สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
ตอนนี้ยังไม่เป็นมรดกครับ เพราะแม่ยังไม่เสียชีวิต
แม่จะให้ใครก็ได้
แต่ตอนที่พ่อเสีย ควรแบ่งมรดกให้ลูก หลังจากหักของแม่ไปแล้วครึ่งนึง ลูกๆควรได้เท่ากัน
ถ้าจะแตกหักให้ท้วงประเด็นนี้
และที่แนะนำคือ อย่างไปหวังในมรดกเลยครับ อย่าใช้หนี้แทนแม่ เพราะใช้ไปก็โดนหารสามอยู่ดี
ให้เก็บเงินที่จะจ่ายหนี้ให้แม่ไว้ในบัญชีตัวเองดีกว่า และลดเงินให้แม่ลง บอกไปว่าเราลำบากเหมือนกัน
ถ้าไม่ทำแบบนี้คุณจะรู้สึกแค้นในแม่ไปตลอดชีวิตคุณละครับ
เวลาแม่ร้องให้มา ก็บอกว่าเดี๋ยวเคลียร์หนี้ให้แปลงไหน แม่ก็โอนมาเลย เพราะไม่งั้นแม่ก็เอาไปจำนองอีก ต้องมาเดือดร้อนกันอีก
เป็นเรื่องปกติของคนเป็นแม่ครับ ที่จะขูดรีดเอาทรัพยากรจากลูกที่รวยกว่าไปให้ลูกที่จนกว่า ข้ออ้างคือความกตัญญู เครื่องมือคือน้ำตาครับ
เราอย่าใจอ่อนแล้วยืนบนหลักการเป็นพอครับ
เวลาอยากให้อะไรแม่ อย่าให้เป็นเงินสดครับ ให้ซ์้อของไปให้แทน สั่ง โชปี้ ให้ส่งถึงบ้านเลย
ถามว่าแม่อยากได้อะไรก็ซื้ออันนั้นให้ อย่าให้เป็นเงินครับ
แม่จะให้ใครก็ได้
แต่ตอนที่พ่อเสีย ควรแบ่งมรดกให้ลูก หลังจากหักของแม่ไปแล้วครึ่งนึง ลูกๆควรได้เท่ากัน
ถ้าจะแตกหักให้ท้วงประเด็นนี้
และที่แนะนำคือ อย่างไปหวังในมรดกเลยครับ อย่าใช้หนี้แทนแม่ เพราะใช้ไปก็โดนหารสามอยู่ดี
ให้เก็บเงินที่จะจ่ายหนี้ให้แม่ไว้ในบัญชีตัวเองดีกว่า และลดเงินให้แม่ลง บอกไปว่าเราลำบากเหมือนกัน
ถ้าไม่ทำแบบนี้คุณจะรู้สึกแค้นในแม่ไปตลอดชีวิตคุณละครับ
เวลาแม่ร้องให้มา ก็บอกว่าเดี๋ยวเคลียร์หนี้ให้แปลงไหน แม่ก็โอนมาเลย เพราะไม่งั้นแม่ก็เอาไปจำนองอีก ต้องมาเดือดร้อนกันอีก
เป็นเรื่องปกติของคนเป็นแม่ครับ ที่จะขูดรีดเอาทรัพยากรจากลูกที่รวยกว่าไปให้ลูกที่จนกว่า ข้ออ้างคือความกตัญญู เครื่องมือคือน้ำตาครับ
เราอย่าใจอ่อนแล้วยืนบนหลักการเป็นพอครับ
เวลาอยากให้อะไรแม่ อย่าให้เป็นเงินสดครับ ให้ซ์้อของไปให้แทน สั่ง โชปี้ ให้ส่งถึงบ้านเลย
ถามว่าแม่อยากได้อะไรก็ซื้ออันนั้นให้ อย่าให้เป็นเงินครับ
ความคิดเห็นที่ 6
เราเข้าใจความน้อยใจของคุณค่ะ
แต่เราอยากจะบอกว่า สมบัติเป็นของแม่ เค้าอยากให้ใครก็แล้วแต่แม่เลย
แต่เงินในกระเป๋าคุณก็เป็นของคุณเช่นกัน คุณอยากให้ก็ให้ ไม่อยากให้ก็บอกให้แม่ไปขอพี่สาวบ้าง
ถ้าเป็นเราจะบอกแม่ว่า สมบัติแม่คุณไม่เอา แม่จะให้พี่สาวก็ยกให้เลย แต่พี่สาวจะต้องเป็นคนดูแลรับผิดชอบแม่นะ เพราะได้จากแม่ไปเยอะแล้ว คุณแค่ดูอยู่ห่างๆ พอ เผื่อพี่สาวจะมีความรับผิดชอบขึ้นมาบ้าง
แต่เราอยากจะบอกว่า สมบัติเป็นของแม่ เค้าอยากให้ใครก็แล้วแต่แม่เลย
แต่เงินในกระเป๋าคุณก็เป็นของคุณเช่นกัน คุณอยากให้ก็ให้ ไม่อยากให้ก็บอกให้แม่ไปขอพี่สาวบ้าง
ถ้าเป็นเราจะบอกแม่ว่า สมบัติแม่คุณไม่เอา แม่จะให้พี่สาวก็ยกให้เลย แต่พี่สาวจะต้องเป็นคนดูแลรับผิดชอบแม่นะ เพราะได้จากแม่ไปเยอะแล้ว คุณแค่ดูอยู่ห่างๆ พอ เผื่อพี่สาวจะมีความรับผิดชอบขึ้นมาบ้าง
ความคิดเห็นที่ 5
เคยมีเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน เสียความรู้สึกสุดๆ แต่พอมาเป็นแม่ เลยเข้าใจจิตวิทยาแม่ คือ คุณน่ะ รู้สึกแม่ทำไม่ถูก แต่ก็ยังส่งเงินให้แม่ใช่ไหม เพราะไม่งั้นแม่ไม่มีใช้ มนุษย์แม่ก็คล้ายๆกัน เค้ารู้แหละ ว่าพี่สาวทำไม่ถูก แต่ต้องให้
เพราะสิ่งที่มนุษย์แม่กลัวที่สุดคือ ลูกไม่มีกินนี่แหละ ยิ่งตัวเองมีลูกไม่มี ยิ่งรู้สึกผิด เพราะสัญชาติญาณแม่คืออดแทนลูก เคยเห็นข่าวไหม แม่แบ่งข้าวก้อนสุดท้ายให้ลูกได้ตัวเองอด ทีนี้ความยากมันอยู่ที่ เมื่อก่อนเราไม่ได้ให้อะไรแม่ แต่ตอนนี้เรามีส่วนในทรัพย์สินนั้น จึงเหมือนเอาของเราไปให้ลูกคนแย่กลายๆ อันนี้เราไม่เคยทำนะ ไม่ได้บอกว่าถูก แต่ถ้าเราเข้าใจจิตวิทยา จะได้เข้าใจว่า แม่ส่วนใหญ่เป็นแบบนี้
การทำบุญจิตใจต้องสบายใจ เราแนะนำว่าให้เท่าที่สบายใจ ไม่ต้องเยอะ แล้วเก็บเป็นก้อน ให้แม่ในรูปที่แม่ได้คนเดียว เช่น กินอาหารดีๆ ตรวจสุขภาพ ไปต่างจังหวัด ดีกว่าไหม
เพราะสิ่งที่มนุษย์แม่กลัวที่สุดคือ ลูกไม่มีกินนี่แหละ ยิ่งตัวเองมีลูกไม่มี ยิ่งรู้สึกผิด เพราะสัญชาติญาณแม่คืออดแทนลูก เคยเห็นข่าวไหม แม่แบ่งข้าวก้อนสุดท้ายให้ลูกได้ตัวเองอด ทีนี้ความยากมันอยู่ที่ เมื่อก่อนเราไม่ได้ให้อะไรแม่ แต่ตอนนี้เรามีส่วนในทรัพย์สินนั้น จึงเหมือนเอาของเราไปให้ลูกคนแย่กลายๆ อันนี้เราไม่เคยทำนะ ไม่ได้บอกว่าถูก แต่ถ้าเราเข้าใจจิตวิทยา จะได้เข้าใจว่า แม่ส่วนใหญ่เป็นแบบนี้
การทำบุญจิตใจต้องสบายใจ เราแนะนำว่าให้เท่าที่สบายใจ ไม่ต้องเยอะ แล้วเก็บเป็นก้อน ให้แม่ในรูปที่แม่ได้คนเดียว เช่น กินอาหารดีๆ ตรวจสุขภาพ ไปต่างจังหวัด ดีกว่าไหม
ความคิดเห็นที่ 2
ถ้าแม่ยืนกรานจะแบ่งเท่ากันจากที่เหลืออยู่ พวกลูกชายก็ไม่ต้องส่งเสียแม่และไม่ต้องจ่ายค่าอะไรให้อีกต่อไป ถ้าแม่จะให้อะไรพี่สาวอีกก็ให้เอาสมบัติแม่ไปขายปรนเปรอเขาไปให้หมด ขายใช้หนี้ให้หมด หมดแล้วหมดเลย ไม่ต้องแคร์แล้ว ที่ผ่านมากตัญญูพอแล้ว ปล่อยแม่ไปตามยถากรรม ปลง
พ่อแม่ย่อมเห็นใจลูกคนที่ลำบาก ไปห้ามเขาก็ไม่ฟัง ดังนั้นก็ตัดใจจบที่ตัวเองไป
พ่อแม่ย่อมเห็นใจลูกคนที่ลำบาก ไปห้ามเขาก็ไม่ฟัง ดังนั้นก็ตัดใจจบที่ตัวเองไป
แสดงความคิดเห็น
ขอถามเรื่องการแบ่งมรดกระหว่างลูกคนเก่งกับคนเเย่หน่อยครับ
ซึ่งขอเกริ่นก่อนว่าปัจจุบันยังไม่ได้เเบ่งมรดกจากเเม่นะครับ พ่อตายไปแล้วแม่ถือครองมรดกอยู่แม่เเก่เเล้วทำงานไม่ค่อยได้ต้องส่งค่าเลี้ยงดู
โดย
ผมคนเล็ก โสด จ่ายเงินค่าเลี้ยงดูให้เเม่ทุกเดือนซึ่งน่าจะเยอะสุดในพี่น้อง หนี้ของเเม่หลายเเสนก็กำลังทยอยจ่ายให้ ของขวัญอะไรเเม่อยากได้ซื้อให้หมด ซึ่งในเรื่องที่จะเล่าผมคือคนเก่งที่ว่า
คนโต พี่ชาย ค่อนข้างเเก่หย่าภรรยาเเล้วเเล้วปัจจุบันต้องส่งเงินลูก 2 คนเรียนมหาลัย เเม่ขอเงินพี่เขาค่าเลี้ยงดูตลอดหลังๆส่งน้อยลงเเต่ก็ส่งทุกเดือนเพราะเป็นพี่คนโต
คนรอง พี่สาว ปัจจุบันเป็นเเม่ม่าย ลูกสอง เป็นคนเเย่ของที่นี้เพราะเจ้าตัว ชอบอ้างปัญหาครอบครัวแล้วยืมเงินจากทางบ้านไปเยอะมาก มาทีไรขอเเต่เงินซึ่งขอไปใช้หนี้เจ้าตัวนั้นละ ขอทีขอเยอะด้วย ครั้งที่จำได้เเม่นก็เอาบ้านไปจำนองเเลกเงิน เเม่ขายทองให้ เเม่เอารถเข้าไฟเเนนให้ ซึ่งหลายครั้งผมก็เข้าใจเขาลำบากเเต่รอบล่าสุดคือเเม่ต้องเอาที่ดินไปขายใช้หนี้ให้ ซึ่งตอนนั้นผมกับพี่ชายก็ห้ามกันเพราะจะขายกันเองได้ยังไง ที่ดินก็อยู่กันเเต่เเม่ก็เเอบเอาไปขายใช้หนี้ให้พี่สาว ซึ่งตามตรงตอนนั้นเคืองมากเเต่ก็ขายไปเเล้วก็พอพูดกันได้
เเต่ที่เริ่มรู้สึกไม่เป็นธรรมคือ การเเบ่งมรดก ตอนเเรกคือหากไม่รวมที่ดินที่ขายไปจะเเบ่ง 3 ส่วน ส่วนที่ขายไปแล้วกับอีกสองส่วน
ปกติทุกคนควรได้เท่าเทียมกันคนละส่วนตามตกลง เเต่พอเเม่เเอบขายที่ดินให้พี่สาวไปเเล้วเลยเหลือ 2 ส่วนเเต่ปัญหาคือเเม่ยังจะหาร 3 เหมือนเดิม
ซึ่งตามตรงผมคิดว่าไม่เป็นธรรมเเก่ลูกๆซึ่งก็คือพวกผมเลย
เพราะ จากที่เเม่บอก พี่เขาลำบากเเบ่งให้พี่เข้าบ้างเเต่ไม่ถามลูกชายทั้งสองเลยว่าคิดยังไงครับ
คือเเม่ชอบบอกก็ผมทำงานสบายมีเงินเยอะกว่าเพื่อนควรให้พี่ เเต่ไม่ถามสักคำว่าลูกชายก็ลำบากนะ
พี่ชายก็ต้องส่งเลี้ยงดูลูก 2 คน เหมือนพี่สาวแถมตอนนี้คือกำลังเข้ามหาลัยต้องใช้เงินเยอะมากทำงานทุกวันไม่เคยหยุดเอา OT จ่ายค่าเทอมลูกเเถมแม่ยังมาขอใช้หนี้เก่าของเเม่ไม่ขาด
ผมก็เหมือนกันคือด้วยความอยากให้เเม่ภูมิใจก็พยายามอย่างหนักเพื่อจะเข้าบริษัทดีๆจนเครียดมากเเต่พอเเม่ขอเงินไปใช้หนี้ของเเม่ส่วนใหญ่ผมก็เป็นคนจ่ายให้ เเถมค่าเลี้ยงดูเเม่ส่วนใหญ่ผมเป็นคนจ่ายเยอะสุด
ซึ่งพี่สาวไม่เคยจ่ายสักบาท ค่าเลี้ยงดูเเม่ที่เเก่เเล้วก็ไม่เคยจ่าย ไม่เคยจ่ายนี้คือไม่เคยจริงๆตั้งเเต่ก่อนมีลูกเพราะเจ้าตัวเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านพ่อเเม่โอ๋มากไม่เคยต้องให้คอยรับผิดชอบอะไรในครอบครัวเลย สิ่งเดียวที่เห็นคือจะเสนอหน้ามาบ้านมาขอเงินเวลาขัดสน
ซึ่งผมพอเเม่พูดเเบบนั้นบ้านจะเเตกเลยเลยเพราะผมก็คิดหลายครั้งทำไมต้องตามใจพี่สาวตลอดขายบ้านให้เงินเขาไปเเล้วทำไมมรดกยังหาร 3 เหมือนเดิมเเถมตั้งเเต่จำความได้พี่สาวไม่เคยเเสดงความรับผิดชอบต่อเเม่เลย ปัจจุบันเวลาเเม่ร้องไห้มาให้ใช้หนี้พวกผมก็เป็นคนจ่ายส่วนใหญ่ทั้ง หนี้ กยศ เงินล้าน หรือ จำนองที่ดินที่ส่วนใหญ่ก็เอาเงินไปให้พี่สาวนั้นละ ซึ่งยอมรับตอนจำนองพวกผมก็ได้บ้างเเต่ก็น้อยเป็นเงินค่าปิดปากจากเเม่เพื่อช่วยพี่สาวซึ่งปัจจุบันใครใช้หนี้ก็พวกผมนั้น ละ
ที่ตั้งกระทูนี้คืออยากระบายเพราะใจหนึ่งก็สงสารพี่สาวนะเเต่พอคิดอีกทางก็คิดเราจำพยายามใช้ชีวิตอยากหนักทำเพื่อทั้งที่คนที่ไม่ต้องทำดีเด๋อะไรได้สิทธิ์เยอะกว่าชาวบ้านเเล้วลูกคนเก่งต้องเเบ่งปันให้คนไม่เก่งเเบบนั้นผมไม่น่าจะพยายามตั้งเเต่แรกไม่ดีกว่าเหรอ ซึ่งตามตรงยอมรับอคติในใจตอนนี้มีเยอะมากผมอาจผิดส่วนหนึ่งเเต่ก็อยากถามชาว พันทิฟว่าต้องทำไง
ปล อันนี้เรื่องจริงไม่ได้เเต่งหากไม่เชื่อก็ขอให้เป็นนิทานอ่านเล่นของทุกคนไปละกันครับ