คือ เรื่องมีอยู่ว่า เราสนิทกับครูคนหนึ่ง ครูเขาเป็นผญ เราก็เป็นผญ พวกเราสนิทกันง่ายมากๆ จนพูดคุยกันได้ทุกเรื่องเลยก็ว่าได้ เหมือนพี่กับน้อง ช่วงเเรกๆก็สนิทกันมาก แต่พอหลังๆก็เริ่มเหินห่างกัน คงเป็นเพราะครูเขางานยุ่งมากๆ แต่เราก็เข้าใจค่ะ คือเรื่องที่เราจะพูดคือ เรากลัวว่าครูเขาจะไปสนิทกับนร.อีกคนนึง กลัวมากๆ เรารู้นะคะ ว่าครูเขาก็รักนร.ทุกคนเท่ากัน แต่เรากลัว เพราะนร.คนนี้ก็สนิทกับครูเขา แต่คงไม่เท่าเรา แต่ตอนนี้ มันอาจไม่ใช่แล้วรึป่าว เรากลัวมากเลยค่ะ คงเพราะเราไม่อยากให้เขาไปสนิทกับนร.คนนั้นมากกว่าเรา เรากลัวครูเขาจะสนใจเขามากกว่า เรารักครูเขามากๆ จนไม่อยากให้ไปสนิทกับนร.นั้นมากกว่า ฟิวแบบน้องหวงพี่ เรามีความรู้สึกแบบนี้ก็แค่กับนร.คนนั้นกับคนอื่นเราก็ไม่ได้อะไร เราเห็นแก่ตัวไปไหมค่ะ เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย ความจริงมันก็ดีแล้วหนิ มีคนรักและหวังดีกับครูเขาหลายคน
ทุกคนมีความเห็นยังไงบ้างค่ะ
ทุกคนว่าเราเห็นเเก่ตัวไหมค่ะ?
ทุกคนมีความเห็นยังไงบ้างค่ะ