คือเราไม่ได้อยากจะมาตั้งคำถามแต่อยากระบายความรู้สึกเพราะที่ผ่านมาเราไม่เคยได้ระบายความรู้สึกเลย
เราเป็นเด็กคนนึงที่โดนเพื่อนรุมบูลลี่รังแกแล้วทำร้ายร่างกายโดนครูประจานโดนครูต่อยจนล้มแล้วสิ่งที่ฝังใจที่สุดคือโดนครูว่าเราเป็นอีตัวน่ารังเกียจอย่าเข้าไปใกล้ตลอดชีวิตที่อยู่โรงเรียนเราไม่เคยมีความสุขเลยเราโดนแบบนี้ตั้งแต่อนุบาลจนถึงม.3พอขึ้นมัธยมก็ไม่โดนแกล้งแล้วแต่จะโดนมองเป็นคนไม่สำคัญโดนทิ้งไว้คนสุดท้ายโดนนินทาโดนเกลียดและบูลลี่พอกลับบ้านเราก็ต้องมาเจอครอบครัวที่ชอบบูลลี่เราเหมือนกันชอบด่าแล้วทุบตีเราตั้งแต่เด็กจนโตทุกวันนี้ยังมีแผลเป็นที่โดนตีเลย5555ยิ่งเห็นยิ่งรู้สึกเกลียดตัวเองพอผ่านไปรู้ตัวว่าเป็นโรคซึมเศร้าเลยโทรไปปรึกษาหมอ หมอบอกให้ไปรักษาเพราะเราเคยพยายามฆ่าตัวตายพอบอกแม่ แม่และครอบครัวดันรุมด่าแล้วไม่ให้ไป(เราก็อยากแอบไปเองแต่เราไม่มีเงินค่ารักษามันสูงตอนนี้เก็บเงินอยู่)พอเราปรึกษาพ่อ พ่อดันพูดเหมือนผลักไสเราให้ออกไปห่างๆไม่อยากให้เราติดต่อไปเราเคยถามแม่นะถ้าเราตายจะดีใจมั้ย แม่บอกว่าดีใจมากๆเลยถ้าตายตอนนี้ก็จะยิ่งดีเป็นคำพูดที่ไม่เคยลืมไม่แปลกใจว่าทำไมแม่ชอบไล่เราไปตายบ่อยๆเลย เราเคยพยายามฆ่าตัวตายมา5ครั้งแล้วแต่ทุกครั้งได้แต่นอนทรมานคิดว่าจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกแต่สุดท้ายก็ต้องตื่นขึ้นมาอีกต้องกินยาอีกกี่กระปุกถึงจะตายจริงๆแบบไม่ตื่นทุกคนรู้ใช่มั้ยคนที่เคยพยายามฆ่าตัวตายถ้าไม่สำเร็จก็จะทำอีกจนกว่าจะสำเร็จเราก็คงจะเป็นแบบนั้นอีกสักวัน
สำหรับคนที่บอกว่าเราไม่พยายามเปลี่ยนตัวใหม่เราลองเข้าหาคนอื่นแล้วแต่เราเป็นคนไม่พูดคนอื่นเลยไม่อยากอยู่ด้วยเพราะเราชอบอยู่คนเดียวหรืออาจจะคิดแบบแม่เราว่าทำไมเอาแต่คิดมากถ้าเป็นคุณที่โดนแบบนี้มาตลอดชีวิตจนถึงตอนนี้คุณจะลืมแล้วรู้สึกยินดีที่โดนด่าทุกวันทำเหมือนคุณเป็นที่ระบายอารมณ์ได้เหรอบางคนพยายามที่จะใช้ชีวิตแต่มันก็จะมีเส้นบางๆที่ทำให้เขาใช้ไม่ได้เราไม่รู้คุณที่อ่านคิดยังไงเพราะเราโดนด่าทั้งครอบครัวเพื่อนและครูที่เราบอกเป็นซึมเศร้าเขาบอกเรา
สร้างเรื่องเรียกร้องความสนใจขนาดเพื่อนยังบอกให้รีบตายๆเลย
ทำไมโลกใบนี้ต้องใจร้ายกับเราด้วยเราผิดมากเลยเหรอที่เกิดมา
.....
เราเป็นเด็กคนนึงที่โดนเพื่อนรุมบูลลี่รังแกแล้วทำร้ายร่างกายโดนครูประจานโดนครูต่อยจนล้มแล้วสิ่งที่ฝังใจที่สุดคือโดนครูว่าเราเป็นอีตัวน่ารังเกียจอย่าเข้าไปใกล้ตลอดชีวิตที่อยู่โรงเรียนเราไม่เคยมีความสุขเลยเราโดนแบบนี้ตั้งแต่อนุบาลจนถึงม.3พอขึ้นมัธยมก็ไม่โดนแกล้งแล้วแต่จะโดนมองเป็นคนไม่สำคัญโดนทิ้งไว้คนสุดท้ายโดนนินทาโดนเกลียดและบูลลี่พอกลับบ้านเราก็ต้องมาเจอครอบครัวที่ชอบบูลลี่เราเหมือนกันชอบด่าแล้วทุบตีเราตั้งแต่เด็กจนโตทุกวันนี้ยังมีแผลเป็นที่โดนตีเลย5555ยิ่งเห็นยิ่งรู้สึกเกลียดตัวเองพอผ่านไปรู้ตัวว่าเป็นโรคซึมเศร้าเลยโทรไปปรึกษาหมอ หมอบอกให้ไปรักษาเพราะเราเคยพยายามฆ่าตัวตายพอบอกแม่ แม่และครอบครัวดันรุมด่าแล้วไม่ให้ไป(เราก็อยากแอบไปเองแต่เราไม่มีเงินค่ารักษามันสูงตอนนี้เก็บเงินอยู่)พอเราปรึกษาพ่อ พ่อดันพูดเหมือนผลักไสเราให้ออกไปห่างๆไม่อยากให้เราติดต่อไปเราเคยถามแม่นะถ้าเราตายจะดีใจมั้ย แม่บอกว่าดีใจมากๆเลยถ้าตายตอนนี้ก็จะยิ่งดีเป็นคำพูดที่ไม่เคยลืมไม่แปลกใจว่าทำไมแม่ชอบไล่เราไปตายบ่อยๆเลย เราเคยพยายามฆ่าตัวตายมา5ครั้งแล้วแต่ทุกครั้งได้แต่นอนทรมานคิดว่าจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกแต่สุดท้ายก็ต้องตื่นขึ้นมาอีกต้องกินยาอีกกี่กระปุกถึงจะตายจริงๆแบบไม่ตื่นทุกคนรู้ใช่มั้ยคนที่เคยพยายามฆ่าตัวตายถ้าไม่สำเร็จก็จะทำอีกจนกว่าจะสำเร็จเราก็คงจะเป็นแบบนั้นอีกสักวัน
สำหรับคนที่บอกว่าเราไม่พยายามเปลี่ยนตัวใหม่เราลองเข้าหาคนอื่นแล้วแต่เราเป็นคนไม่พูดคนอื่นเลยไม่อยากอยู่ด้วยเพราะเราชอบอยู่คนเดียวหรืออาจจะคิดแบบแม่เราว่าทำไมเอาแต่คิดมากถ้าเป็นคุณที่โดนแบบนี้มาตลอดชีวิตจนถึงตอนนี้คุณจะลืมแล้วรู้สึกยินดีที่โดนด่าทุกวันทำเหมือนคุณเป็นที่ระบายอารมณ์ได้เหรอบางคนพยายามที่จะใช้ชีวิตแต่มันก็จะมีเส้นบางๆที่ทำให้เขาใช้ไม่ได้เราไม่รู้คุณที่อ่านคิดยังไงเพราะเราโดนด่าทั้งครอบครัวเพื่อนและครูที่เราบอกเป็นซึมเศร้าเขาบอกเรา
ทำไมโลกใบนี้ต้องใจร้ายกับเราด้วยเราผิดมากเลยเหรอที่เกิดมา