ถ้าค่าแรง600 ใครจะเดือนร้อน

ปัญหาจริงๆมันไม่ควรทำให้เงินมันถูกลง มันควรจะให้เงินที่มีอยู่มีค่าขึ้นมากกว่า ยิ่งขึ้นราคา แต่ค่าครองชีพสูงมันก็เท่ากับยิ่งลดทอนทรัพย์สินที่มีอยู่ให้ด้อยค่าลง จะให้เงินมันขึ้นไปเป็นวันละพัน วันละหมื่น หรือให้วันละแสนแบบลาวแบบอินโดนีเซีย หรือแบบซิมบับเว เวเนซุเอล่า มันก็ขึ้นได้ แต่คิดถึงผลรวมหรือยัง  อย่างเวเนฯหรือซิมบับเว จากคนที่ทำงานเก็บเงิน สร้างทรัพย์สินไว้มากๆ มีเงินหลักล้าน วันหนึ่งค่าครองชีพจากอาหารจานละสิบยี่สิบไปเป็นจานละหลายล้าน เข้าใจโครงสร้างไหม  อยากขึ้นก็ขึ้นไป แต่ทุกอย่างขึ้นตามมันจะมีความหมายอะไร จากมาม่าห่อละ4บาท กับค่าแรง150 พอค่าแรง600 มาม่าก็ขึ้นไป24บาทแบบนั้นรึคือที่ต้องการ
มันก็ขึ้นได้ แต่ผลกระทบละ 
ทางแก้ไม่ใช่เรื่องตัวเลขที่เพิ่มขึ้น แบบนั้นเรียกเงินเฟ้อ แต่ทางแก้ที่ดีคือต้องไปลดค่าครองชีพลง และเพิ่มมูลค่าทรัพย์สินให้มีมูลค่าขึ้น แบบนั้นตะหากคือที่ควรจะแก้  เราต้องทำให้เงินที่เรามีอยู่มีค่า ไม่ใช่ทำให้มันลดคุณค่าลง
จะดีกว่า ถ้าเงินที่เรามีอยู่300 ซื้อของได้มากกว่าเดิม  ไม่ใช่มี600 แต่ซื้อของได้น้อยกว่ามี300 คิดถึงทรัพย์สินที่หลายคนสะสมเอาไว้บ้างนะ บางคนทำงานมา40-50ปี ฝากเงินไว้กับกองทุน มีเงินเก็บไว้เกษียร3-4แสน หรือหลักล้าน แต่ถ้าค่าเงินมันลดลง และค่าครองชีพขึ้นไปสูง เงิน4-5แสนของผู้เฒ่าที่ทำงานไม่ได้แล้ว อาจไม่พอเลี้ยงตัวเองเองจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต คิดออกกันบ้างไหมกับเรื่องนี้ 

มันก็บ่งบอกถึงความห่วยแตกของนักการเมืองที่เข้ามาบริหาร จะพรรคไหนก็ชอบแก้ด้วยการเพิ่มอัตตราเงินเฟ้อมากกว่าจะเพิ่มมูลค่า
------------------------------------------------