เราเป็นนักเขียนที่เขียนมาแล้วสามปีค่ะ มีเรื่องประมาณหกเรื่อง จบไปสาม ตอนนี้คือยอดฟอลยอดฐานแฟนคลับคือไม่มีเลย ไม่มีคอมเม้นท์อะไรทั้งสิ้นจนเราท้อไปหลายรอบแต่ก็ฮึดสู้มาตลอดเพราะเป็นอาชีพที่อยากทำ
เวลาเราเขียนนิยาย ส่วนใหญ่ที่เราเห็นคนอื่นเขามีโพสต์ตัวละครต่างๆ ถ้าเกิดตัวละครเราเป็นแบบนั้นแบบนี้ แต่กับเราไม่เลยค่ะ เราเฉยชามาก นิ่งมาก เวลาเขียนนิยายก็เขียนไปเรื่อยๆเฉยๆชาๆ ไม่มีการร้องไห้เวลาแต่งตอนดราม่า เขินเวลาพระนายจีบกัน แล้วเราเป็นคนขี้เบื่อทำให้เวลาเขียนนิยายไม่มีอารมณ์ร่วมมันก็จะเบื่อ แล้วก็ท้อ
เราก็ลองทำตามคำแนะนำต่างๆ ฟังเพลง บิ้วอารมณ์(ซึ่งไม่ได้สักทีตายด้านเหมือนเดิม) ฟังคนเล่า เอาประสบการณ์จริงมาเขียน อ่านนิยายคนอื่นบิ้วอารมณ์(ซึ่งนิยายคนอื่นเราก็ตายด้านอีกเช่นเคย)
อ่านนิยายของคนอื่นก็ไม่มีอารมณ์ร่วมแต่มันสนุกนะ นิยายตัวเองอย่าพูดถึงยิ่งกว่าตายด้านอีกค่ะ ไม่มีกรี๊ดตัวละตนแบบคนอื่น ไม่มีเขียนแล้วลองมาอ่านทวนก็รู้สึกว่าเบื่อๆเฉยๆไม่สนุกเลย เราอ่านเองยังไม่สนุกเลยเราจะทำให้นักอ่านสนุกไปได้ยังไงกัน
อยากรู้ค่ะว่าเราควรแก้ปัญหายังไงดี เราตายด้านทางอารมณ์แล้วรึเปล่า ท้อมากๆTT คนเขียนยังไม่สนุกคนอ่านก็คงไม่สนุกเหมือนกัน
ทำยังไงให้มีอารมณ์ร่วมกับนิยาย
เวลาเราเขียนนิยาย ส่วนใหญ่ที่เราเห็นคนอื่นเขามีโพสต์ตัวละครต่างๆ ถ้าเกิดตัวละครเราเป็นแบบนั้นแบบนี้ แต่กับเราไม่เลยค่ะ เราเฉยชามาก นิ่งมาก เวลาเขียนนิยายก็เขียนไปเรื่อยๆเฉยๆชาๆ ไม่มีการร้องไห้เวลาแต่งตอนดราม่า เขินเวลาพระนายจีบกัน แล้วเราเป็นคนขี้เบื่อทำให้เวลาเขียนนิยายไม่มีอารมณ์ร่วมมันก็จะเบื่อ แล้วก็ท้อ
เราก็ลองทำตามคำแนะนำต่างๆ ฟังเพลง บิ้วอารมณ์(ซึ่งไม่ได้สักทีตายด้านเหมือนเดิม) ฟังคนเล่า เอาประสบการณ์จริงมาเขียน อ่านนิยายคนอื่นบิ้วอารมณ์(ซึ่งนิยายคนอื่นเราก็ตายด้านอีกเช่นเคย)
อ่านนิยายของคนอื่นก็ไม่มีอารมณ์ร่วมแต่มันสนุกนะ นิยายตัวเองอย่าพูดถึงยิ่งกว่าตายด้านอีกค่ะ ไม่มีกรี๊ดตัวละตนแบบคนอื่น ไม่มีเขียนแล้วลองมาอ่านทวนก็รู้สึกว่าเบื่อๆเฉยๆไม่สนุกเลย เราอ่านเองยังไม่สนุกเลยเราจะทำให้นักอ่านสนุกไปได้ยังไงกัน
อยากรู้ค่ะว่าเราควรแก้ปัญหายังไงดี เราตายด้านทางอารมณ์แล้วรึเปล่า ท้อมากๆTT คนเขียนยังไม่สนุกคนอ่านก็คงไม่สนุกเหมือนกัน