เราเรียนศิลปะมหาวิทยาลัยที่หนึ่ง (ปี 2)
ว่าด้วยเรื่องเพื่อนก่อนเลยค่ะ ตอนขึ้นปี 1 รู้สึกดีมากๆที่ได้เจอเพื่อนใหม่ เจออะไรใหม่ๆ แต่ที่คาดไม่ถึงคือเพื่อนใหม่ที่ว่านี้ แรกๆ ตอนปี 1 ทุกคนดีมาก ดีจนเราไม่กังวลอะไร ทุกคนดูสนิทสนมกันมากเหมือนคบกันมาหลายปี ทั้งๆที่พึ่งเจอกัน นับวันนานไปขึ้นปี 2 สิ่งที่เราไม่เคยกังวลอะไรกับต้องมากังวลใจที่สุด ทุกคนเริ่มเผยนิสัยตัวตนของตัวเองออกมา จับกลุ่มนินทา แยกตัว ชอบพูดถึงงานเพื่อนคนอื่นๆในทางที่ไม่ดี (เรียนศิลปะ ห้ามเหยียดงานกัน เพราะงานทุกคนเท่คนละสไตล์) อย่างเราโดนบูลลี่เรื่องทรงผม หน้าตา ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใคร แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไร แค่ไม่คิดว่าเพื่อนในวันนั้นที่เราเคยสนิทใจ ตอนนี้เป็นอีกคนไปแล้ว
เรื่องเงินก็หนักหนาสาหัสไม่แพ้กัน พ่อแม่เราส่งเงินให้ใช้เดือนละ 15,000-17,000 บาทโดยประมาณต่อเดือน ส่วนตัวเราพยายามใช้อย่างประหยัดที่สุด แต่มันก็จะมีเพื่อนอยู่ประเภทนึง ที่บ่นว่าไม่มีตังกินข้าว ตังไม่พอใช้ พ่อยังไม่โอนให้ แม่ยังไม่โอนมา อันพอเข้าใจได้ แต่ที่งงมากคือนางมายืมฉัน (ขอไม่บอกตัวเลขนะคะ) นี่ก็สงสารไง คิดว่าแบบเอ้อเพื่อนคงไม่มีจริงๆ เดี๋ยวมันก็คืนมั้ง ก็ให้ไป แต่ แต่ แต่!!! สิ่งที่เราเห็นชีวิตนาง นางไปทำเล็บ เข้าร้านเหล้า ซื้อเสื้อผ้า กินแต่ของแพงๆ ใช้ชีวิตดีกว่าฉันอีก ถ้ายืมไปแล้วเอาไปทำไรเราก็ไม่ค่อยเท่าไรหรอก แต่พอทวงแล้วบอกไม่มีนี่มันยังไงค๊าาาาาา!!!! พอทักไปเรื่องเงินก็คือไม่ตอบ หรือตอบช้ามากกกก ตอนทักมายืมคือ โทรเร่งกัน โอ้มายก๊อดดดดดด ไม่คิดว่าจะเจอกับตัวเอง
อยากบอกน้องๆ ที่เข้ามหาลัยแรกๆ อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน อันนี้จริงมากค่ะ ถึงสนิทกันมากแค่ไหน ก็ควรไตร่ตรองให้ดีก่อนจะทำอะไร หรือพูดอะไรออกไป คิดสักนิดนึง แล้วจะไม่พลาดไว้ใจคนเหมือนเราค่ะ ผิดหวังมากๆ
รีวิว (เพื่อน+เงิน) ในรั้วมหาวิทยาลัย
ว่าด้วยเรื่องเพื่อนก่อนเลยค่ะ ตอนขึ้นปี 1 รู้สึกดีมากๆที่ได้เจอเพื่อนใหม่ เจออะไรใหม่ๆ แต่ที่คาดไม่ถึงคือเพื่อนใหม่ที่ว่านี้ แรกๆ ตอนปี 1 ทุกคนดีมาก ดีจนเราไม่กังวลอะไร ทุกคนดูสนิทสนมกันมากเหมือนคบกันมาหลายปี ทั้งๆที่พึ่งเจอกัน นับวันนานไปขึ้นปี 2 สิ่งที่เราไม่เคยกังวลอะไรกับต้องมากังวลใจที่สุด ทุกคนเริ่มเผยนิสัยตัวตนของตัวเองออกมา จับกลุ่มนินทา แยกตัว ชอบพูดถึงงานเพื่อนคนอื่นๆในทางที่ไม่ดี (เรียนศิลปะ ห้ามเหยียดงานกัน เพราะงานทุกคนเท่คนละสไตล์) อย่างเราโดนบูลลี่เรื่องทรงผม หน้าตา ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใคร แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไร แค่ไม่คิดว่าเพื่อนในวันนั้นที่เราเคยสนิทใจ ตอนนี้เป็นอีกคนไปแล้ว
เรื่องเงินก็หนักหนาสาหัสไม่แพ้กัน พ่อแม่เราส่งเงินให้ใช้เดือนละ 15,000-17,000 บาทโดยประมาณต่อเดือน ส่วนตัวเราพยายามใช้อย่างประหยัดที่สุด แต่มันก็จะมีเพื่อนอยู่ประเภทนึง ที่บ่นว่าไม่มีตังกินข้าว ตังไม่พอใช้ พ่อยังไม่โอนให้ แม่ยังไม่โอนมา อันพอเข้าใจได้ แต่ที่งงมากคือนางมายืมฉัน (ขอไม่บอกตัวเลขนะคะ) นี่ก็สงสารไง คิดว่าแบบเอ้อเพื่อนคงไม่มีจริงๆ เดี๋ยวมันก็คืนมั้ง ก็ให้ไป แต่ แต่ แต่!!! สิ่งที่เราเห็นชีวิตนาง นางไปทำเล็บ เข้าร้านเหล้า ซื้อเสื้อผ้า กินแต่ของแพงๆ ใช้ชีวิตดีกว่าฉันอีก ถ้ายืมไปแล้วเอาไปทำไรเราก็ไม่ค่อยเท่าไรหรอก แต่พอทวงแล้วบอกไม่มีนี่มันยังไงค๊าาาาาา!!!! พอทักไปเรื่องเงินก็คือไม่ตอบ หรือตอบช้ามากกกก ตอนทักมายืมคือ โทรเร่งกัน โอ้มายก๊อดดดดดด ไม่คิดว่าจะเจอกับตัวเอง
อยากบอกน้องๆ ที่เข้ามหาลัยแรกๆ อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน อันนี้จริงมากค่ะ ถึงสนิทกันมากแค่ไหน ก็ควรไตร่ตรองให้ดีก่อนจะทำอะไร หรือพูดอะไรออกไป คิดสักนิดนึง แล้วจะไม่พลาดไว้ใจคนเหมือนเราค่ะ ผิดหวังมากๆ