แต่ก่อนผมขึ้นรถไฟฟ้า MRT ไม่ค่อยเจอเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ อาจจะเพราะรถไฟฟ้าไม่ได้กระชากเหมือน BTS ในช่วงเบรคหรือออกตัว
บอกก่อนว่าปกติผมจะเป็นคนไม่นั่งถ้าไม่ใช่เพราะคนน้อยจริงๆ เผื่อให้ไว้คนที่จำเป็นต้องนั่งมากกว่า ยืนนิดหน่อยไม่เป็นไรครับ
หลังจากเปลี่ยนมาขึ้น BTS ได้ไม่นาน ผมคอยสังเกตว่ามีเรื่องนึงเกิดขึ้นกับผมหลายครั้ง แต่ไม่เคยรู้สึกว่าต้องมาตั้งกระทู้ถามอย่างวันนี้
วันนี้ผมนั่ง BTS ไปทำงานตามปกติ ตอนจอดที่สถานีนึง จำไม่ได้ว่า อนุสาวรีย์ฯหรือพญาไท พอประตูเปิดผมเห็นผู้หญิงน่ารักมากคนนึง
ระหว่างเธอรอคนออกจาก BTS ผมแอบมองเธอ เธอก็สบตาผมพอดี แต่เนื่องจากวันนี้คนค่อนข้างเยอะ แต่ไม่ได้แน่นมากเท่าไหร่
ใจผมแอบหวังว่าเธอจะโดนเบียดมาใกล้ๆผม แต่เธอก็เลือกที่จะยืนติดประตูห่างจากผมไปราวๆ 3 คน ในระหว่างนั้นผมก็เลิกสนใจ
แล้วก็อ่านข่าวในมือถือไปเรื่อยๆ จนแขนผมสัมผัสกับแขนใครคนนึงในระหว่างรถไฟฟ้าเบรค (ผมและเธอใส่แขนสั้น) ผมก็สะดุ้งทันที
และผมก็หันไป พบว่าเธอยืนอยู่ข้างๆ หัวใจผมเต้นแรงมาก แต่ผมก็ไม่ได้คิดจะถอยแขนผมออก ผมก็วางแขนผมอยู่ที่เดิมตั้งแต่ต้น
เพราะผมคิดว่าคงเป็นเรื่องบังเอิญเหมือนทุกๆครั้งที่ผมเจอ ระหว่างรถกระชากเพราะแรงเหวี่ยง แขนเธอก็จะมาสัมผัสโดนผมทุกครั้ง
ซึ่งต่างคนก็ต่างไม่ถอย จนผมรู้สึกได้ว่าแขนเธอแนบกับแขนผมมากกว่าการบังเอิญ ผมไม่กล้าหันไปมอง หัวใจผมก็เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ
จนเริ่มรู้สึกเขิน แต่ก็ยังชอบที่จะอยู่แบบนี้ และเธอก็ลงที่สถานีสยามครับ ผมไม่ได้อยากคิดเข้าข้างตัวเองว่าเธอชอบผมหรอกครับ
ผมชอบที่หัวใจผมเต้นแรงๆแบบนั้นมากกว่า และไม่คิดว่าจะต้องไปรู้จักด้วย แต่ผมก็สงสัยว่าสาวๆถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้จะคิดยังไง
คิดว่าผมจะโรคจิตรึเปล่า ซึ่งผมก็วางแขนแนบกับตัวอยู่ที่เดิมตั้งแต่ต้นนะครับ ไม่ได้คิดจะไปลวนลามอะไรเลย
ถามสาวๆ รู้สึกอย่างไรเมื่อเนื้อแนบเนื้อบนรถไฟฟ้า
บอกก่อนว่าปกติผมจะเป็นคนไม่นั่งถ้าไม่ใช่เพราะคนน้อยจริงๆ เผื่อให้ไว้คนที่จำเป็นต้องนั่งมากกว่า ยืนนิดหน่อยไม่เป็นไรครับ
หลังจากเปลี่ยนมาขึ้น BTS ได้ไม่นาน ผมคอยสังเกตว่ามีเรื่องนึงเกิดขึ้นกับผมหลายครั้ง แต่ไม่เคยรู้สึกว่าต้องมาตั้งกระทู้ถามอย่างวันนี้
วันนี้ผมนั่ง BTS ไปทำงานตามปกติ ตอนจอดที่สถานีนึง จำไม่ได้ว่า อนุสาวรีย์ฯหรือพญาไท พอประตูเปิดผมเห็นผู้หญิงน่ารักมากคนนึง
ระหว่างเธอรอคนออกจาก BTS ผมแอบมองเธอ เธอก็สบตาผมพอดี แต่เนื่องจากวันนี้คนค่อนข้างเยอะ แต่ไม่ได้แน่นมากเท่าไหร่
ใจผมแอบหวังว่าเธอจะโดนเบียดมาใกล้ๆผม แต่เธอก็เลือกที่จะยืนติดประตูห่างจากผมไปราวๆ 3 คน ในระหว่างนั้นผมก็เลิกสนใจ
แล้วก็อ่านข่าวในมือถือไปเรื่อยๆ จนแขนผมสัมผัสกับแขนใครคนนึงในระหว่างรถไฟฟ้าเบรค (ผมและเธอใส่แขนสั้น) ผมก็สะดุ้งทันที
และผมก็หันไป พบว่าเธอยืนอยู่ข้างๆ หัวใจผมเต้นแรงมาก แต่ผมก็ไม่ได้คิดจะถอยแขนผมออก ผมก็วางแขนผมอยู่ที่เดิมตั้งแต่ต้น
เพราะผมคิดว่าคงเป็นเรื่องบังเอิญเหมือนทุกๆครั้งที่ผมเจอ ระหว่างรถกระชากเพราะแรงเหวี่ยง แขนเธอก็จะมาสัมผัสโดนผมทุกครั้ง
ซึ่งต่างคนก็ต่างไม่ถอย จนผมรู้สึกได้ว่าแขนเธอแนบกับแขนผมมากกว่าการบังเอิญ ผมไม่กล้าหันไปมอง หัวใจผมก็เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ
จนเริ่มรู้สึกเขิน แต่ก็ยังชอบที่จะอยู่แบบนี้ และเธอก็ลงที่สถานีสยามครับ ผมไม่ได้อยากคิดเข้าข้างตัวเองว่าเธอชอบผมหรอกครับ
ผมชอบที่หัวใจผมเต้นแรงๆแบบนั้นมากกว่า และไม่คิดว่าจะต้องไปรู้จักด้วย แต่ผมก็สงสัยว่าสาวๆถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้จะคิดยังไง
คิดว่าผมจะโรคจิตรึเปล่า ซึ่งผมก็วางแขนแนบกับตัวอยู่ที่เดิมตั้งแต่ต้นนะครับ ไม่ได้คิดจะไปลวนลามอะไรเลย