เลี้ยงลูกอยู่บ้าน แต่สามีพาผู้หญิงไปอยู่ด้วยกัน😭

จบที่ใจคุณก่อนเลยค่ะ

ไม่ต้องรอว่า ขอจบกับเขาก่อน เขาต้อง “ยอม อนุญาต ให้จบ” ก่อน คุณถึงค่อยจะมาทำใจ ตัดใจจากเขา

ตอนนี้ เขามีใหม่ไปแล้วค่ะ ที่ยังยื้ออยู่ ไม่ใช่เพราะรักคุณหรือลูก แต่เขารู้สึกผิด และยังมีสำนึกผิดชอบชั่วดี จึงส่งเสียเงินทองมาให้ไม่ขาดสาย

คนเรา ถ้าไม่มี คำว่ารัก หรือ พิศวาส เป็นแรงขับเคลื่อน มีแต่ความรับผิดชอบ เป็นตัวกำหนด
__อำนาจการต่อรองในเรื่องนี้ จึงไม่ได้อยู่ที่คุณค่ะ__

อ่านเกมให้ขาด จะได้เดินเกมอย่างฉลาด

ตอนนี้คุณเป็นแม่ลูกอ่อน  / เขารู้ว่าคุณไปไหนไม่ได้  เงินเขาก็ต้องส่งให้ จึงไม่มีเหตุผลอะไรจะต้องตัดขาดจากคุณไงคะ
ผู้หญิงคนใหม่ สนองกิเลสกามเขาได้ คุณเองก็อยู่ไกล เขาจึงไม่เห็นเหตุผลที่จะต้องรีบตัดผู้หญิงคนนั้นออกไปตอนนี้

นี่แหละค่ะ  เรื่องราวเป็นแบบนี้  ถ้ามองอย่างไม่ใช้อารมณ์ไปจับ  คุณคิดว่า ควรทำอย่างไร ให้เกิดประโยชน์ต่อคุณและลูกมากที่สุดคะ ?
ใช่การฟูมฟาย คิดวนจนเครียด,ใช่การโวยวาย ขู่จะเลิกกับเขา หรือ ขู่ให้กับเขาเลิกกับคนนั้นหรือเปล่า ? …. ไม่ใช่เลยค่ะ ไม่มีประโยชน์ใดเลย

มาดู ต้นตอของเรื่องนี้กัน

มีผู้ชายหลายคน รักและหลงลูกมาก จากชอบเที่ยว / เจ้าชู้ / ขี้เหล้า ยอมเลิกหมด เพราะรักลูก  
พลังแห่งรักที่บริสุทธิ์ไม่หวังผลใดตอบแทนแบบนี้  “ความเป็นพ่อคนเท่านั้น ถึงจะได้สัมผัส”

แต่คำว่าลูก มิใช่ ภาพสวยหรู แบบตุ๊กตาน่ารัก
เพราะความเป็นจริง คือ ภาระหนักอึ้ง เสียงตะเบ็งร้อง / อึ ฉี่ ไม่เป็นเวล่ำเวลา  และที่สำคัญ  ทำให้ภรรยาอารมณ์แปรปรวน
หยุดสนใจดูแลตัวเอง และดูแลสามีไปเลย เพราะความเหนื่อยยาก อ่อนเพลีย และฮอร์โมนหลังคลอด พร้อมทั้งรูปร่างที่เปลี่ยนไป

เห็นไหมคะ
พอไม่ใช้อารมณ์  คุณจะมองปัญหาได้เฉียบขาด  ต้นตอเกิดตรงไหน แก้ตรงนั้นเลยค่ะ

เคล็ดลับคือ คนทุกคนชอบความสุข
แฟนคุณ ยังไม่เคยสัมผัความสุขจากคำว่า ลูก และครอบครัว  นำเสนอ “แต่ภาพดีๆตรงนี้ ให้เขาเสพค่ะ

คุณต้องใจเย็น  ค่อยๆ ทำให้เขาเห็นความน่ารักของลูก ค่อยๆเพิ่มความเอาใจใส่ในตัวเขา จากความห่วงใยอาทรของคุณ

เขาไม่ใช่คนเลวร้ายเสียทั้งหมด  ความรู้สึกผิดที่มีต่อคุณเป็นทุนเดิม จะทำให้คุณได้คะแนนพิเศษ กว่าผู้หญิงคนนั้น

เมื่อเขารักลูก และจำได้ ว่าเคยรักคุณมายังไง
เขาจะได้สติ และ จะมารับคุณกลับไปค่ะ

ทั้งนี้ … หากคุณมีทางไป และไม่อยากได้ผู้ชายคนนี้คืน พร้อมเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ก็ตกลงเรื่องค่าเลี้ยงดูกับเขาให้เรียบร้อย
พาเขาไปจดทะเบียนรับรองบุตร ลูกจะได้เป็นบุตรโดยชอบด้วยกฎหมายของเขา อนาคต เขาจะปฏิเสธความรับผิดชอบใดๆไม่ได้ค่ะ