กระทู้นี้เป็นกระทู้ระบายนะคะ

ก่อนหน้านี้เราเคยตั้งกระทู้ถามพี่ๆเพื่อนๆชาวพันทิปค่ะ ว่าควรออกจากบริษัทเก่า ไปทำบริษัทเล็ก แต่เงินเดือนเพิ่มขึ้นไหม
คำตอบก็มีหลากหลายกันไปค่ะ สรุปแล้วเราตัดสินใจออกมาทำบริษัทเล็กนะคะ

อยากจะบอกว่าคิดผิดมากๆค่ะ ไม่น่าทิ้งเซฟโซนที่ที่เราอยู่มานานเลย

เรื่องมีอยู่ว่าก่อนที่เราตัดสินใจจะไปทำที่ใหม่ เจ้าของบริษัทพูดกับเราดีมากค่ะ โน้มน้าวให้เรามาทำ จนมารู้ความจริงค่ะว่าเขาหลอกเรามาทำก็เมื่อตอนเข้ามาทำงานแล้ว

ตอนที่เรายังไม่ได้ตกลงมาทำ เราได้ถามถึงพนักงานบริษัทว่ามีกี่คนอะไรยังไงกับเจ้าของบริษัทไป เขาตอบได้หมด ว่ามีกี่คน แต่ละคนทำหน้าอะไร แต่พอมาจริงๆกลับมีพนักงานแค่ 2 คน (เรากับพนักงานใหม่ที่เขาเพิ่งรับเข้ามาเหมือนกัน)
ตอนแรกยอมรับว่าช็อคค่ะ

และเรื่องลักษณะงานที่เราต้องรับผิดชอบ ก็คุยกันชัดเจนว่าทำอะไรบ้างก่อนที่จะตกลงเริ่มงาน
แต่พอมาจริงๆ ทำงานจับฉ่ายหนักมากค่ะ ทำสากกระเบือยันเรือรบ เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว
ทั้งเปิดบิล ยื่นภาษีบริษัท รับคนเข้าทำงาน แอดมินดูแลเพจหลังบ้าน จัดซื้อ ดูสต็อก รับของเองเวลา sup มาส่งของ และยังต้องมาเป็นเซลล์อีก ชนิดที่ว่าออกจากที่นี่ไป เปิดบริษัทเองได้เลย

และส่วนมากทางเจ้าของบริษัทจะเน้นยอดขาย เขาก็จะมาบีบเราว่าได้ลูกค้าไหม ปิดยอดนี้ได้หรือยัง บลาๆๆ แต่เขาไม่นึกถึงว่างานแต่ละวันที่เขาสั่งมันเยอะมากๆ ยิ่งงานเอกสารยิ่งเยอะสุดๆ (ก่อนมาทำบอกไม่เยอะ มีคนช่วยดู)

สรุปก็คือโดนหลอกมาทำนั่นแหละค่ะ เลยกะว่าจะทำให้ครบ4เดือนแล้วจะลาออก

แต่บังเอิญเรื่องมันดันมาเกิดซะก่อน ต้องขออธิบายก่อนนะคะ ว่านิสัยส่วนตัวเจ้าของบริษัทพูดจาโผงผาง คิดจะพูดก็พูดออกมาเลย ด่าคำหยาบกับพนักงาน (ต่างจากตอนอยากได้เรามาเป็นพนักงานสุดๆ)

แล้ววันหยุดสงกรานต์ที่ผ่านมา ทางบริษัทกำหนดให้หยุดตามกำหมายแรงงานเป็นปกติ แต่หลังจากที่เราหยุดยาว เรามีอาการครั่นเนื้อครั่นตัว ปวดหัวตัวร้อน เข้าห้องน้ำบ่อย เราเลยไลน์ไปแจ้งเจ้าของบริษัทว่า ขอลาป่วย 1 วัน แต่สิ่งที่เขาตอบกลับมาคือ “ลาออกไปเลยครับน้อง” นั่นคือสิ่งที่เขาพิมพ์กลับมาหาเรา

เราเลยโทรไปเผื่อที่จะถามเหตุผลว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็โดนเขาตัดสายถึง 2 รอบ เราเลยใช้อีกเบอร์ที่เขาไม่รู้จักโทรไป ปรากฎว่าเขารับสายนี้
เราก็ถามถึงเหตุผลว่าทำไมถึงให้ออกกระทันหัน เขาตอบกลับมาประมาณว่าเขาให้เราหยุดสงกรานต์เยอะแล้ว แล้วเรามาขอลาป่วยเพิ่มอีก 1 วัน เขาบอกว่ามันไม่ใช่ เหมือนว่าเรากุเรื่องป่วยขึ้นมาเพื่อเป็นข้ออ้างในการหยุด ซึ่งเราก็บอกเขาไปตามตรงว่าเราป่วยจริงๆ เขาก็ยืนยันจะให้เราออก
เราเลยแจ้งเขาเรื่องสิทธิที่ลูกจ้างควรได้รับจากนายจ้างโดยการไม่บอกกล่าวล่วงหน้าว่าให้ออก อาจจะต้องมีค่าบอกกล่าวให้กับเรานะ
เขาได้ยินไปเขาก็เงียบไปสักพัก แล้วบอกกับเราว่างั้นก็ไปเอาใบรับรองแพทย์มา แล้วพรุ่งนี้มาทำงานปกติ

คือตอนนั้นยอมรับเลยค่ะว่าเสียความรู้สึกสุดๆ ไม่มีคำอะไรจะพูดต่อเลย

หลังจากวางสายไม่นาน เขาก็ให้พนักงานอีกคนโทรมาเกลี่ยกล่อมเรา (น่าจะไปเช็คกฎหมายแรงงานมาแล้ว) พนักงานคนนั้นก็พูดเข้าข้างเขานะคะ ว่าเมื่อเช้าเขาน่าจะเครียด เพราะลูกค้าเคลมสินค้า แล้ววันนี้เขาตั้งใจจะประชุม แต่เราไม่ได้ไป การประชุมเลยไม่ได้เริ่มขึ้น คำถามคือ แล้วเราผิดอะไร เราก็ใช้สิทธิในการลาป่วยตามปกติ (ตั้งแต่ทำงานมา ไม่เคยลาเลยสักครั้ง) เขาจะมาหงุดหงิดแล้วลงที่เราได้เหรอ แล้วพนักงานคนนั้นก็บอกกับเราค่ะ ว่าเราก็รู้ว่าเจ้านายนิสัยเขาเป็นยังไง ให้เราทำเป็นลืมๆ ไม่ต้องคิดอะไร แล้วพรุ่งนี้ก็กลับเข้าไปทำงานเหมือนเดิม แล้วเอาใบรับรองแพทย์มาให้ดูด้วยว่าป่วยจริง

คำถามคือ เราป่วย เราอยากพักผ่อน เรายังต้องหอบสังขารไป รพ. เพื่อเอาใบรับรองแพทย์อีกเหรอ
คือเราไม่สบายไม่พอ ยังปวดท้องประจำเดือนอีกด้วย (ผู้หญิงรู้ดีค่ะ ว่าปวดท้องประจำเดือนมันทรมาณขนาดไหน)

แล้วการทำงานเราก็ทำเต็มที่ ถึงงานจะจับฉ่าย ก็ทำเสร็จลุล่วงตามเป้าหมาย และทำออกมาได้ดี เขาจะมาใช้อารมณ์ชั่ววูบกับพนักงานแบบนี้ก็ได้เหรอ

ที่ส่วนใหญ่ที่เจอ บริษัทเล็กแทบจะไม่มีระบบ ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับเจ้าของล้วนๆ คิดว่าคงไม่เป็นเหมือนกันทุกที่ แต่เท่าที่เจอมาก็มีแต่แบบนี้

ท้อเลยค่ะเจอแบบนี้ 🥲🥲🥲🥲

ขอบคุณพื้นที่พันทิปในการระบายค่ะ