คือเรื่องมันเป็นยังงี้ครับ ผมอยู่ต่างจังหวัด
ตั้งใจจะมาทําธุระเเละมาหาคนรักของผมนั้นโดยเฉพาะ
ก่อนมาก็คุยอะไรกันเรียบร่อยว่าจะเจอกันนัด
กันไปทํานั้นทํานี้ตามประสาคู่รักครับใจเราก็
จะใช้เวลา3 วันให้คุ้มที่สุดเเหละไหนๆก็ไม่เจอ
กันนานเเละอุส่าได้เจอทั้งทีผมโดยมีความหวัง
เเละตั้งหน้าตั้งตาที่จะเธอคนนั้นเอามากๆ
เเต่!!!เธอก็มาไม่ได้ครับเนื่องจากจู่ๆก็เป็นอะไร
สักอย่างที่คอวันนั้นทั้งวันเธอเลยไปหาหมอซึ่ง
เรื่องนี้เธอก็บอกให้ผมฟังก่อนหน้านั้นเเล้วเเต่
ก็ไม่คิดว่าหลังจากที่ผมกลับมาวันเเรกก็ไม่ได้
เจอกันเลยเเถมทั้งวันด้วยเธอก็ขอโทษผม
ผ่านเเชดใหญ่เลยซึ่งผมก็เข้าใจนะว่าเธอป่วย
ผมก็บอกเธอเองด้วยว่าให้เลือกไปหาหมอ
ก่อนเพราะถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นมาผมก็คงจะ
เสียใจมากๆผมก็พูดไม่ให้เธอคิดมากโกหกว่า
โอเคเเบบ100%ทั้งที่ใจจริงก็เเอบเสียใจบ้างที่วันนั้นทั้งวันไม่เจอกันเลยเเต่ทําไงได้อะไร
หลายๆจะให้เป็นเหมือนที่เราคิดไม่ได้หรอก
ผมก็เข้าใจในจุดนั้นดีเเล้วก็โทรก็คุยอะไรกัน
ปกติวันที่ 1 ก็จบไปเท่านี้
😔ต่อมาวันที่2 เธอก็มาไม่ได้อีกเนื่องจาก
เป็นวันสําคัญของครอบครัวเเละที่บ้านไม่ให้
ออกไปนอกบ้านด้วยส่วนหนึงเพราะที่บ้าน
อยากให้ช่วยงานมากกว่าเธอก็มาขอโทษมา
อะไรผมผ่านเเชตเหมือนเดิมผมก็พยายามฝืน
ตอบไปว่าโอเค ไม่เป็นไรต่างๆนาๆเพราะไม่
ร้องไห้ออกมาโชคดีที่คุยผ่านเเชตเธอเลยไม่
เห็นผมร้องจากนั้นก็โทรก็คุยกันปกติบอก
ตรงๆผมพยายามฝืนยิ้มฝืนคุยกับเธอเเบบโอ
เคเเต่ก็ไม่ได้อะไรมากมายขนาดนั้น วันที่ 2 ก็จบลง
วันที่3 เป็นวันที่ผมต้องกลับต่างจังหวัดซึ่ง
ครั้งนี้เธอก็้หมือนไมาวางอีกเเล้วเนื่องจากไป
หาหมออีกรอบเลยมาส่งผมไม่ได้จนตลอดนี้
พูดตรงๆผมรู้สึกเเย่มากๆเเละไม่โอสุดๆว่า
ทําไมมันจู่ๆก็มีเเต่มีอุปสรรคอะไรเข้ามาไม่
ยอมหยุดทั้งทีตั้งใจจะมาเจอเพราะคิดถึงเเละ
อยากเจอกันมากเเท้เลยไม่รู้ว่าตอนนี้ผมรู้สึก
ผิดวังกับอะไรกันเเน่เพราะความรู้สึกของผม
รัสึกทําไมถึงเธอถึงไม่พยายามมากกว่านี้ทั้งที่
ก็สามารถทําได้เเต่ถ้าเธอทําเเบบนั้นเพื่อผม
จริงๆก็ไม่ใช้ว่าจะเป็นเรื้องดีเพราะผมก็คงรู้สึก
ว่าไม่โอเคเเละเป็นคนเห็นเเก่ตัวเเละเอาเเต่ใจ
ทั้งทีครอบครัวสําคัญที่สุดเเท้ๆไม่ว่าจะเป็น
ใครก็ตามเเต่ถ้าเป็นผมผมก็คงเลือกเธอก่อนอยู่เเล้ว!
😔เลยอยากถามว่ญหาเเละความรู้สึกนี้ของตัวเองเเบบนี้ยังไงดีครับ
จัดการความรู้สึกนี้กับเหตุการณ์นี้ระวังผมกับคนรักยังไงดีครับ!!!
ตั้งใจจะมาทําธุระเเละมาหาคนรักของผมนั้นโดยเฉพาะ
ก่อนมาก็คุยอะไรกันเรียบร่อยว่าจะเจอกันนัด
กันไปทํานั้นทํานี้ตามประสาคู่รักครับใจเราก็
จะใช้เวลา3 วันให้คุ้มที่สุดเเหละไหนๆก็ไม่เจอ
กันนานเเละอุส่าได้เจอทั้งทีผมโดยมีความหวัง
เเละตั้งหน้าตั้งตาที่จะเธอคนนั้นเอามากๆ
เเต่!!!เธอก็มาไม่ได้ครับเนื่องจากจู่ๆก็เป็นอะไร
สักอย่างที่คอวันนั้นทั้งวันเธอเลยไปหาหมอซึ่ง
เรื่องนี้เธอก็บอกให้ผมฟังก่อนหน้านั้นเเล้วเเต่
ก็ไม่คิดว่าหลังจากที่ผมกลับมาวันเเรกก็ไม่ได้
เจอกันเลยเเถมทั้งวันด้วยเธอก็ขอโทษผม
ผ่านเเชดใหญ่เลยซึ่งผมก็เข้าใจนะว่าเธอป่วย
ผมก็บอกเธอเองด้วยว่าให้เลือกไปหาหมอ
ก่อนเพราะถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นมาผมก็คงจะ
เสียใจมากๆผมก็พูดไม่ให้เธอคิดมากโกหกว่า
โอเคเเบบ100%ทั้งที่ใจจริงก็เเอบเสียใจบ้างที่วันนั้นทั้งวันไม่เจอกันเลยเเต่ทําไงได้อะไร
หลายๆจะให้เป็นเหมือนที่เราคิดไม่ได้หรอก
ผมก็เข้าใจในจุดนั้นดีเเล้วก็โทรก็คุยอะไรกัน
ปกติวันที่ 1 ก็จบไปเท่านี้
😔ต่อมาวันที่2 เธอก็มาไม่ได้อีกเนื่องจาก
เป็นวันสําคัญของครอบครัวเเละที่บ้านไม่ให้
ออกไปนอกบ้านด้วยส่วนหนึงเพราะที่บ้าน
อยากให้ช่วยงานมากกว่าเธอก็มาขอโทษมา
อะไรผมผ่านเเชตเหมือนเดิมผมก็พยายามฝืน
ตอบไปว่าโอเค ไม่เป็นไรต่างๆนาๆเพราะไม่
ร้องไห้ออกมาโชคดีที่คุยผ่านเเชตเธอเลยไม่
เห็นผมร้องจากนั้นก็โทรก็คุยกันปกติบอก
ตรงๆผมพยายามฝืนยิ้มฝืนคุยกับเธอเเบบโอ
เคเเต่ก็ไม่ได้อะไรมากมายขนาดนั้น วันที่ 2 ก็จบลง
วันที่3 เป็นวันที่ผมต้องกลับต่างจังหวัดซึ่ง
ครั้งนี้เธอก็้หมือนไมาวางอีกเเล้วเนื่องจากไป
หาหมออีกรอบเลยมาส่งผมไม่ได้จนตลอดนี้
พูดตรงๆผมรู้สึกเเย่มากๆเเละไม่โอสุดๆว่า
ทําไมมันจู่ๆก็มีเเต่มีอุปสรรคอะไรเข้ามาไม่
ยอมหยุดทั้งทีตั้งใจจะมาเจอเพราะคิดถึงเเละ
อยากเจอกันมากเเท้เลยไม่รู้ว่าตอนนี้ผมรู้สึก
ผิดวังกับอะไรกันเเน่เพราะความรู้สึกของผม
รัสึกทําไมถึงเธอถึงไม่พยายามมากกว่านี้ทั้งที่
ก็สามารถทําได้เเต่ถ้าเธอทําเเบบนั้นเพื่อผม
จริงๆก็ไม่ใช้ว่าจะเป็นเรื้องดีเพราะผมก็คงรู้สึก
ว่าไม่โอเคเเละเป็นคนเห็นเเก่ตัวเเละเอาเเต่ใจ
ทั้งทีครอบครัวสําคัญที่สุดเเท้ๆไม่ว่าจะเป็น
ใครก็ตามเเต่ถ้าเป็นผมผมก็คงเลือกเธอก่อนอยู่เเล้ว!
😔เลยอยากถามว่ญหาเเละความรู้สึกนี้ของตัวเองเเบบนี้ยังไงดีครับ