ว้าวุ่น...

ใกล้กับเธอแค่ไหน
ก็ยังเหมือน ยิ่งห่างยิ่งไกลกับเธอเท่านั้น
ทุกๆ ครั้ง คอยบอกตัวเองว่าเป็นแค่ฝัน
ทุกครั้งที่ใกล้กัน และฉันต้องกลั้นใจ

แค่สมมุติว่าเรา รักกัน
โลกใบนี้ก็พลัน หยุดหมุนไป
เกิดอะไรขึ้นมา ละหัวใจ
จะเก็บอาการ ได้อีกนานแค่ไหน

เนื่องจากตอนนี้ มีคนๆ หนึ่งกำลังว้าวุ่นในใจ
จะทนเก็บคำๆ นั้นเอาไว้ ได้นานแค่ไหนไม่รู้เลย
ถ้าฉันบอกความในใจ
แล้ว จะเปลี่ยนอะไรไปได้ละเธอ

เนื่องจากตอนนี้ มีคนๆ หนึ่งกำลังฟุ้งซ่านเกินไป
เก็บความคิดถึง ที่ยังไม่ถึง ที่เธอไม่ซึ้งสักเท่าไร
อธิษฐาน...ให้เป็นได้อย่างใจไม่ว่านานสักเท่าไร
มีคนหนึ่งว้าวุ่นใจแค่ไหน แต่เธอไม่รู้เลย

รู้อะไรบ้างไหม 
ทุกๆ ครั้ง ต้องเก็บต้องซ่อนอาการนั้นไว้
เพราะว่าฉันไม่อยากจะทำให้เธอสงสัย
ว่าความรักที่มี มันแทบล้นหัวใจ