ผมทำพ่อร้องไห้ครับ

คือว่าผมทำงานกับพ่อที่ กทม.มาได้จะเกือบปีละครับตอนมาอยู่กับพ่อแรกๆ พ่อผมก็ปกติดีเหล้าไม่ค่อยกินถึงกินก็กินไม่เยอะ แต่พักหลังๆ พ่อผมเริ่มติดเหล้า แล้วชอบโวยวาย พักหลังๆผมไม่ค่อยจะมีความสุขเลย ผมกล้าพูดเลยว่าผมยิ้มไม่ออกเลยครับ
พ่อผมเวลาเมาเขาก็จะชอบไปเที่ยวนั้นเที่ยวนี่ ทำผมเป็นห่วงอยู่เรื่อยเลยครับ ผมต้องคอยไปรับ แต่ก็เข้าใจครับนั้นพ่อเรา หลังจากนั้นไม่นานผมก็ตัดสินใจพักงานเพราะเหมือนผมจะทนไม่ไหวแล้ว ผมว่าจะกลับไปบ้านเกิดอยากกลับไปพักกายพักใจ ผมปล่อยพ่อผมอยู่คนเดียว แต่ผมก็อดเป็นห่วงพ่อไม่ได้เลยครับ เวลาพ่อโทรมาเขาจะเมาแล้วเขาก็จะร้องไห้เหมือนพ่อจะคิดถึงผมนั้นแหละครับ เขาก็จะบ่นว่าทำไมทิ้งพ่อ ผมก็จะบอกเสอมว่า ผมแค่กลับมาพักไม่ได้จะทิ้งพ่อ ไม่นานเดี๋ยวก้กลับไปหา อยากรู้ว่า ผมทำแบบนี้ผมผิดมั้ยครับ ที่ผมกลับบ้านเกิดก็เพราะผมคิดว่าตัวเองเหนื่อยอยากกลับไปพักผ่อนจิตใจ