เรื่องมีอยู่ว่าครอบครัวฝั่งคุณแม่ต้องการให้เราไปอยู่อเมริกาด้วยตั้งแต่ยังเด็กสมัยอายุ 15 อยากให้เราไปไฮสกูลที่นั่น แต่เราก็ปฏิเสธตลอด เพราะวัยรุ่นเราติดเพื่อนติดแฟน รักสนุกกับชีวิตที่ไทยตอนนั้นมาก คุณแม่และพี่น้องของแม่ไปอยู่อเมริกาตั้งแต่สมัย20+ปีแล้ว เขาก็อยากเอาลูกหลานไปด้วย  

สมัยมหาลัยเขาก็ชวนไปอยู่ด้วยอีก เราก็ปฏิเสธ จนตอนนี้เราวัยทำงาน แล้วเจอโควิดก็ว่างงานยาวสองปี อยู่แต่บ้าน ช่วยที้บ้านทำงาน(ที่บ้านมีธุรกิจเล็กๆ) แล้วเศรษฐกิจก็ฝืดเคือง ธุรกิจที่บ้านซบเซา จริงๆก็ผืดนานหลายปีแล้ว แต่มาหนักตอนโควิด แต่ก็ยังพอมีพอกินพอใช้ เรามานั่งคิดว่าเราควรไปอยู่กับคุณแม่ดีไหม เพราะฝั่งแม่และพี่น้องแม่เขาแฮปปี้กับการอยู่ที่นั่นและเขาไม่มีแพลนกลับไทย คือตั้งรกรากถาวรที่นั่นเลย ทำธุรกิจที่นั่น

ตอนนี้ถ้าเราถามคุณแม่กับญาติๆที่อเมริกาเขาก็เชียร์ให้เราไป แต่ถ้าเราถามตัวเองตอนนี้เรารู้สึกว่าอยู่บ้านตัวเองก็มีความสุขดี ชิลล์ๆเรื่อยๆ สโลว์ไลฟ์ ติดแค่เรื่องหาเงินยากนิดนึง หายากกว่าเมื่อก่อนเยอะ เราคุยกับแฟน แฟนก็บอกว่าแล้วแต่เรา เราทราบดีว่าการไปอเมริกาเราต้องแอคทีฟตัวเองตลอด แต่เราเป็นคนชอบชีวิตสบายๆ ทุกคนคิดว่าเราควรทิ้งทุกอย่างที่ไทยแล้วไปเริ่มต้นใหม่ หรืออยู่แบบนี้เรื่อยๆ คะ

* ถ้าจะไป คุณแม่กับญาติๆพร้อมซัพพอร์ทและสปอนเซอร์ให้