เจ้านายไม่ได้คิดอะไรใช่รึเปล่า

ย้อนกลับไปเมือปี 2547.... เมื่อตอนนั้น ผมยัง เป็นเด็กมหาลัยจบใหม่ และยังสนุกกับ การเป็นวัยรุ่น หาเงินโดยการขายของตามตลาดเปิดท้าย หรือตลาดนัด และ ได้รวมกลุ่มกับเพื่อนที่ขายของด้วยกัน ไปเที่ยว ราชบุรี ก

เหตุการณ์นี้ทำเราไม่สบายใจในการใช้รถไฟฟ้าbtsเลยค่ะ🥹 เรียงลำดับเหตุการณ์ก่อนเลยว่าเมื่อวานคนลอยกระทงที่มหาลัยเกษตรศาสตร์เยอะมาก เราไปกับเพื่อน4คน ได้พลัดหลงกัน เพราะคนแน่น เลยตัดสินใจนัดเจอกันที่bts แต

แต่ก่อนผมขึ้นรถไฟฟ้า MRT ไม่ค่อยเจอเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ อาจจะเพราะรถไฟฟ้าไม่ได้กระชากเหมือน BTS ในช่วงเบรคหรือออกตัว บอกก่อนว่าปกติผมจะเป็นคนไม่นั่งถ้าไม่ใช่เพราะคนน้อยจริงๆ เผื่อให้ไว้คนที่จำเป็นต้อ

วันนี้เป็นวันโครตจะซวยของผมเลยครับ ไหนจะเรื่องเรียน ไหนจะเรื่องรถ ;( ผมเลี้ยวเข้าซอยเข้าไปทั้งคันแล้ว อยู่ๆมีแท็กซี่โผล่ออกมาจะถอยก็ถอยไม่ได้ติดรถที่เลี้ยวตามเข้าซอยมา 2 คันคันสุดท้ายกำลังจะเลี้ยวเข้

คือมีผู้ชายคนนึงเราก็อายุต่างกันพอสมควรนะ *เหตุการแรกคือเราหันไปสบตากับเขาตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก(ก็แค่บังเอิญใรงี่) แต่พอเราหันไปทางเขาเราเห็นว่าเขามองมาทางเราแล้วเขาก็หลบตา *เหตุการที่สอง คือเ

เราอายุ 23 แล้วค่ะ เมื่อประมาณอาทิตย์ที่แล้วได้ไปผ้าป่าที่จังหวัดนึง เราไปรถทัวร์ เราขึ้นรถที่กทม. แล้วก็ไปจอดรับคนมาจากจังหวัดนึง แล้วจึงไปที่หมาย พอไปถึง ได้เจอผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกับเรา อาจจะแ

คือเรื่องมันเป็นยังงี้ คือด้วยความครั้งที่แล้วมาถามเรื่องการสอบใบขับขี่ของการมีรถคันแรกในชีวิต เเล้วน้องก็ไปเห็นข่าวคือรถมอไซค์ดันไปอยู่ตรงท้ายรถบรรทุกเเล้วด้วยความที่พี่ใหญ่เขามองไม่เห็นเขาเลยถอยทับร

เราเป็นหัวหน้าห้องเเล้วก็มีผู้ชายคนนึงชอบมองเรา เราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะว่าเขาอาจจะมองนอกหน้าต่างเลยไม่ได้คิดอะไร เเต่พอนานวันเข้าเขาก็ชอบมาคุยกับเราถามงานเราไม่เคยเรียกชื่อเราเลยเรียกเเต่หัวหต้าหัวหน้