อึดอัดกับที่ฝึกงาน พอใกล้จบนิสัยคนก็เริ่มออก

เรื่องมีอยู่ว่า คือเราฝึกงานกับสถานที่แห่งหนึ่ง ตอนยื่นไปคือพี่ที่ฝึกงานดีมากกก 
เเต่พอหลังจากที่อาจารย์มานิเทศน์เสร็จ เรารู้สึกว่าทุกอย่างเปลี่ยนไป คือปกติเด็กฝึกงานก็จะเข้า 08.00 ออก17.00 ไรงี้
แต่เราเข้า 10.00 ออก 20.00 ทุกวัน แต่เราก็ไม่เคยติดไม่เคยบ่น จนหลังๆมาเราเริ่มรู้สึกอึดอัด เเค่ขออนุญาตกลับก่อนก็มีการทำหน้าทำตาใส่
ซึ่งเราคิดว่า เราทำไรผิดขนาดนั้นเลยเหรอ ทั้งที่เวลาทำงานเราไม่เคยปฏิเสธเลยว่าทำไม่ได้ ไม่อยากทำ พยายามเก็บทุกความรู้สึก คิดเเค่ว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็งันใหม่ เเล้วอีกไม่กี่วัน เรามีธุระที่ต้องทำกับที่บ้าน ซึ่งต้องลางานเป็น อาทิตย์ การที่พี่ที่ทำงานเป็นแบบนี้มันทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่อยากบอกตรงๆไปเลย เพราะเดี๋ยวก็จะเป็นปัญหาอีกว่า ไม่ให้ไปไรงี้ เราเลยเลือกที่จะโกหกว่าป่วยซึ่งรู้ว่าไม่ควรทำแต่คงตัดปัญหาได้ง่ายกว่าที่จะต้องมารับฟังคำพูดไรไม่รู้ พอพูดอะไรไปนางก็ชอบทำหน้าทำตาใส่ อาจจะเป็นเพราะวัยทอง เห้ออนี้คงเป็นที่มาของคำพูดแหละเนอะว่า ปัญหาใครปัญหามัน  คนเราก็สนใจแต่ความสบายของตัวเองกันทั้งนั้น จนไม่ได้มองว่าคนรอบข้างจะรู้สึกยังไง กระทู้นี้แค่อยากระบายนะ อยากฟังความคิดเห็น รู้นะคะว่าการทำงานจริงมันเหนื่อยว่านี้ แต่มันก็ยังดีกว่าเพราะทำแล้วยังได้เงิน (ความเห็นส่วนตัวนะ) ศึกงานจบคงต้องไปหาจิตเเพทย์เพราะวันนึงเจอหล่ยอารมณ์มากก