เข้าเรื่องเลยนะคะ พอดีว่าลูกพี่ลูกน้องของเราตอนนี้นางอายุน่าจะ20เเล้วตั้งเเต่นางจบมัธยมมานางก็ไม่ได้เรียนต่อเพราะเจ้านายของที่ทำงานเเม่เขาบังคับว่าไม่ให้ออกนอกบ้านเนื่องด้วยตอนนั้นโควิดเเรงมากเเล้วทางบ้านเจ้านายเขาค่อนข้างจะเเพนิกเกี่ยวกับโรคระบาดเพราะมีคนเเก่เเละเด็กจึงบังคับว่าไม่ให้ออกนอกบ้านเลยจะกินข้าวก็ต้องสั่งไลน์เเมนซึ่งตอนนั้นนางกำลังเรียนผู้ช่วยพยาบาลอนาคตกำลังจะดีเเต่ต้องมาหยุดไปเพราะความงี่เง่าของคนเเต่สุดท้ายเเล้วทางบ้านเจ้านายก็เป็นตัวเเพร่เชื่อเอาโควิดมาติดคนในบ้านซึ่งสุดท้ายเเล้วเขาก็ไม่เ้สดงความรับผิดชอบใดๆทั้งด้านการเรียนเเละการเงินใจเราๆสงสารป้ามากที่ต้องอดทนอยู่กับคนเเบบนี้มานับ10 20ปีเเต่ที่หนักกว่านั้นคือลูกพี่ลูกน้องเราก็คือลูกสาวป้านี่เเหละค่ะนางไม่เคยคิดจะไปหางานทำเพื่อหาเงินมาดูเเลป้าหรือว่าดูเเลตัวเองเลยทั้งๆที่ป้าเราตอนนี้มีปัญหาเรื่องการได้ยินหนักมากเหมือนใกล้เข้าเส้นของคนหูหนวกเเล้วซึ่งอันตรายมากๆเเต่ลูกสาวเขากลับไม่ทำอะไรเลยวันๆก็ไปทำงานกับป้าเราขอเงินป้าเราเล่นโทรศัพท์ทั้งวันไม่สนใจใครบางวันป้าก็บอกว่าอยู่ดีๆก็หัวเราะ ร้องไห้เป็นเเบบนี้ตลอดจนเราเองเริ่มมีความรู้สึกว่านางกำลังจะเป็นภาวะสิ้นยินดีหรือเปล่าเพราะขนาดให้เงินไปซื้อของให้เเบงค์พันไปเเต่พอถามว่าทำไมเขาทอนมาให้เเค่นี้นางกลับบอกว่าไม่รู้ซึ่งถ้าจะบอกว่านางเป็นเด็กพิเศษก็ไม่น่าใช่เพราะนางเรียนร่วมกับเด็กปกติมาโดยตลอดเราเองเเอบเป็นห่วงเเละสงสารป้ามากจริงๆเเล้วยิ่งอายุมากเเล้วเเถมหูก็ไม่ค่อยได้ยินอีกเมื่อก่อนนางไม่เคยเป็นเเบบนี้นะคะเราโตมาด้วยกันเล่นด้วยกันตลอดเเต่พอเเยกตัวกันไปกลายเป็นว่านางเป็นเเบบนี้เลยหนักข้อขึ้นทุกวัน ถ้าใครมาอ่านกระทู้เราเเล้วคิดว่าใช่อาการเเบบที่เราคิดหรือว่าไม่ใช่รบกวนขอตำเเนะนำจากทุกคนด้วยนะคะ