สวัสดีค่ะ อันนี้กระทู้แรกของเราเลยค่ะ อยากระบายมากแต่ก็ไม่มีคนให้ระบายด้วย5555
เข้าเรื่องนะคะคือเราเป็นคนไม่มั่นใจในหน้าตาตัวเองมากๆคิดว่าตัวเองไม่สวยไม่ดูดีเหมือนคนอื่นเขา (เราเป็นคนตัวเล็กผิวไม่ขาว ผมหยักโศก ผอมแห้ง) เวลาเดินไปไหนกับเพื่อนก็จะเปรียบเทียบตัวเองกับเพื่อนตลอดเลยค่ะทําไมเขาดูโตจัง ทําไมดูสวยดูดี แล้วย้อนกลับมามองตัวเองคือมันคนละอย่างเลยค่ะ เราพยายามทําให้ตัวเองดูดีขึ้นนะคะ ซื้อพวกกันแดดสกินแคร์จนเราคิดว่าเราดูดีกว่าเมื่อก่อนนะ แต่มันต้องใช้เรื่อยๆอะค่ะ ซึ่งมันก็ไม่ใช้ถูกๆ ไม่นานเราก็กลับมาเป็นแบบเดิม ยิ่งไม่มีความมั่นใจมากกว่าเดิมแล้วยิ่งต้องเปิดแมสต่อหน้าเพื่อนตอนกินข้าวคือเป็นสิ่งที่เราพยายามมากค่ะ ไม่อยากให้เขาเห็นหน้าเรา เวลากินข้าวเราไม่มองหน้าใครเลยค่ะ มองแต่จานข้าวไม่กล้าสบตาใครแล้วคิดว่าคนอื่นจะมองเราอยู่รึป่าวจะคิดยังไงกับเรา เราไม่ชอบตัวเองที่คิดมากแบบนี้เลยค่ะ แต่ทําไม่ได้คิดไปนํ้าตามันก็ไหล เครียดมากค่ะ ตอนนั่งกินข้าวด้วยคน3คน เพื่อนคนนึงชมอีกคนว่า เธอสวยจัง แบบพูดจริงๆไม่ได้ล้อเล่น เราที่นั่งข้างๆรู้สึกแปลกๆค่ะ ไม่ใช่ว่าเราต้องการให้เขาชมเราเหมือนกันนะคะ ถ้าเขาชมเราเราคงคิดมากกว่านี้อีกค่ะ แต่แบบมันบอกไม่ถูกอะค่ะ เพื่อนบางคนชมเราว่าน่ารักเราก็ยิ้มตอบ แต่ในใจก็คิดไปเรื่อย ตอนนี้เราพยายามเก็บเงินซื้อพวกสกินแคร์ โลชั่นค่ะ พยายามใช้เงินให้ประหยัดที่สุด เพื่อจะทําให้ตัวเองสวยดูดีและ เราจะพยายามเข้าสังคม อยากลองแบบทักเพื่อนแบบไม่เขินดูบ้าง55555 จริงๆอยากมาระบายเฉยๆค่ะ ไม่ได้หวังว่าจะมีคนมาอ่าน55555#สู้ๆนะตัวเรา