เรากับแฟนเป็นคู่รักทอทดี้เราเป็นดี้มีอาชีพเป็นแม่ค้าขายของชำแต้รามาขายอยู่ที่ย้านแฟน ส่วนแฟนเป็นพนักงานบริษัท เราเปิดร้านมาได้เกือบ 2 ปีแล้ว ก่อนหน้านี้อยู่กันโดยไม่มีปัญหาอะไรเลย จนกระทั่งพี่สาวและหลานเค้าได้ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกัน ปกติพี่สาวคนนี้น้องของแม่แฟนได้รับไปเป็นลูกบุญธรรมแล้ว แต่เวลามีปัญหาอะไรน้องของแม่ตะมาพูดกับแม่ตลอดว่าไม่เอาแล้ว ขอเอามาคืน จนแม่ของแฟนทนไม่ไหวเลยให้ย้ายมาอยู่บ้านหลังเดียวกัน
อยู่แรกๆเค้าอยากลงทุนขายไก่ย่างหน้าร้านเราแฟนเราก็ลงทุนให้ แถมยังให้กรีดยางและแฟนเราก็ไม่ได้ส่วนแบ่งเพราะสวนนั้นเป็นสวนของแฟนเรา คือมห้ทุกอย่างเพื่อให้เค้าได้มีรายได้ แต่พออยู่ไปนานๆความขี้เกียจของเค้าก็เริ่มมีขึ้นจากที่เคยทำทุกอย่างก็หนีกลับไปอยู่กับแม่บุญธรรมของเค้า เพราะอยู่ที่นู่นเค้าไม่ต้องทำอะไรเลยเท่าแต่กินกับนอน
จุดพีคคือเมื่อช่วงปีใหม่เค้าได้เริ่มมีงานทำ มีงานทำเราก็ดีใจด้วยแต่เค้าไม่คิดสักนิดเลยว่าเค้ามีลูกที่ต้องรับผิดชอบ กลับกลายเป็นว่าแฟนกับเราต้องดูแลรับผิดชอบลูกเค้าทุกอย่าง เค้าห่างลูกไปเป็นเดือนๆไม่เคยโทรหา ไม่เคยทักมาถามคนเลี้ยงดูว่าลูกเค้าได้กินอิ่มไหมมีเงินใช้ไหม และที่เราโกรธมากกว่านั้นคือ ตอนที่เราวานให้เค้ามาดูแลร้านให้เรา 1 วัน เราจ้างเค้าเราให้เงินเค้า ปกติเราเปิดร้าน 06.30 -21.00 น. แต่เค้ามาเปิดร้านให้เรา 10 โมงแล้วปิดตอน 4 โมงเย็น แต่ค่าจ้างเอาไปเต็มสปีด พอมองกลับกันตอนนี้ลูกเค้าเราดูแลตลอดขอแค่โอนเงินค่ากินขนมให้ลูกสักนิดไม่ได้เลยหรอ จะว่าเราหน้าเงินก็ได้นะเพราะเราเองก็เปิดร้านค้า ค่ากินค่าใช้ก็อยู่บนหัวเราหมด จากที่ไม่เคยมีภาระกลับกลายต้องมารับผิดชอบลูกของคุณ
และเก็กคนนี้ก็ติดแฟนเรามากจนไม่มีเวลาส่วนตัวให้เราเลยและนี่คืออีกหนึ่งเหตุผลที่เราทะเลาะกับแฟนด้วย เพราะถ้าเวลาหลังเลิกงานแล้วหลานจะคัวติดแฟนตลอดจนตอนนอนก็นอนด้วยกัน บางทีผู้หญิงมันก็ต้องการเรื่องบนเตียงบ้างแหละแต่นี่ตั้งแต่มีหลานเค้าเข้ามาชีวิตเราเปลี่ยนไปหมด เราขอเวลาแค่ตอนนอนด้วยกันแฟนเรายังหาว่าเรางี่เง่าจะอยากมีเวลาตรงนี้ไปเพื่ออะไร เราคิดในใจกลางวันคุณก็ไปทำงานนอกบ้าน กลับมาคุณก็ให้เวลากับหลานคุณแล้วเวลาของเราอยู่ตรงไหน แล้วสันหยุดแทนตะได้ไปเที่ยวกัน 2 คนกลับกลายเป็นไปไหนไม่ได้เพราะถ้าไปคือต้องพาหลานไปด้วยแต่เราแค่อยากไปพักผ่อน 2 ต่อ 2 เราเหนื่อยกับปัญหานี้มาก เราขอแค่เวลาแต่แฟนเราให้เราไม่ได้เลย เราอยากเลิกกับแฟนมากแต่เราทำไม่ได้เพราะเราผูกพันกับเค้าไปแล้ว🥺
เหนื่อยใจ อึดอัด
อยู่แรกๆเค้าอยากลงทุนขายไก่ย่างหน้าร้านเราแฟนเราก็ลงทุนให้ แถมยังให้กรีดยางและแฟนเราก็ไม่ได้ส่วนแบ่งเพราะสวนนั้นเป็นสวนของแฟนเรา คือมห้ทุกอย่างเพื่อให้เค้าได้มีรายได้ แต่พออยู่ไปนานๆความขี้เกียจของเค้าก็เริ่มมีขึ้นจากที่เคยทำทุกอย่างก็หนีกลับไปอยู่กับแม่บุญธรรมของเค้า เพราะอยู่ที่นู่นเค้าไม่ต้องทำอะไรเลยเท่าแต่กินกับนอน
จุดพีคคือเมื่อช่วงปีใหม่เค้าได้เริ่มมีงานทำ มีงานทำเราก็ดีใจด้วยแต่เค้าไม่คิดสักนิดเลยว่าเค้ามีลูกที่ต้องรับผิดชอบ กลับกลายเป็นว่าแฟนกับเราต้องดูแลรับผิดชอบลูกเค้าทุกอย่าง เค้าห่างลูกไปเป็นเดือนๆไม่เคยโทรหา ไม่เคยทักมาถามคนเลี้ยงดูว่าลูกเค้าได้กินอิ่มไหมมีเงินใช้ไหม และที่เราโกรธมากกว่านั้นคือ ตอนที่เราวานให้เค้ามาดูแลร้านให้เรา 1 วัน เราจ้างเค้าเราให้เงินเค้า ปกติเราเปิดร้าน 06.30 -21.00 น. แต่เค้ามาเปิดร้านให้เรา 10 โมงแล้วปิดตอน 4 โมงเย็น แต่ค่าจ้างเอาไปเต็มสปีด พอมองกลับกันตอนนี้ลูกเค้าเราดูแลตลอดขอแค่โอนเงินค่ากินขนมให้ลูกสักนิดไม่ได้เลยหรอ จะว่าเราหน้าเงินก็ได้นะเพราะเราเองก็เปิดร้านค้า ค่ากินค่าใช้ก็อยู่บนหัวเราหมด จากที่ไม่เคยมีภาระกลับกลายต้องมารับผิดชอบลูกของคุณ
และเก็กคนนี้ก็ติดแฟนเรามากจนไม่มีเวลาส่วนตัวให้เราเลยและนี่คืออีกหนึ่งเหตุผลที่เราทะเลาะกับแฟนด้วย เพราะถ้าเวลาหลังเลิกงานแล้วหลานจะคัวติดแฟนตลอดจนตอนนอนก็นอนด้วยกัน บางทีผู้หญิงมันก็ต้องการเรื่องบนเตียงบ้างแหละแต่นี่ตั้งแต่มีหลานเค้าเข้ามาชีวิตเราเปลี่ยนไปหมด เราขอเวลาแค่ตอนนอนด้วยกันแฟนเรายังหาว่าเรางี่เง่าจะอยากมีเวลาตรงนี้ไปเพื่ออะไร เราคิดในใจกลางวันคุณก็ไปทำงานนอกบ้าน กลับมาคุณก็ให้เวลากับหลานคุณแล้วเวลาของเราอยู่ตรงไหน แล้วสันหยุดแทนตะได้ไปเที่ยวกัน 2 คนกลับกลายเป็นไปไหนไม่ได้เพราะถ้าไปคือต้องพาหลานไปด้วยแต่เราแค่อยากไปพักผ่อน 2 ต่อ 2 เราเหนื่อยกับปัญหานี้มาก เราขอแค่เวลาแต่แฟนเราให้เราไม่ได้เลย เราอยากเลิกกับแฟนมากแต่เราทำไม่ได้เพราะเราผูกพันกับเค้าไปแล้ว🥺