ประกาศไว้ก่อนอย่าใช้คำไม่สุภาพนะคะ

แค่อยากหาพื้นที่ระบาย 

ขอกล่าวไว้ก่อนว่า เราเป็นคนมีเพื่อนน้อย นิสัยเราเป๋นคนเงียบๆ จะพูดเยอะก็ต่อเมื่อเป็นคนสนิทเท่านั้น โดยบางที่เราคิดว่า เราเป็นคนผิดหรือเปล่าที่เป็นคนเข้ากับคนยาก แต่เราเป็นคนที่จะคบเพื่อน หรือ คบใครคือเราจริงจังเสมอ หรือบางที่มาจากไลฟสไตล์ของเรากับเพื่อนที่ไม่ตรงกัน โดยเรื่องมีอยู่ว่า เรามีเพื่อนกลุ่มหนึ่งเป็นเพื่อนที่คบกันตั้งแต่เขามหาลัยมา นับเป็นเพื่อนที่สนิท เพราะเราเจอกัน และไปเที่ยวด้วยกันบ่าย แต่มีคนหนึ่งนางชอบมาว่าเราเสมอ ไม่ใช้แค่เรา เพื่อนคนอื่นนางก็ว่านะ แต่การใช้คำพูดของนางกับฉัน และคนอื่นมันต่างกัน โดยบางเรื่องนั้นเป็นความผิดของฉัน ฉันย้อมรับ เช่น ฉันไปสายอะไรแบบนี้ ทั้งที่นานๆฉันจะสาย ทุกครั้งเป็นฉันที่เป็นคนรอ โดยที่นางใช้คำพูดมาว่าฉันเป็นคนไม่รับผิดชอบ ชอบโกหก อันนี้ไม่ค่อยเท่าไร คำพูดที่ฉันรู้สึกเจ็บมากที่สุดคือนางมาว่าการแต่งตัวของฉัน จนทำให้ฉันไม่มันใจในตัวเอง ไม่อยากถ่ายรูป ไม่อยากพูดกับใคร ไม่อยากไปไหนอีกแล้ว โดยคำที่เจ็บปวดที่สุดคือมาว่าฉันแต่งตัวเหมือนโสภานี (นางใช้คำแร็งกว่านี้อีก) อันนี้เป็นคำพูดที่ฉันเจ็บมากที่สุด โดยที่ฉันได้แต่เงียบ แต่แอปเจ็บปวด ไม่ต่อว่านางเลย โดยไม่มีใครช่วยฉันเลยในกลุ่ม โอเคมีบางที่มีเพื่อนได้พูดทักว่า อย่าพูดแร็งเลย แต่นางก็ไม่ฟัง นางยังเหมือนเดิม บางที่ฉันคิดว่าทำไมนางต้องใช้คำพูดแบบนี้กับเราแต่คนเดียว ฉันรู้ว่าฉันชอบแต่งตัวแอปเซ็กซีนิดน้อย แต่ทำไมต้องว่าเราแร็งขนาดนี้ โดยเพื่อนคนอื่นเขาก็ใสเหมือนกันทำไมไม่ว่าด้วย หรือเพราะเราไม่เหมาะกับการคบกับพวกเขา ไลฟสไตล์ไม่เหมือนกัน บางที่ก็แอบคิดว่าเราอยู่คนเดี่ยวอาจจะดีกว่า 
ตอนฉันเริ่มตีตัวออกจากนางแล้ว เพราะคิดว่า อาจจะดีทั้งสองฝ่าย ความจริงหากนางว่าเราโดยใช้คำที่เบาลง ฉันก็ไม่รู้สึกอะไรเลย แต่มันไม่เคยมีวันที่เบาลงเลย ฉันผิดอะไร ฉันแต่งตัวแบบนั้นมันรายแร็งขนาดนั้นมาว่าฉันเป็นโสภานีเลย มันผิดหรอกเพราะเป็นความชอบเรานะ และเราก็รู้กาละเทศะในการแต่งตัวด้วยทุกครั้งที่ฉันแต่งตัวหรือใส่อะไร นางก็ว่าฉันตลอด หากว่าฉันตอนอยู่แค่สองคนไม่ว่า หรือ อยู่ในกลุ่มเพื่อน หรือในที่ส่วนตัว แต่นี้มาว่าฉันให้คนอื่นฟัง ว่าในที่สาธารณะด้วย นางไม่เคยถีงฉันเลยว่าฉันรู้สึกอ้ายอย่างไร เมื่อฉันแสดงสีหน้าไม่พอใจ เริ่มไม่คุยด้วย ก็มาว่าฉันว่าเรื่องแค่นี้ แค่อ่ำเล่น ทำไมต้องทำสีหน้าแบบนี้ เพราะเธอเป็นคนแบบนี้ใครจะไปทนได้ ใครจะไปคบได้ มีแค่พวกนางเท่านั้นเลยที่ทนได้ โอเคบางสิ่งฉันรู้ว่าฉันผิด ฉันพยายามแก้ แต่สำหรับนาง นางไม่เคยนึกสำนึกกับการกระทำของนางเลย ฉันไม่เข้าใจเลย หรือบางที่เราผิดจริง หรือเราไม่เหมาะกับการมีเพื่อน ฉันแค่อยากได้เพื่อนสนิทเหมือนกับคนอื่น ปรึกษากันได้ ไปไหนด้วยกัน อยู่ใกล้แลัวรู้สึกว่าเป็นที่ปลอดภัย แต่ทุกวันนี้ข้างนอกฉันยิ้มเย้ม แต่ในใจฉันเจ็บปวด 

ปล. แค่อยากเล่าเท่านั้น ขอโทษจะยาวน้อย