เราเคยดีในสายตาคนรอบข้าง วันหนึ่งเราทำไม่ดีคนอื่นหาว่าเราเลวร้ายมาก

แต่ก่อนเราเป็นคนที่เรียบร้อยมากไม่เคยพูดคำหยาบ ไม่เคยอารมณ์เสีย หรือ หงุดหงิดใส่คนอื่น เป็นคนที่ธรรมดา เป็นคนเฉยๆ คนดีในสายตายเพื่อนๆ. คนอื่นดูแล้วเป็นคนที่เรียบร้อยมาก เป็นคนดี คนโลกสวยอะไรประมาณนี้อะค่ะ แต่เมื่อยิ่งโตขึ้น เราก็เจอปัญหาเยอะสิ่งเช่นเรื่องทำงานเอย เรื่องเรียน เรื่องชีวิตเรื่องการเงินหลายๆอย่าง มันทำให้เราเป็นแบบเดิมไม่ได้แล้ว เราอารมณ์เสียแล้วก็ขี้หงุดหงิดง่าย เราพูดคำสบถเวลาอารมณ์เสีย และ คำหยาบ เรารู้สึกว่าเมื่อเราพูดแล้วมันเล่นระบายอารมณ์ได้ดี ดีกว่าเก็บไว้ข้างใน แต่ว่าเมื่อคนอื่นเห็นแบบนั้น เค้าบอกว่าเราร้ายแรงมาก ไปทำนิสัยแบบนี้มาแต่ที่ไหน สมัยก่อนเราเก็บกดมาไง แต่เราไม่ได้คิดร้ายกับใคร เราพยายามทำดีมาเสมอ แต่ตอนนี้มันไม่ไหวแล้วเราผิดมากมั้ยคะ เราไม่รู้จะทำยังไงดี เมื่อเป็นอย่างงี้แล้วแฟนเราไม่ชอบแฟนเราบอกว่าแต่ก่อนเราเป็นคนดีมาก เราเป็นแบบเดิมไม่ได้ ปัญหามันเยอะสิ่งเหลือเกิน เพื่อนๆคิดว่ายังไงคะ เราทำผิดไหมคะ เราควรทำยังไงดี เราไม่รู้จะเก็บกดแบบเดิมทำไม เราคิดในใจถ้าแต่ก่อนเลวแล้วค่อยเป็นคนดี แบบนั้นคนอื่นชื่นชม แต่เมื่อเราเคยดีมากๆแล้วกลายเป็นแบบนี้ คนอื่นดูว่าโคตร เลย