เสียงหอบหายใจถี่รัวดังสลับกับเสียงครางแผ่วระคนเร่งเร้า "อื้ม... อ๊ะ... อย่าเพิ่งหยุดนะคะ... เร็วอีกนิด... ได้โปรด..." "ใกล้แล้ว... อีกนิดเดียว... เดี๋ยวก็ถึง..." เสียงครางที่เต็

ผมเจออยู่ทุกวันเลยครับ คือ สถานีเริ่มต้น หลักสอง คนต่อแถวจะชอบต่อแถว​ ยืนชิดหน้าประตูแบบชิดมากๆชิดในที่นี้คือยืนไม่อยู่ในแถวนะครับ ในชีวิตนี้ไม่เคยนั่งเลยหรอครับ แล้วก็จะมีอีกประเภทคือ เดินชนแทรกแรงๆ

เมื่อก่อนหนูเป็นซึมเศร้ารักษาประมาณ3ปี(ไม่ได้รักษาต่อ) ระหว่างทานยาต้านนั้นหนูนอนไม่หลับเรื้อรัง ทานยานอนหลับทุกวัน และอาการต่อมาคือปวดหัวบ่อยมากๆปวดแบบทนไม่ไหวตื่นนอนมาปวด หมอเลยส่งทำซีทีสแกน ไม่พบอะ

ตอนที่ 8: ในห้องใต้บันได... และในใจของคนเงียบ อิงฟ้าเดินตามแสงเทียนของป้าส้มลงไปยังโถงหน้าใต้บันไดอีกครั้ง หัวใจเธอกระหน่ำเต้นจนแทบไม่ได้ยินเสียงอื่นใด บานไม้ที่ปิดสนิทไว้เมื่อคืน ตอนนี้ถูกเปิดทิ้งไว

คือวันนี้เราไปตลาดพลูกับแฟนค่ะแฟนเราเป็นผู้หญิงเหมือนกันเรากับแฟนนั่งรถไฟกลับบ้านรอบ19:14 จากตลาดพลูแต่เราต้องลงก่อนแฟนเพราะแฟนอยู่มหาชัย ตอนขึ้นไปนั่งบนรถไฟเรารู้สึกตัวว่ามีคนมองเรากับแฟนอยู่เขาเป็นผ

นี่คือกระทู้แรกถ้าใช้คำผิดขอโทษด้วย คือบ้านผมเขาแยกห้องกันผมนอนคนเดียวน้องนอนกับพ่อ+แม่บ้านผมทำธุรกิจขายของแล้วแม่ผมคือจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวกับห้องผมเลยเอ่อเข้าเรื่องเลยแล้วกันคือผมอายุ13นะแล้ววันเกิด

ตอนที่ 4: เสียงเคาะในเงามืด คืนวันนั้น มืดสนิทเกินกว่าปกติ ท้องฟ้าไร้แสงดาว เมฆหนาทึบปิดบังแม้กระทั่งแสงจันทร์ เสียงลมพัดผ่านใบไม้ดังกราวราวกระซิบ อิงฟ้านั่งนิ่งอยู่บนเตียงในห้องที่เงียบงัน มีเพียงแส

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนนะครับว่าผมเป็นผู้ชาย เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อวานประมาณ 3 ทุ่ม ผมได้ไปใช้บริการ BTS โดยขึ้นจากสถานีเพลินจิต จุดหมายปลายทางสถานีอารีย์ ผมได้ยืนอยู่ใกล้ๆกับประตู จำนวนผู้โดยสารปานกลาง

มารยาทในการลุกให้คนแก่หรือคนท้องนั่งในรถประจำทางถือเป็นมารยาทพื้นฐานที่สะท้อนถึงความมีน้ำใจและความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ในสังคม การสละที่นั่งให้กับผู้สูงอายุ คนท้อง หรือผู้พิการ เป็นการแสดงออกถึงความเคาร