ากลับงานก็ไม่ได้เงินเยอะอะไรนักไม่รู้ว่าส่งกลับมารึเปล่าด้วยเค้าไม่ได้บอก ซึ่งเราเองก็เรียนกศน.เพราะต้องทำงานไม่อยากรบกวนที่บ้านเยอะ(สัตว์เลี้ยงเยอะ)
แต่เรามีกินมีใช้ปกติดี จะให้เค้ามาอยู่ด้วยก็ไม่ใช่เรื่องหรอกเราในสายตาพ่อแม่นับเป็นคนอื่น แต่เพื่อนอยากมาอยู่มากเพราะทนไม่ไหวบอกว่ารถที่ใช้ก็ยังผ่อนไม่หมดกลัวไม่ได้เรียนต้องเริ่มต้นใหม่เสียเวลาเป็นปีๆ จากที่เป็นคนอวบตอนนี้เพื่อนผอมมากไอเราก็เป็นห่วงแต่ทำอะไรไม่ได้แค่นี้เค้าก็หาว่าเรายุยงลูกเค้าให้มาอยู่ด้วยแล้วแถมพอลูกซักไซ้ก็ขู่จะตัดความสัมพันธ์ ขู่จะทำร้าย เราเลยให้เพื่อนอยู่เงียบๆก่อน
เค้าเป็นลูกสาวคนเล็กของบ้านไม่แปลกที่เค้าจะหวง สุดท้ายก็บอกแค่ว่าถ้าลำบากดูแลเค้าไม่ได้หนูยินดีให้เค้ามาอยู่ด้วย แต่เค้าก็บอกจะพามาหา นั่นแหละเลยบอกไปว่าไม่ได้เหงาค่ะแต่เป็นห่วงหนูอยู่คนเดียวได้ทว่าเพื่อนโทรมาร้องไห้บ่อยมากจากที่เป็นคนร่าเริง กลัวเค้าเป็นโรคซึมเศร้ามาก เคยใช้รุ่นน้องพาไปพบแพทย์เมื่อนานมาแล้วพ่อแม่ไม่ยอมพาไป ที่ไปนี่เพราะอาจารย์สังเกตุเห็นแล้วขอให้เค้าลองไปดู เค้าเคยเล่าว่าแม่เคยเป็ยที่ปรึกษาทุกเรื่องแต่จะชอบชักจูงไปในทางที่เค้าต้องการ ไม่เคยดื้อเลยนะถึงจะไม่ค่อยสุภาพมากแต่รู้อะไรควรไม่ควร
##แบบนี้ช่วยอะไรเพื่อนได้บ้างคะ ร้องจนหลับไปแล้ว เรื่องครอบครัวก็ไม่อยากก้าวก่ายแต่เค้าเคยโดนทำร้ายจนบาดเจ็บแม้จะเล็กน้อยก็ตาม(คิ้วแตก) เค้าเป็นผู้มีพระคุณของเราเลยอยากตอบแทนทุกวันนี้คุยไม่มีคำหยาบเลยคุยแบบครอบครัว แต่ถึงงั้นเราก็ยังเป็นคนนอกครอบครัวที่นอกจากให้คำปรึกษาแล้วก็ไม่มีอะไรที่ทำได้ อายุใกล้18 ไม่อยากให้ดั้นด้นมาเองกลัวบ้านเค้าแจ้งความ
เพื่อนปรึกษาจะย้ายมาอยู่เป็นรูมเมทกับเราเพื่อเรียนและทำงานด้วย แต่พ่อแม่ไม่ยอมทั้งที่ไม่มีเงินส่งเรียน และไม่ให้ทำงาน
เราจึงได้ถามว่ามาอยู่ทำงานด้วยกันมั้ยแต่ขอพ่อแม่ก่อนนะเป็นลูกสาวคนเดียวยังไงเค้าก็ต้องหวง ถ้าไม่ให้เราขอคุยด้วยหน่อยแต่ขอเคารพกันตัดสินของพ่อแม่เค้า อยากพูดให้เข้าใจเพราะกศน.พ่อแม่เค้ามองว่าการศึกษาต่ำไม่ดี(ทั้งที่ไม่ใช่เลย)จะไปทำอะไรกินแต่ก็ไม่มีเงินส่งเรียนเพราะตกงานอยู่คุณพ่อก็ไปทำงานที่ตจว.หลายเดือนกว่ากลับงานก็ไม่ได้เงินเยอะอะไรนักไม่รู้ว่าส่งกลับมารึเปล่าด้วยเค้าไม่ได้บอก ซึ่งเราเองก็เรียนกศน.เพราะต้องทำงานไม่อยากรบกวนที่บ้านเยอะ(สัตว์เลี้ยงเยอะ)
แต่เรามีกินมีใช้ปกติดี จะให้เค้ามาอยู่ด้วยก็ไม่ใช่เรื่องหรอกเราในสายตาพ่อแม่นับเป็นคนอื่น แต่เพื่อนอยากมาอยู่มากเพราะทนไม่ไหวบอกว่ารถที่ใช้ก็ยังผ่อนไม่หมดกลัวไม่ได้เรียนต้องเริ่มต้นใหม่เสียเวลาเป็นปีๆ จากที่เป็นคนอวบตอนนี้เพื่อนผอมมากไอเราก็เป็นห่วงแต่ทำอะไรไม่ได้แค่นี้เค้าก็หาว่าเรายุยงลูกเค้าให้มาอยู่ด้วยแล้วแถมพอลูกซักไซ้ก็ขู่จะตัดความสัมพันธ์ ขู่จะทำร้าย เราเลยให้เพื่อนอยู่เงียบๆก่อน
เค้าเป็นลูกสาวคนเล็กของบ้านไม่แปลกที่เค้าจะหวง สุดท้ายก็บอกแค่ว่าถ้าลำบากดูแลเค้าไม่ได้หนูยินดีให้เค้ามาอยู่ด้วย แต่เค้าก็บอกจะพามาหา นั่นแหละเลยบอกไปว่าไม่ได้เหงาค่ะแต่เป็นห่วงหนูอยู่คนเดียวได้ทว่าเพื่อนโทรมาร้องไห้บ่อยมากจากที่เป็นคนร่าเริง กลัวเค้าเป็นโรคซึมเศร้ามาก เคยใช้รุ่นน้องพาไปพบแพทย์เมื่อนานมาแล้วพ่อแม่ไม่ยอมพาไป ที่ไปนี่เพราะอาจารย์สังเกตุเห็นแล้วขอให้เค้าลองไปดู เค้าเคยเล่าว่าแม่เคยเป็ยที่ปรึกษาทุกเรื่องแต่จะชอบชักจูงไปในทางที่เค้าต้องการ ไม่เคยดื้อเลยนะถึงจะไม่ค่อยสุภาพมากแต่รู้อะไรควรไม่ควร
##แบบนี้ช่วยอะไรเพื่อนได้บ้างคะ ร้องจนหลับไปแล้ว เรื่องครอบครัวก็ไม่อยากก้าวก่ายแต่เค้าเคยโดนทำร้ายจนบาดเจ็บแม้จะเล็กน้อยก็ตาม(คิ้วแตก) เค้าเป็นผู้มีพระคุณของเราเลยอยากตอบแทนทุกวันนี้คุยไม่มีคำหยาบเลยคุยแบบครอบครัว แต่ถึงงั้นเราก็ยังเป็นคนนอกครอบครัวที่นอกจากให้คำปรึกษาแล้วก็ไม่มีอะไรที่ทำได้ อายุใกล้18 ไม่อยากให้ดั้นด้นมาเองกลัวบ้านเค้าแจ้งความ