แม่เสพยาตั้งแต่อายุ14-15 ผ่านมาจนตอนนี้แม่อายุ38 เขามีครอบครัวใหม่ซึ่งสามีแม่ก็เสพยาด้วยกัน ตอนนี้สามีของแม่เข้าคุกไปแล้ว แม่เสพยาหนักขึ้นๆ ไม่รู้ผิดชอบชั่วดี คนที่บ้านตักเตือนอะไรไม่ได้เลย แค่ดูแลพ่อของแม่เองซึ่งคือตาของฉัน เขาอารมณ์ร้ายเขาด่าทอพ่อของตัวเองด้วยคำที่ไม่ควรพูด เขาทำลายข้าวของที่บ้าน ทำความเดือดร้อนให้ยายที่บ้าน เขาโดนจับไป2ครัง แต่เอามาคุมประพฤติแต่ก็เห็นยังเสพยาเหมือนเดิม อยากรู้ทำไมกฎหมายไทยถึงได้ปล่อยประละเลยขนาดนี้ เราเป็นลูกคนแรกที่เขาไม่เคยเลี้ยงเราเขาทิ้งเรา(เราไปอยู่กับย่า) แม่มีลูกใหม่อีก2คน เขาก็ไม่เลี้ยงโยนให้คนแก่เลี้ยง เขาไม่เคยส่งเสียเราและลูกใหม่เลยซึ่งเราไม่เคยเรียกร้องเพราะเราอยู่ทางบ้านพ่อ เราต้องคอยดูแลน้องต่างพ่อเพราะสงสารน้อง ค่าไปโรงเรียนค่าเทอมของน้องยายต้องเป็นคนส่งเรามาคอยช่วยปิดเทอม แม่พูดกะเราว่าใครเลี้ยงพวกมันก็ต้องเป็นคนส่งพวกมันเรียนไปสิเกี่ยวอะไรกับแม่ เราได้ยินคำนี้เราจุกอกเลย สงสารน้อง ตัวเราเองก็มีลูก ได้ยินคำพูดพวกนี้ออกจากปากคนเป็นแม่ได้ยังไง เราเป็นซึมเศร้าเราพยายามไม่คิด แต่พฤติกรรมของเขามีแต่ทำให้คนอื่นกลัวเขาคลุ้มคลั่งฆ่าใครขึ้นมาจะทำยังไงดี?😓
เราเป็นโรคซึมเศร้า แม่เราติดยาเสพติดเราอยากให้แม่ติดคุกเราผิดไหม