เราอยู่ม.4เราไม่รู้ว่าเราเริ่มโตแล้วหรือแค่คิดมากกับเรื่องในอนาคตเราอยากทำให้มันดีเราไม่รู้เลยว่าที่ทำอยู่มันมัความสุขรึป่าวหรือใช้ชีวิตอยู่ตอนนี้เรามีความสุขมั้ยเรื่องมีอยู่ว่าเราจมอยู่ในความคิดของตัวเองมันแบบอยากจะร้องไห้อะอยากทำในสิ่งที่ชอบแต่มันไม่กล้าทำมันไม่สู่เลยแค่กล้าแสดงออกมันยังไม่กล้าทำเลย กลัวทุกอย่าง กลัวผิดพลาด กลัวขายหน้า เขิน อาย โคตรเจ็บปวด มันทั้งอึดอัด เราอยู่ว่าเราแคร์ความรู้ของคนอื่นมากเกินไปจนมันปิดกันตัวเอง
หาทางออกไม่เจอในอนาคต