สวัสดีครับ แม่ผมแกเป็นคนเสียงดังครับ เวลาพูดกับผมจะพูดขึ้นขึ้นกูตลอดจนผมชินแล้วครับ คำหยาบก็มีเยอะมาก ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ผมไม่ชอบเลยครับเวลามีคนมาตะคอกใส่ คือพูดดีๆก็ได้ครับอยู่ใกล้กันซะขนาดนั้น เวลาขึ้นเสียงใส่ผมหรือคนอื่นก็ได้ยินไป7-8บ้านครับ เสียงดังมากๆ จนผมบอกทุกครั้งเลยครับว่าให้พูดเบาๆ ลองลดเสียงลงหน่อย เพราะบางทีผมก็เกรงใจข้างบ้านมากๆ เพราะแม่ชอบเสียงดัง ผมพยายามอธิบายให้แม่ฟังตลอดว่าการที่แม่เสียงดังเกินไปมันไม่มีผลดีเลยจริงๆ อย่างเช่นเวลาผมเติมน้ำในแก้วล้นมานิดเดียว แม่ก็จะตวาดใส่ผมรุนแรงมากครับว่า “ทำอะไรทำไมไม่ทำดีๆ กูต้องมาเช็ดให้อีก!” สุดท้ายผมก็เช็ดเองอยู่ดีเพราะผมทำหกเอง ผมไม่เข้าใจว่าทำไมแกไม่พูดดีๆครับ ยังไงผมก็ต้องเช็ดอยู่แล้ว จนมาวันนี้ผมแค่ลืมราดเศษถ้วยชามที่ผมล้างไว้ แกตะคอกใส่ผมแรงมากครับ ทั้งคำหยาบสารพัด จนผมทนไม่ไหวผมเลยเผลอ ตะคอกใส่กลับประมาณว่า ทำไมไม่พูดกันดีๆ ผมไม่ได้ไปฆ่าใครตายซักหน่อย ผมก็ออกจากบ้านมาเลยครับ ผมเป็นลูกที่แย่มากไหมครับ ผมไม่อยากอยู่บ้านแล้วครับ โดนตวาดใส่ทีไร จิตตกทุกครั้งเลย
ผมตะคอกใส่แม่ครั้งแรก